Toefli

 19 juli 2008 

Mijn naam is Toefli

 Ik ben een poes van ongeveer 7 jaar oud. Ik heb een oudere stiefzus Koesmoeschka van bijna 15 jaar en een stiefbroer Tichon van 6 1/2 jaar oud. Ik zal jullie later meer over hen vertellen.

Van oorsprong ben ik een wilde kat, toen ik zo'n 4 maanden oud was kwam ik terecht in het kattenasiel en was niet een katje wat je zonder handschoenen aan kon pakken. Ik blies en spuugde tegen een ieder die mij te na kwam. Gelukkig had mijn nieuwe baasje daar geen problemen mee en nam mij inclusief een grote Kooi mee naar huis en er begon een nieuw leven voor mij.

Die kooi was nodig om mij vanuit een veilige plek de wereld te laten verkennen echter na een dag of  10 ging het zo goed dat mijn baasje besloot mij definitief uit de kooi te halen.

Vanaf vandaag zal ik jullie regelmatig vertellen wat ik meemaak of vertellen over gebeurtenissen  uit het verleden.

Mijn eerste levensjaren heb ik in een flat gewoond  samen met Nicky, een zwart witte kater die helaas een heftige nierziekte kreeg waardoor hij kwam te overlijden. Ik was een half jaar oud toen Tichon in mijn leven kwam, een klein opdondertje van 6 weken oud. Ik vond het fantastisch.

Ik nam hem in mijn bek en sleepte hem het hele huis door. Een klein probleem, ik wist niet helemaal goed hoe je dat moest doen dus had ik hem vast bij zijn hals i.p.v bij zijn nek. Tichon vond dat geen probleem alleen mijn baasje maakte zich zorgen. Zij ging voor doe hoe het dan wel moest. Dat had niet veel zin, ik bleef stug mijn eigen methode handhaven. Ik was de hele dag met hem bezig en had geen ogenblik meer rust. Af en toe ging ik naar de badkamer waar ik liggend op de koude vloer weer een beetje tot mijzelf kwam.

Toen Tichon en ik 2 jaar oud waren, deed onze stiefzus Koemoeschka haar intreden in de flat.

Volgens mijn baasje is zij een " erfenis" . Dat moet ik natuurlijk even uitleggen: Zij woonde met haar zusje bij de ouders van mijn baasje. Toen de ouders overleden moest er een nieuwe plek voor hen gezocht worden. Eerst werden die twee samen  bij een vriendin geplaatst van mijn baasje maar dat ging fout. Koemoeschka was bang voor de andere katten daar in huis. Dus kwam zij bij ons en van de regen in de drup want:  Erfenis of niet. Tichon kon het ook niet laten haar flink te pesten.  Koemoeschka (afgekort Koe)  kon daar niet tegen en kwam op een gegeven moment niet meer van de bank af zo bang was zij voor Tichon. Mijn baasje had  haar kattenbak naast te bank gezet omdat zij anders gewoon, hoe zal ik het zeggen, naast de bank haar je weet wel ging zitten doen.  Mijn baasje  deed er werkelijk alles aan om te zorgen dat het goed kwam tussen die twee. Van rustgevende druppels tot feromonen. Niets hielp! Het werd alleen maar erger Koe kreeg  van de stress een huidziekte en werd bijna helemaal kaal, alleen haar pootjes en het puntje van haar staart waren nog met vacht bekleed. Zij werd een treurige verschijning. Koe kreeg  uiteindelijk visoliedruppels en gelukkig haar vacht kwam weer terug. Maar de pesterijen van Tichon bleven bestaan.  Mijn baasje wist niet meer hoe zij dit op kon lossen. Zij belde met het asiel om raad te vragen en eigenlijk was het advies breng haar naar het asiel dit gaat niet meer goed komen. Maar mijn baasje is er een van het volhoudende type dus ging Koe niet naar het asiel.

Eind 2004 kwam er onverwacht een oplossing. Mijn baasjes( het zijn er namelijk eigenlijk twee een hij en een zij) gingen verhuizen  naar het huis van haar ouders. Kunnen jullie mij nog volgen? Dit huis kende Koe goed want daar had zij jaren gewoond voordat zij bij ons kwam. 

Wij werden als eerste verhuisd. Tichon en ik vonden het maar niets dat nieuwe huis wij zaten bibberend achter het gordijn te wachten op wat er ging komen. Koe had tijdens de verhuizing de hele auto onder gesch.........ten moest dus eerst uitgebreid gewassen worden voordat zij de woonkamer mocht betreden.

Schreeuwend liet zij zich schoonmaken en nog nat van het wassen werd zij op de woonkamer vloer gezet. Zij keek om zich heen  en......... "dit ken ik"  was er van haar snuit af te lezen. En jawel madam voelde zich meteen thuis en rende vol vreugde het hele huis door. Tichon en ik deden er iets langer over. Maar wij hebben het alledrie nu goed naar ons zin. Vooral de tuin en het buiten zijn bevalt ons zeer goed.

Ik zal Koemoeschka aan jullie voorstellen: