Ziek?

Enige tijd geleden kwamen de baasjes thuis van boodschappen doen. Tich ligt boven op het bed in de voorkamer. Omdat de baasjes wat moeten regelen bij de computer ( die naast het bed) staat, wordt het hem wat te onrustig en sjokt hij naar beneden. Beneden aangekomen blijft hij midden in de kamer zitten zombie-achtig voor zich uit kijkend. Elke beweging is er een te veel. Moeizaam sloft hij naar zijn mand bij het raam en gaat daar zeer omzichtig een plek zoeken. Het baasje wat hem inmiddels in de gaten hield, kijkt bezorgd. Dit is niet des Tichs om zich zo door het huis te bewegen. Tich kijkt niet meer op of om is in zijn mand gezakt en sluit zijn oogjes. Baasje nog meer gealarmeerd. Dit klopt niet! Zij roept de andere baas erbij.  Die is laconiek en denkt dat hij waarschijnlijk gewoon moe is. Het baasje (zij) bedenkt dat zij hem met het toverwoord " Snoepjes"  misschien wel uit deze apathische houding kan wekken. Maar meneer heeft geen zin en verblikt of verbloost niet. Nu is er echt ongerustheid. Het zij-baasje besluit de dierenarts te bellen misschien heeft Tich last van een verstopt piemeltje door een venijnig struvietjekristalletje. De dierenarts stelde voor om met Tich langs te komen en de zaak nader te bekijken. De carrier wordt van zolder gehaald en Tich wordt erin gestopt. Wij andere katten kijken dan met een blik toe van" wij gelukkig dit keer niet" 

Tich in de auto en naar de dierenarts. Gelukkig woont deze niet ver. Bij de dierenarts  wordt Tich uitgebreid onderzocht. ( vindt Tich niet leuk) Blaas is goed, piemeltje is goed, eigenlijk kan de dierenarts niet ontdekken wat er aan de hand is. Maar hij ziet ook wel dat Tich niet zichzelf was. Temperatuur gemeten niet verhoogd. Tja.... dan  kan je niet veel meer. Tich dus naar huis.

Tich heeft vervolgens uren maar dan ook uren achtereen geslapen. 's nacht ging zij even bij hem kijken om te zien of het goed  met hem was. Tich begon een beetje bij te trekken en had zowaar weer zin in een snoepje. Moeizaam strompelde Tich als een kat van 80 de trap af en at een paar brokje en ging weer slapen.

De volgende dag is hij weer aardig oude. Nog een beetje stram in de poten maar toch.....Wat het geweest is? Een gevecht? Een enorme inspanning geleverd, wij weten het niet. Tich wil er verder niet over praten zelfs niet tegen mij!