Toen wij hier net woonde was de tuin nog een grote wildernis. Het gras stond 30 cm hoog en de tuin stond vol uitgeschoten struiken. Op een dag zat mijn baasje in de tuin en hoorde steeds een zacht geritsel van papier of plastic. Ze besloot eens nader te bekijken waar dat geritsel vandaan kwam. Tussen de struiken zag zij een stukje plastic heen en weer bewegen. Eerst dacht zij dat het een van ons was die dat stukje plastic te pakken had maar nee .... het bleek een egeltje te zijn. Hij had een soort tunneltje gebouwd van bladeren en was nu bezig dit te bekleden met plastic. ( slim van zo'n beest want plastic is goed waterdicht)Mijn baasje was blij verrast: een egeltje in de tuin, dat is toch enig. Elke avond hoor je gebrom en geritsel en stekels die tegen elkaar aan schuren. Dit gebeuren duurt een ongeveer uur. Als de egel klaar is met zijn toilet en het is donker genoeg, gaat hij volgens vaste routes de tuin door richting het gemeente perk. Elke avond gebeurt het hetzelfde ritueel. Dus mijn baasje besloten in de tuin te gaan zitten zodat hij langs haar moest lopen. En jawel hoor, na enige tijd werd het wachten beloond. Hij kwam uit zijn holletje en liep een beetje schommelend de tuin door naar het gemeenteperk. Onderweg stootte hij op mijn baasje, hij snuffelde even aan haar schoen en liet zich beschijnen met het kleine zaklampje en vervolgde zijn weg . Verder rondscharrelend in het gemeente perk af en toe een slakje etend of een sappig wormpje. Pas tegen de ochtend komt hij weer terug en slaapt de verdere dag totdat het toilet maken weer gaat beginnen.
Wij katten vinden het prima zo'n rustige gast in je tuin. Helaas is de tuin opnieuw aangelegd en hoewel de baasje hebben gezorgd dat er een " egelhuisje" in kwam is dit tot heden onbewoond gebleven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten