Jawel het luik is weer dicht

Dit is een foto van ruim een week geleden. Ik lekker in de sneeuw in de achtertuin.

Ik zit nu te schrijven omdat ik thuis moet blijven. Het is 31 december en dan is het kattenluik weer dicht en mogen wij niet naar buiten. Sterker nog het ging gistermiddag al dicht. Buiten hoor ik al regelmatig geknal. De hele nacht door waren er trouwens knallen te horen.Niet echt prettig voor mijn tere kattenoren.

Dus zijn wij allemaal binnen. Morgenochtend gaat het luik pas weer open. Gelukkig krijg ik af en toe iets lekkers extra dat maakt het dragelijk..... Alhoewel omdat het al een tijdje buiten zo koud is en er sneeuw ligt,waren wij toch al vaker binnen. Het is dus eigenlijk is het niet zo erg dat wij binnen moeten zitten.

Sprekende weegschaal

Ze hebben weer eens iets nieuws. Namelijk een sprekende weegschaal. Dat is meer iets voor hem dan voor haar. Omdat hij bijna niets ziet is zo'n sprekend geval natuurlijk handig.Het ding gilt werkelijk door het huis wat je weegt. De buren moeten het zelfs kunnen horen.Zachter zetten heeft weinig zin want dan gaat zij fluisteren en hoor je niet hoeveel je weegt.Het zijbaasje maakt er ook gebruik van. Na haar gastric bypass juni 2010 ( wat dat ook mogen zijn) is zij aan het afvallen. Gaat aardig goed want je ziet haar slinken. Er is steeds minder zijbaasje over. Afijn gisterochtend moest Tich eraan geloven samen met het zijbaasje op de sprekende weegschaal want alleen blijft Tich natuurlijk niet zitten. Tich vond het niets en begon het zijbaasje te bijten Niet hard hoor maar wel zo dat het zijbaasje weet dat zij teveel van hem vraagt. Wel Tich weegt ruim 6 kilo!!!!!! Ik heb altijd al gedacht dat het een zware jongen was. Een dezer dagen zal ik ook wel gewogen moeten worden. He...... ik hoor de piepjes van de weegschaal boven dus het hijbaasje zal er wel op staan. Ben benieuwd of hij al weer wat minder weegt. Want nu het zijbaasje slinkt eet hij des te meer ( wat zij laat staan)en dat moet je toch gaan merken vroeg of laat.

Tuin in de nacht

Zo zag onze tuin er vanmorgen vroeg uit!

Nog meer winterpret

Er ligt nu zeker 20 cm sneeuw. Dat loopt niet meer lekker voor een kat. Gisteren had het zijbaasje een paadje schoongemaakt naar ons kattenluik maar vandaag heeft zij dat niet meer gedaan. Gevolg wij zakken dijdiep in de sneeuw. Dus zijn wij nu binnen en liggen lekker in de voorkamer op het bed.

Het hijbaasje ging dit weekend winter kamperen. Dat doet hij vaker maar hij kwam gisteren onverwacht terug en waarom...... hij en zijn maat hadden het koud gehad 's nachts. Ha ha ha... Elke kat op deze aardbol snapt dat als je in de winter gaat kamperen je de kans loopt om je koud te hebben. Toch? Kennelijk snappen mensen dat niet. Afijn, hij is nu de sauna in gedoken en gaat straks ehem...... in zijn blote vel in de sneeuw rollen. Dat is dan niet koud... Dat heet leuk te zijn. Mij krijgen ze niet zo gek, ik blijf lekker op het bed liggen. Het zijbaasje heeft vanmorgen de auto uitgegraven want zij moet morgen weer vroeg op pad. Het was nog een heel karwei.

Weet je wat leuk is nu het sneeuwt, je ziet precies waar wij hebben gelopen en waar wij even glijbaantje hebben gespeeld. Tich neemt steevast de kortste route naar het gemeenteperk. Maar onderweg " lees" je toch zijn uitglijders.

Koe komt helemaal niet buiten. Die kleeft op de vensterbank want die is lekker warm door de CV.

De pindakaasblues

Het is koud, het sneeuwt dus het is weer zover.

De vogelvoedertafel wordt weer van stal gehaald en gevuld met vogellekkernijen zoals vetbollen, rozijnen, rijst, diverse zaden en granen en jawel een bakje met pindakaas. Vooral het laatste is zeer populair bij de spreeuwen. Die dansen met zijn tienen op de voedertafel en vechten om de inhoud van het pindakaasbakje. Het gaat twee keer per dag schoon leeg. Een van de spreeuwen hapte 32 keer in het bakje pindakaas. (Hij kon bijna niet meer opstijgen) Na het eten van de pindakaas vegen zij hun snavels schoon aan de schutting.

Tuurlijk komen er ook merels, mezen, het roodborstje, vinken groenlingen en grote bonte spechten en Turkse tortels etc. Merels zijn weer dol op de rozijnen. De mezen op de rijst en de zaden.

Afijn, wij hebben het nakijken en moeten van onze" gevederde vrienden"( lees "eetbare vrienden") afblijven.

Vanmiddag ben ik gezellig onder de voedertafel gaan zitten en er durfde meteen geen vogel meer te landen die bleven allemaal zitten in de magnolia van de buren. Gisteren heeft Tich geprobeerd een winterkoninkje te pakken. Hij was alleen vergeten dat er tussen hem en het winterkoninkje nog een ruit zat. Dus stootte hij letterlijk zijn neus.

Zelfs Koe zit te epperen maar ja het heeft geen zin het wordt bonje als wij ons er aan wagen.

Geen hulp meer.....

Vette pech! Onze hulpman in de huishouding is afgelopen vrijdag voor het laatst geweest. Hij heeft een nieuwe baan en wel voor 32 uur per week dus geen tijd meer om te helpen met de huishouding. Dus moeten de baasjes het weer helemaal zelf doen. Gelukkig gaat het steeds beter met het zijbaasje dus kan zij ook wat meer in de huishouding doen.

Misschien gaan ze wel op zoek naar een nieuwe hulp.

Want zo'n heel huis is toch wel groot. En wij maken er natuurlijk ook regelmatig een rotzooitje van.

Ik zit nu voor de openslaande deuren in de natte tuin te turen. Ik denk dat ik maar niet naar buiten ga. Misschien ga ik zo weer naar boven lekker tegen Tich aan liggen, das knus en lekker warm.

Eigenlijk zou het gras gemaaid moeten worden maar ja, het regent en dat kan niet als je een elektrische maaier hebt.

Ha Het zijbaasje is opgestaan om mij en Koe lekkere brokjes te geven. Dat komt goed uit want ik heb reuze trek.

Borodin heet Danielle

Borodin heet Danielle !!!!

Jullie weten dat er al enige maanden een witte kat met rode vlekken bij ons komt eten.

Het zijbaasje heeft de kat gemeld bij de dierenbescherming maar daar is nooit een respons op gekomen. Maar zowaar ongeveer twee weken geleden meldde de buren dat de kat" Borodin" een paar huizen verder op woont. De naam wisten zij niet meer maar verzekerde de buurman het was een eenvoudige naam. Ehum.... ik kan Danielle niet echt een eenvoudige kattenaam vinden maar ja.

Gisteren is het 't zijbaasje gelukt de bazin van Danielle te spreken en zo zijn wij meer te weten gekomen over Borodin... sorry Danielle bedoel ik. Danielle woont dus een paar huizen verderop. Zij woon daar nu drie jaar en is aan komen lopen. Zij was toen behoorlijk mager en verzwakt. Zij is liefdevol op gevangen door haar nieuwe baasje en bleek ook nog zwanger te zijn na een tijdje. 7 jongen!!!! Twee jongen zijn er blijven wonen maar die mogen niet naar buiten.

Danielle komt echter wel buiten. Het was ons trouwens opgevallen dat zij al ruim een week niet geweest is. Dat klopt want zij wordt nu binnen gehouden vanwege een pootblessure.

Zij is schuw voor mensen met name voor mannen. Kennelijk heeft zij in een vorige leven slechte ervaringen met mensen gehad. Wel opvallend dat zij als zij bij ons komt eten toch risico's moet nemen zij moet door twee luiken gaan , wij, onze baasjes, toch dapper van haar.

Haar baasje en ons baasje hebben brokjes uitgewisseld. Want Danielle is dol op onze brokjes.

Dus heeft het zijbaasje een zakje mee gegeven. Wij kregen voor onze gastvrijheid ook lekkere brokjes van het baasje van Danielle.

Weet je wat geinig is. Danielle wil thuis niet op de kattenbak omdat daar een luikje voor zit. En hier gaat zij nota bene twee luiken door. Maar ja, dan staan er ook overheerlijke brokjes voor haar klaar en die staan niet in de kattenbak.

Ons zijbaasje heeft gezegd tegen het baasje van Danielle dat het geen enkel probleem is dat zij hier eet. Als zij tenminste op den duur weer naar buiten mag.

Ons zijbaasje heeft ook meteen bij de dierenbescherming gemeld dat Borodin een baasje heeft.

Dan kunnen zij haar van de site halen.

Feestje

Vorige week hadden wij een feestje. Het hijbaasje was jarig en de verjaardag van het zijbaasje was ook niet gevierd vanwege alle ziekteperikelen.

Dus werd dit afgelopen week gevierd.

De tuin zag er leuk uit met olielampen de saunakachel brandde en je kon dus in de sauna heerlijk zitten met een drankje zonder dat het zweet je uitbrak. De baasjes vonden het feestje geslaagd. Wij katten zijn echter niet zo gecharmeerd van dergelijke dingen. Wij hielden ons op de achtergrond. De partytent vonden wij overigens wel praktisch je kon er lekker onder zitten als het regende en je werd niet nat.

Met mijn achterlijf gaat het nog niet helemaal jofel. Ik slinger nog af en toe en af en toe glij ik onderuit. Maar er zit wel vooruitgang in. Ik ben alleen buiten een beetje angstig voor andere katten omdat ik mij niet meer zo snel uit de voeten kan maken. Maar ja, mijn stijl is alle confrontatie uit de weg te gaan dus zullen zij mij wel met rust laten.

Tich heeft wel de neiging om mij een beetje te plagen en na te jagen. Dus af en toe blaas ik tegen hem om hem op een afstand te houden.

Ik mag weer naar buiten

Eindelijk ik mag weer naar buiten. Vanmiddag was het zover. Het zijbaasje riep ons en wij stormde werkelijk naar buiten. Zo blij waren wij!!! Wat heerlijk om weer de geur van gras diep op te kunnen snuiven. Met mijn staart gaat het redelijk. Ik slik braaf elke morgen mijn pijnstiller en dat helpt. Ik kan er weer een beetje mee zwaaien.

Helaas had ik de pech vanmorgen dat Tich het wel een leuk idee vond om met mij te stoeien. Wel ik was er niet zo gecharmeerd van. Het ging even hard tegen hard. Gelukkig sprong het zijbaasje ertussen. Tich droop af!

Ik heb veel geslapen de afgelopen dagen. Het kattenluik was goed dichtgemaakt. Ik heb er nog even aan zitten peuteren maar dat hielp niet want het zijbaasje heeft toen de barricade opnieuw opgehoogd. Het hijbaasje is wandelen. Oorsponkelijk zou hij naar de Jura gaan. Eerst ging het al mis met de huurauto want die stond op naam van het zijbaasje (het was geboekt op haar creditkaart) en ja, zij was niet de bestuurder maar een vriend van het hijbaasje. Dus dat feest ging niet door. Zijn ze eindelijk op Schiphol en wat blijkt de voorletters van het zijbaasje op zijn identiteitskaart komen niet overeen met die op de ticket dus of hij 300 euro wilde bijbetalen. Tja, dat werd te gek dus zijn ze met de auto naar de Eiffel in Duitsland gegaan. Hij komt zo weer thuis heb ik begrepen.

Afijn het zij baasje heeft zich goed vermaakt. Is op zaterdag sushi wezen halen in het dorp. Zowaar ging zij op de fiets. Dat viel niet mee maar het is haar toch gelukt. Zij was ook blij te ontdekken dat het fietsen zowaar goed ging.

Gebroken staart

Oeps, heb ik weer. Ik heb mijn staart gebroken. Mijn trots ,mijn vaandel! Hij hangt nu geknakt naar beneden. Ik loop er niet meer trots mee in de lucht.

Doodeenvoudig omdat dat niet gaat.Ik ben ook mijn evenwicht een beetje kwijt dus ik zwalk wat.

Ben net bij de dierenarts geweest en die stelde de gebroken staart vast. Gelukkig blijk ik verder in orde, geen letsel aan mijn poten. Ook heb ik geen koorts dus geen infectie. De dierenarts dacht dat ik een lichte aanrijding met een auto heb gehad omdat ook mijn nagels beschadigt zijn. Ik krijg nu pijnstillers en ontstekingsremmer.

Ik mag eigenlijk niet naar buiten dus lig ik nu zielig op het bed in de voorkamer.Het kattenluik is gesloten voor ons allemaal trouwens. Wel net mijn pijnstiller gekregen. Dit hele grapje gaat wel 4 tot 6 weken duren. Volgende week vrijdag mag ik weer naar de dierenarts voor controle.

Vanmorgen wel als troost gerookte meerval gehad dat was erg lekker.

Ik ga verder met simmen want ik ben niet blij dat ik niet naar buiten mag.

Regen en andere zaken

De afgelopen dagen worden gekenmerkt door de hoeveelheid regen die naar beneden valt.

Katten houden niet van regen dat is algemeen bekend. En bij Koe klopt die stelling ook. Als er een druppel valt rent zij als eerste naar binnen.

Tich en ik daarentegen vinden de regen niet zo erg. Onze vacht is zo dik dat de druppels er bovenop blijven liggen. Als wij dan naar binnen gaan is het een kwestie van even schudden en je bent de nattigheid kwijt. De baasjes vinden dat natuurlijk wat minder prettig. Vooral als wij, toch nog enigszins nat, ons op de schoot van het zijbaasje nestelen.

Maar ja " that's live" zullen wij maar zeggen.

De afgelopen dagen heeft het zijbaasje weer voor ons buurmeisje M gezorgd. Ons zijbaasje heeft ook met M buiten gespeeld. M is voorzichtiger geworden want de laatste confrontatie met Tich staat haar nog vers in het geheugen en heeft haar een gebroken poot opgeleverd. Dit gebeurde toen zij probeerde te vluchten via de schutting en met haar poot tussen twee planken kwam vast te zitten. M loopt nog een beetje mank maar gelukkig is haar poot weer aardig geheeld. Tich voelt zich een beetje schuldig want dit was natuurlijk niet zijn bedoeling. M plagen vindt hij erg leuk maar het moet geen letsel teweeg brengen.

Queen in the jungle

De baasjes hebben een nieuw plekje gecreëerd in de tuin en dat heeft Koe inmiddels toegeëigend.

Zij zit daar als een " Queen in the jungle.

De clematis zorgt voor een prima omlijsting. Zelfs als het regent zit je er nog droog.

Hulp

Dat vergeet ik helemaal te vermelden. Wij hebben sinds het zijbaasje uit het ziekenhuis is een hulp in de huishouding. Een man. Een aardige vent moet ik zeggen die goed met dieren kan opschieten. Zijn hulp is ook wel nodig want het zijbaasje kan nog niet veel doen in het huishouden. Normaal doet hij elke week de schoonmaakwerkzaamheden in het huis. Echter van de week heeft J. ( de man in de huishouding) de voortuin onder handen genomen en dat was wel nodig want het onkruid stond een meter hoog. Daar was 3 maanden niets aan gedaan. Het ziet er nu weer puik uit. Het zijbaasje besloot om zelf de achtertuin onder handen te nemen. Dat viel haar niet mee. Eerst grasmaaien , wij hebben een elektrische grasmaaier maar die begaf het. Dus moest zij met de handmaaier verder. Vervolgens moest er onkruid tussen de tegels worden uitgehaald. Dat deed zij als volgt. Zij ging zitten op een tuinstoel en plukte toen in het gebied waar zij voorovergebogen bij kon het onkruid weg. Telkens zette zij de stoel een stukje verder.Zo schoof zij langzaam maar zeker de tuin door. Tussen door moest zij steeds even uitblazen. Afijn, een groot gedeelte van de tuin is nu gedaan. En het ziet er stukken beter uit.

Aan de stok......

Nu Tich en ik wat ouder worden trekken wij er niet meer zo op uit. Vroeger kon ik niet ver genoeg van huis gaan om de wereld te verkennen. Ik vond dat machtig interessant. Tegenwoordig waardeer ik meer dan voorheen de omgeving van onze tuin.

Met name het gemeenteperk achter onze tuin en dat van de buren waardeer ik zeer. Ik lig daar samen met Tich uren lang te pitten tussen de brandnetels. Vaak vangen wij daar net de laatste restjes avondzon. Gisteren heb ik daar ook weer heerlijk gelegen. Ik ben dus meer en meer om en nabij ons huis. Vannacht kreeg ik het aan de stok met een andere kat. Even hebben wij tegen elkaar geschreeuwd en geblazen en toen ben ik hard naar huis gerend. Vlug door het luik en ik was veilig. Ik lag net uit te puffen op de mat van het harde lopen en het gevecht toen het zijbaasje midden in de nacht naar beneden kwam. Zij zag mij liggen en vroeg of het goed met mij ging. Behalve een paar pukken haar die uit mijn vacht staken had ik geen schade. Zij gaf mij wat lekkere brokjes, die ik met smaak op at. Daarna ben ik de nacht weer ingegaan.

Het zijbaasje maakte soep voor zichzelf en ging op de bank zitten.

Ze wordt dikker

Ze wordt dikker! Over wie hebben wij het dan .... over Koe natuurlijk. Het ging een tijdje niet zo denderend met Koe zij was mager en was een beetje zielig. Nu echter ziet zij er weer goed uit en is dikker geworden. Haar vacht is ook prima in orde. Zij zit regelmatig in de tuin lekker in de zon op haar favoriete tuinstoelen. Zij is weer helemaal de oude geworden. Weet je hoe het komt dat zij dikker wordt. Allereerst begint haar dag met kattenmelk. Daarna eet zij mee van de lekkere hapjes die het zijbaasje eet. Een stukje kaas of een stukje worst. En dat gaat er allemaal prima in. Dat wijffie kan trouwens aardig wat van dat spul verstouwen en dan hebben wij het niet over het zijbaasje maar over Koe. Wel Tich en ik vinden het ook prettig dat Koe weer de oude is want het begon toch een aardig zielig stukje kat te worden.

Tich krijgt trouwens ook kattenmelk. Wanneer het zijbaasje het bakje voor hem neer zet begint hij van genoegen hard te snuiven. Persoonlijk geef ik niet veel om kattenmelk dus mij zien ze niet s' morgens vroeg.

Daar ben ik weer

Daar ben ik weer. Ja ja, dat heeft even geduurd.

De afgelopen maanden is het zijbaasje na een operatie ernstig ziek geworden. Zij heeft 5 weken in het ziekenhuis gelegen waarvan 10 dagen op IC.

Al die tijd zorgde het hijbaasje alleen voor ons.

Nou, dat deed hij heel niet gek. De Buurtjes hielden ons ook in de gaten. Want het hijbaasje wist natuurlijk nooit of wij er allemaal nog wel waren.

Gelukkig is het zijbaasje weer terug. Ik kan stellen dat ik haar erg gemist heb. De eerste nacht die zij weer thuis was, heb ik de hele nacht lopen gillen.

Gevolg ik ben sindsdien mijn stem kwijt. Ik kan nog alleen een schor en raar geluid voortbrengen. Het zijbaasje is nog niet helemaal opgeknapt. Zij loopt nog moeilijk en beweegt zich raar door het huis. Dat zal nog wel even duren denk ik. Maar ik vind het fijn dat zij er weer is. Ik kan weer elk moment op haar schoot springen en lekker even knuffelen.

Wij zijn beslist allen drie wat nader tot het hijbaasje gekomen maar nog niet ver genoeg om bij hem op schoot te springen en te knuffelen.

Terug van vakantie

Onze baasjes zijn weer eens op vakantie geweest. Dit keer gingen zij naar Etretat in Normandië. Zoals jullie zien op de foto hebben zij goed weer gehad. Dat is wel eens anders geweest in vroegere tijden. Zodra zij hier dan weg reden begon het te regenen en dat stopte dan niet meer. Maar nu waren de weergoden hen goed gezind en hadden zij stralend weer.

Ik hoorde dat zij een fijne vakantie hebben gehad. Zij zijn naar een Cider museum geweest en naar Musée de Sauveur et Pompiers en ze zijn naar Sainte Mère Eglise geweest, je weet wel waar die parachutist aan de kerk hangt. Verder hebben zij lekkere stinkende franse kazen ( die liggen nu in onze koelkast te stinken) en Pommeau gekocht.

Zij hebben als ik het zo hoor een redelijk sobere vakantie gehad. Niet te gek veel gegeten en gedronken maar gewoon lekker.

Oja, zij hebben ook weer een schilderij gekocht in de Picardie. Dat hangt nu in de slaapkamer.

Gelukkig hebben zij het deze keer slimmer aangepakt dan de vorige keer. Toen zijn ze op en neer gemoeten naar de Picardie na hun vakantie. Dat is heen en terug toch 900 km.

Nu hebben zij het slim op de terugreis gekocht

Afijn, ze zijn gelukkig weer terug. Ik zelf heb mij ook gedragen en ben niet gaan zwerven wat ik meestal tijdens hun vakantie wel doe. Ik ben netjes elke keer op het honk geweest en heb mij zelfs door de buren laten aanhalen. En dat is bijzonder want dat laat ik niet snel toe. Maar het zijn aardige lui en zij doen erg hun best het ons naar het zin te maken. Ik begin ze aardig te vertrouwen.

Dikke zwart witte kat

Vanmorgen kwam het zijbaasje moeizaam naar beneden om naar haar werk te gaan, ze had namelijk keelontsteking. Gisteravond had zij koorts en is vroeg naar bed gegaan. Maar vanmorgen besloot zij toch naar het werk te gaan.

Zoals gebruikelijk krijgen wij 's morgens lekker kattenmelk van haar. Vanmorgen was zij echter een beetje traag. Tich zat klaar op de grote tafel.

Toen er ineens een grote zwart witte kat de tuin in stapte en uitgebreid begon te sproeien tegen een struik in de tuin. Tich zag dat , sprong van tafel maar inplaats van naar buiten te racen om zijn erf te verdedigen ging hij gezapig op de keukenmat zitten wachten , dat is namelijk de plek waar hij zijn melk elke ochtend krijgt. Kennelijk dacht hij" eerst melk dan pas de vreemde snuiter de tuin uit jagen" Nadat hij zijn melk op had slofte hij naar buiten geen kat meer te zien natuurlijk.

Vanmiddag zat Koe op de grote tafel toen de zwart witte kat de tuin opnieuw in stapte. Koe gromde (heel zacht want die kat hoorde dat natuurlijk niet) De zwartwitte liep de tuin weer uit en sloeg links af na de sauna net toen hij een paar tellen was verdwenen zagen Koe en het zijbaasje Tich in lage sluiphouding achter de kat aan rennen. Het leverde natuurlijk niets op. 5 min later stapte Tich het kattenluik binnen nonchalant als altijd.

Dief in de dag

Hiernaast zie je " Borodin" net vertrekken om 18.46 vandaag. Gelukkig kon het zijbaasje hem op de foto zetten. Hij had net in de gang brokjes

zitten eten op zijn gemakkie.

Koe praat weer

Koe begint weer te kwekken. Das toch een teken dat zij zich knap appelig heeft gevoeld. Kijk, tegen ons zei zij niet veel maar tegen de baasjes des te meer. Vroeger had zij overal commentaar op nu deed zij haar bekkie niet meer open. Maar sinds ruim een week zegt zij beduidende meer. Gelukkig maar want dat is een goed teken. Koe heeft ook veel plezier in het buiten in de tuin zitten. Moet het natuurlijk niet regenen. Want daar heeft Koe een grotere hekel aan dan Tich en ik samen. Wij vinden een buitje niet al te erg.

Koe is ook minder mager. Tenger is zij nog steeds maar op de dijtjes neemt het volume toe.

Koe eet ook veel! brokjes, Gourmet, de mousse, want die kan zij verdund het beste weg krijgen. Yoghurt, kaas en stukjes koek. Kortom zij komt niets te kort. Helaas eet zij niet de muisje die wij voor haar vangen. Kan zij kennelijk niet wegkrijgen. Tja en ik kan er geen mousse van maken.

Borodin

Vanmorgen kwam het zijbaasje naar beneden om naar haar werk te gaan. Zij hoorde zacht gerommel aan het luik en jawel het was de Roodwitte alias" Borodin".Hij ging vlug naar buiten maar keerde zich meteen om om weer naar binnen te komen. En dat terwijl het zijbaasje in de kamer was.

Hij moest zich langs Tich wurmen, die inmiddels lekker zijn melk zat op te lebberen. Snel liep hij naar de gang , terwijl de deur opstond, ging hij toch door het luik. Hij at een paar brokjes en kwam toen weer naar de kamer. Tich lebberde nog steeds zijn melk en heel voorzichtig liep hij naar Tich toe en rook aan zijn rug. Tich trok wat met zijn haartjes maar ging onverstoorbaar door met lebberen. Borodin verdween weer naar buiten waar hij zacht miauwend weer verdween. Achter op het pad heeft hij even zijn poot zitten wassen maar daarna was hij verdwenen. Hij leek wat minder schuw. Althans dat zei het zijbaasje. Dus wie weet wordt het nog eens schootkat. Twee dagen hebben wij hem niet gezien, geen wonder het goot. En vanmorgen was hij er ineens weer. Maar ja, het was ook droog. Misschien heeft hij toch een huis!!!

Humeurig

De voorspellingen voor het weer kwamen uit deze zondag. De hele dag regen! Vanochtend om 7.00 was het nog droog maar nu giet het.

Gevolg Tich is zeer humeurig. Elke keer probeert hij het weer even: naar buiten om te kijken of het nog regent en helaas het regent nog steeds.

Dus komt Tich mopperend binnen. Hij moppert op alles en iedereen die hij tegenkomt.Hij heeft een hekel aan weer wat maakt dat hij niet lekker naar buiten kan. Zelfs zijn fortje is niet droog genoeg. Het zijbaasje heeft al een paar keer tegen hem gezegd dat zij er ook niets aan kan doen dat het rotweer is. Maar kennelijk denkt hij dat zij toch ergens een schakelaar kan omzetten om de zon weer te laten schijnen. Ik probeer ook af en toe even naar buiten te gaan. Ik zit dan buiten treurig onder een struik in de achtertuin te wachten tot het droog wordt.Ik ben inmiddels weer naar binnen gerend toen het zijbaasje mij riep. Binnen is het lekker warm. De houtkachel brandt en ik heb lekkere brokjes gegeten en lig lekker lui op het bed in de voorkamer. Morgen is de voorspelling beter dus er is goede hoop!

PS dat vergeet ik helemaal hihihihii ,ik gnuif in mijn poot ,want ik heb de weddenschap gewonnen. Het nieuwe vaasje is niet Koe-Proof. Koe heeft vannacht alle Lelietjes van Dalen er stuk voor stuk uitgehengeld en die lagen dus ,inmiddels geheel slap, vanmorgen op het zijbaasje te wachten. Tja, daar kunnen Lelietjes van Dalen niet tegen. Het zijbaasje heeft de Lelietjes een stukje ingekort en opnieuw in het vaasje geschikt. Ze hangen nu nog slap over de rand maar wie weet trekt het nog bij.

Koe-proof

Zoals jullie weten zijn bloemenvazen in het algemeen en kleine vaasjes speciaal niet veilig voor Koe. Zij probeert meestal de bloemen eruit te hengelen om dan het bloemenwater op te drinken. Soms als het een grote brede vaas is, wringt zij haar kop tussen de bloemen en probeert dan met haar tong het waterniveau te halen. En slobbert zo rustig de vaas leeg. Het zijbaasje wordt daar niet blij van. Zij vindt regelmatig 's morgens vroeg leeggehaalde vaasje die worden omgeven door uitgehengelde en inmiddels verlepte bloemen. Het zijbaasje houdt van bloemen dus keer op keer haalt zij nieuwe in huis.

Steeds probeert zij Koe te slim af te zijn door heel bewust een bepaald soort type vaas te kiezen. Vandaag kwam zij ook verheugd thuis. Ze zei dat zij nu een vaasje heeft gekocht wat

" Koe-Proof" is. Enthousiast schikte zij de lelietjes van Dalen in het vaasje en was blij met het resultaat. Zij heeft het vaasje op de foto hiernaast vastgelegd Zoals jullie zien steekt de pin door het vaasje heen zodat het vaasje niet kan kantelen. Aan weerszijde van de pin zit een rubber ringetje om de pin te zekeren. Bovendien kan Koe haar kop niet in het vaasje steken

A. het is te klein en B de pin gaat dwars door het vaasje zodat de opening nog kleiner wordt. Afijn, wij wachten met spanning af of Koe vannacht dit vaasje zal " kraken" of niet.

Persoonlijk zet ik mijn geld in op Koe, ik heb er vertrouwen in dat zij dit vaasje kraakt.

Wat denken jullie?

Vreemde snuiter

Die Roodwitte( kat) is toch een vreemde snuiter.

Vanmorgen kwam ik beneden en zag dat als onze bakjes tot de laatste kruimel waren leeggegeten. En dat terwijl het hijbaasje ze gisteravond tot de nok gevuld had. Onze baasjes zaten gisteravond op de bank en toe kwam de Roodwitte binnen , liep langs hen en stortte zich op onze brokjes. Hij was schuw maar ging doelgericht te werk. Bleef ook een tijdje rustig eten in de gang en kwam pas terug toen Tich naar de gang liep om ook een brokje te gaan eten.

Schuw vloog hij weer door het luik naar buiten en weg was die.....

Mijn baasje proberen dit gedrag te ontleden het lukt hen echter nog niet best.

A De kat is ontzettend schuw voor mensen , toch komt hij als ze b.v op de bank zitten rustig binnen en gaat brokjes eten in de gang

B Hij moet door twee kattenluiken heen, hij neemt dus risico's

C Hij krijgt van ons katten alle vrijheid, wij laten hem rustig zijn gang gaan en verdedigen niet erf en goed.

D Hij eet hier behoorlijk veel, heeft hij geen eigen huis?

E Hij lijkt het type huis waar wij in wonen goed te kennen

F Hij reageert niet op de stemmen van de baasjes die hen aanroepen en hij is niet te benaderen

Afijn, dit is dus het mysterie van de rood/witte kat. Die door onze baasjes nu definitief Borodin is genoemd. Hij luistert overigens niet naar deze naam maar waarschijnlijk heeft hij Tijger, Beertje, Poekie of Mauk

Hij staat nu op de site van gevonden dieren. Hoewel je niet echt kan stellen dat hij gevonden is.

Hij eet hier gewoon mee.......

Spriet

Wij zijn tegenwoordig "de zoete katteninval" Vandaag was het weer raak. Het nichtje van de buren kwam met een zeer tenger katje, mooi cypers, langs met de vraag of deze van ons was. Neen, maar het tengere katje liep meteen bij ons binnen. Van het zijbaasje kreeg het de naam " Spriet" zeer toepasselijk moet ik zeggen want bij ons vergeleken was het ook een spriet.

Het zijbaasje gaf haar wat brokjes en daar at zij gulzig van. Een zeer aanhalig beestje. Zij kroop meteen in de nek van het zijbaasje en ging zich daar uitgebreid zitten wassen. Liep ook ons hele huis door om te bekijken waar zij was beland.

Dus heeft het zijbaasje de dierenbescherming gebeld met de vraag of er een tengere cyper gemist wordt. De dierenopvang kwam langs om te kijken of het katje gechipt was en zowaar dat was het geval dus was zijn baasje snel te achterhalen en te bellen dit deden de dames van de dieren opvang maar helaas waren ze niet thuis. Dus heeft de dierenopvang een bericht achtergelaten bij haar baasje en ging het kattenluik hier dicht om te voorkomen dat " Spriet" weer zou ontflippen.

Spiet heeft de verdere middag/avond heelijk bij de beiden baasjes op schoot gelegen en vond het hier prima

Net is " Spriet" door haar baasje, die hier vlakbij woont, opgehaald vergezeld van haar evenzo tengere zusje.

Koe vond dit alles niet geweldig zij heeft behoorlijk zitten blazen en spugen tegen Spriet. Nu is de rust wedergekeerd en zit Koe weer fijn bij het zijbaasje. Zij heeft het rijk weer voor haar alleen. Het moet hier niet gekker worden straks hebben wij hier vijf katten in huis.

Gast

Zoals ik jullie al meldde hebben wij tegenwoordig een rood/witte kater in de tuin die belangstelling heeft voor mij. Althans dat dat ik. Maar hij heeft het meer voorzien op onze brokjes. Geen probleem, ik kan best wat brokjes missen. Zo denken wij er alle drie over. Dus komt de rood/witte vooral in de nacht lekker bij ons eten. De baasjes zien dat onze bakjes nu veel sneller leeg zijn en vullen ze braaf bij. De rood/witte moet bij ons twee kattenluiken passeren voordat hij bij de brokjes kan. Maar dat heeft hij er graag voorover. Naar de baasje is hij behoorlijk schuw als hij hen ziet maakt hij zich snel uit de poten. Vannacht heeft hij bij ons op de voorkamer rondgelopen. Hij schrok zich alleen een hoedje toen het zijbaasje vannacht naar het toilet moest. Toen vloog hij als door een speld geprikt de trap af en verdween in de nacht. De baasjes vinden het jammer dat hij zo schuw is en hopen dat hij aan hen zal wennen en zo wat minder schuw wordt.

Ik heb ze al horen mompelen over een naam : Rachmaninov, Borodin, Mazzepa, Hamlet, Horatio wat zal het gaan worden als hij definitief zijn intrek bij ons neemt. Want daar lijkt hij wel op uit. Het hijbaasje roept al jaren dat drie katten teveel is en nu lijken het er vier te gaan worden. Ik ben erg benieuwd hoe dit gaat aflopen. Het zijbaasje heeft ook al gezocht op de diverse sites met vermiste katten maar daar vond zij hem niet. Ach wij zitten er niet mee het is een toffe kat dus ons zal je niet horen piepen.

Flirten

Hiernaast ziet u de rood/witte kater die al een tijdje achter mij aan zit.

Hij zit regelmatig lange tijden op de tafel in de tuin om een glimp van mij op te vangen. Ik vind hem heus aardig maar wil verder niets van hem. Ik ben een jeweetwel poes, dus aan mijn lijf geen polonaise meer. Volgens het zijbaasje is hij ook al een keer parmantig de woonkamer binnen gestapt om te kijken waar ik was. Hij is ook wel wat schuw dus als er mensen te zien zijn maakt hij poten. Gisteren was hij er ook weer. Zacht miauwend probeerde hij mij te lokken maar ik was er niet. Tot slot ging hij bovenop de overgebleven pol van het net afgesneden Pampas gras zitten en deed daarbovenop een grote plas. Dat heet markeren. Het hijbaasje was er niet blij mee want die moet eerdaags de pol gaan verwijderen. De hele hoek ruikt nu sterk naar de rood/witte kater dat zul je begrijpen en voor mensen is dit niet echt lekker. Das nog erger dan je neus in een ribesstruik steken. Kom ik ga weer naar buiten. Niet zo lekker weer als gisteren maar het is droog.

Koe eindelijk weer eens buiten

Eindelijk worden de dijtjes van Koe wat dikker.

Het zij baasje controleert Koe's dijtjes regelmatig

Dat is ook hard nodig want ze waren aardig mager geworden. Koe smult nu heerlijk van de Sheba kip, dat is verreweg haar favoriet.

Vandaag was het heerlijk weer en het zijbaasje was ook buiten dus Koe durfde het ook te wagen en heeft een tijdje lekker in het zonnetje gezeten naast de blauwe druifjes zoals je ziet op de foto hiernaast.

Toen het zijbaasje weer naar binnen ging wist ze niet hoe snel zij ook weer naar binnen moest.

Nu ligt zij weer op de fleece op de bank wat zij ook helemaal geweldig vindt. Koe praat wel minder dan vroeger. Voorheen klepte ze de oren van het hoofd nu zegt zij bijna niets meer. Misschien dat zij meer gaat praten als haar dijen weer het juiste vet percentage hebben. Dus daar wachten wij nu op.

Rode Kater

Eergisteren kwam ik met een vaart de keuken in stuiven door het luik. Mijn staart had veel weg van een vossenstaart zo dik was die. Dus zei het zijbaasje" Toef wat is er met jou aan de hand?"

Welnu ze had de woorden nog niet uitgesproken of zij zag een roodwit snuitje nieuwsgierig door het luik kijken.

Dus zei het zijbaasje" Toef ik zal je helpen" En zij knielde neer voor het luik en maakte de meest afschuwelijke kattengeluiden die je je maar kan bedenken. Alleen het had geen enkel effect op de rood/witte kater, die bleef onverstoorbaar zitten en keek haar enigszins verbaasd aan.

Het zijbaasje ging naar buiten om de kater beter te bekijken. Tich was ook gearriveerd maar hij viel de kater niet aan, hij liet hem rustig zijn gang gaan. Echter toen de rood/witte kater de hele familie bij elkaar zag besloot hij poten te maken en verdween achter de sauna. En de rust keerde weder in de tuin.

ps: Deze foto heeft het zijbaasje maar net van mij kunnen nemen. Ik hou er niet van op de foto de gaan dus is het die dag bij de ene gebleven daarna liep ik gauw de tuin uit.

Koe knapt op

Koe was erg afgevallen: A. omdat zij vlooien had en B omdat het eten van brokjes haar moeilijk afgaat.

Tijd voor een plan : het bijvoedplan voor Koe.

Koe krijgt nu naast de gebruikelijke brokjes bijvoeding. Deze bestaat uit luxe Sheba en Gourmet blikjes en daar is Koe dol op. Wij ook trouwens maar wij krijgen het niet. Af en toe probeert Tich het Koe afhandig te maken. Maar Koe laat de Sheba niet van het brood eten en gromt dan gevaarlijk naar Tich. En Tich druipt dan af. Het zijbaasje prikt af en toe voorzichtig in de dijtjes van Koe om de vorderingen van het bijvoedplan te testen en jawel Koe komt langzaam aan. Het gaat helaas niet snel maar er is wel resultaat. Koe slaapt tegenwoordig veel op het fleece op de bank. Daar ligt zij heerlijk zacht en comfortabel.

Snoeien in de tuin

Vandaag leek een beetje als een luie dag te beginnen voor het zijbaasje. Maar verrassend genoeg besloot zij te gaan snoeien in de tuin.

De clematis moest eraan geloven. Het Pampasgras mag het hijbaasje doen want daar is zij allergisch voor.

Het zonnetje scheen heerlijk dus het was fijn in de tuin. Tich en ik vonden het geweldig gezellig zo het zijbaasje in de tuin. Na het snoeien en vegen ging het zijbaasje achter de sauna lekker in de zon zitten.

Dat vonden wij ook een goed plan dus om beurten klommen wij op haar schouder om zo ook heerlijk van de zon mee te genieten.

Ik hield dat het langste vol. Tich was ineens geïnteresseerd in de eenden die achter ons huis in de sloot zitten en al enigszins " bronstig" kwaken. Dat heet bij eenden natuurlijk anders maar ja ik ben niet thuis in de eendenbiologie. Het zijbaasje zette ook de sauna open die wilde zij gaan schoonmaken maar helaas was hij nog vrij nat dus moet de sauna eerst goed drogen.

ik vond het een fijne middag en hoop dat het morgen weer lekker weer is.

Burggen en kronen

Gisteren moest het zijbaasje naar de tandarts, zij zag er erg tegen op. Er moest een brug gemaakt tussen 3 kronen. Twee oude kronen moesten worden verwijderd en een nieuwe gemaakt en voor het gat een nepkroon. Dapper ging zij op pad.

Bijna twee uur heeft zij op de behandeltafel gelegen. ( ik moet zeggen dat wij zelf korter bij de dierenarts zijn) De noodburg kon nog niet gemaakt worden want er moest eerst een zenuwbehandeling gebeuren. Dus het zijbaasje werd flink verdoofd en er werd begonnen. Zij spannen een dan een roze latex lapje om de kies in haar mond en gaan boren, ragen, spoelen en zuigen. Afijn, het begin van de behandeling ging goed totdat zij met chloor gingen spoelen. De chloor hoort opgevangen te worden op de latex lapje. Maar dat latex lapje kierde en zij zogen de chloor ook niet meteen weg. Gevolg de chloor liep in het keelgat van het zijbaasje en zij kreeg het acuut zeer benauwd. De chloor brandde in haar keel en zorgde ervoor dat zij bijna niet meer kon ademhalen. Zij maakte rare gierende geluiden en probeerde overeind te komen.

Eenmaal overeind bleef zij moeite houden met ademhalen, ook begon zij te kokken. De tandarts ook geschrokken maakte zijn excuus. Gelukkig kreeg zij langzamerhand meer lucht en kon de behandeling worden voortgezet. Nu zit zij thuis lekker op de bank en spoelt en poetst haar bekkie met chloorhexedine en hoopt op betere tijden. Gelukkig hoeft zij geen kattenbrokjes te eten want dat zou nu denk ik moeilijk gaan. Persoonlijk ben ik blij dat ik niet aan bruggen en kronen hoef. Het vervelende is dat zij volgende week terug moet komen want dan wordt de noodburg aangemeten en dan zijn wij er nog niet want weer twee weken later wordt de echte brug geplaatst. Dus zij is er nog even zoet mee. Ik zal haar vandaag een extra kopje geven, dat helpt weet ik uit ervaring

Niet goed in je vel zitten

Zoals jullie weten zit Koe al een tijd niet goed in haar vel.

Krabt veel, verliest plukken haar, trekt zich terug, praat niet meer zoveel kortom Koe is zichzelf niet. Nu krijgt zij al weken visolie omdat het zij baasje dacht dat zij weer last had van milliaire dermatitis. Afgelopen woensdag vond het zij baasje dat Koe naar de dierenarts moest het werd erger ipv dat het opknapte. Dus de carrier werd te voorschijn gehaald ( het teken dat je vlug poten moet maken als je niet in de carrier wil belanden Dus Tich en ik vlogen weg. Koe niet, die bleef sullig op de vensterbank zitten en was dus de sigaar. Gillend werd zij in de carrier gestopt en naar ik heb horen verluiden is dat gillen en schreeuwen niet opgehouden totdat zij bij de dierenarts op de behandeltafel stond. Toen hield zij van schrik haar bek.

Afijn, de dierenarts onderzocht haar en wat ontdekte zij ..... Koe had vlooien........ Het zijbaasje was met stomheid geslagen. Koe heeft haar hele leven en dat is inmiddels aardig lang nooit vlooien gehad en nu zat zij onder. Het arme wijffie!!!!!

Zij kreeg een spuit tegen de jeuk en een spuit tegen oormijt want dat heeft zij ook en er ging een tas vol druppels tegen vlooien en wormen mee. Voor ons allemaal trouwens. S'avonds moesten wij er allemaal aan geloven en werden vol gedruppeld met vlooien druppels. Dit weekend krijgen wij de wormen druppels.

Koe is gelukkig aan het opknappen , zij praat al wat meer.

Ons zijbaasje schaamt zich een beetje dat zij niet zelf gezien had dat Koe vol vlooien zat.

Ik wist het wel want het is bekend dat vlooien zich storten op de zwakste schakel en bij ons is dat Koe.

Luikgedoe

Vanmiddag kwam het zijbaasje er achter dat het kattenluik haperde. Het bleef soms open staan en dan konden wij het luik niet meer gebruiken. En aangezien wij het luik frequent en intensief gebruiken kunnen wij niet zonder.

Dus de dierenwinkel werd gebeld of er een oplossing voor was te vinden voor dit probleem of dat er een nieuw luik moest worden aangeschaft. En dan een natuurlijk een luik met dezelfde gaten zodat er niet opnieuw geboord moest worden.

Het oude luik werd eraf geschroefd en nader onderzocht: er was een palletje afgebroken. Ik moet zeggen er ontstond zo een fantastisch mooi gat waar wij zeer gemakkelijk en vrij doorheen kunnen lopen. Wat ons betreft hoeft er geen luik meer te komen.

Maar ja dan gaat de energie rekening fors omhoog en dat willen de baasjes niet. Dus gingen zij op pad om een nieuw luik te halen want het oude was niet te repareren. Voor de statistieken wij hebben precies 4 jaar met dit luik gedaan. De baasje komen terug met een mooi nieuw luik en denken dit in een wip te bevestigen. Ja, dat viel tegen er moest een stuk afgezaagd worden en er was geen goede zaag in huis en de gaten zaten toch niet helemaal op de goede plaats. Nu een ruim uur later zit het luik er goed in en kunnen de baasje gaan koken. Andijviestamp gaan ze maken. Welnu zij liever dan ik..... ik gruw van die groene slierten.

Fotogeniek

Vanmiddag lag ik lekker op de bank op een heerlijk plaid toen het zijbaasje om mij heen kwam fladderen om een foto te maken. Tich vindt het prachtig als hij op de foto gaat. Hij trekt zijn mooiste snuit en kijkt charmant in de camera. Ik daarentegen vind het op de foto gaan niet leuk. Ik schrik van die flits en knijp steevast mijn ogen dicht. Wat het zijbaasje natuurlijk weer jammer vindt. Want zij zegt dat ik een leuk lief snuitje heb. Ook hier kijk ik maar door een heel klein speetje en hoop dat het fotogedoe snel zal ophouden. Gelukkig zij stopt ik kan verder slapen.

Helaas vrees ik dat zij mij in de toekomst qua fotograferen niet met rust zal laten. Nou ja dan moet dat maar.....

Blauwe druifjes

Vanmiddag kwam het zijbaasje thuis met twee mooie potten vol blauwe druifjes. Althans nu zijn het nog sprieten maar daar komen mooie blauwe druifjes uit. De druivensprietjes steken parmantig tussen het mos door. Hoor ik daar mos dacht Tich vanmiddag. Ooit zelf Moskat genoemd omdat hij zo lekker naar vochtig aarde en mos ruikt. Dus stak Tich meteen zijn snuit volledig tussen de druiven en snoof intens de mosgeur op. Daarna begon hij ijverig kopjes te geven aan de blauwe druifjes.

Tja, dat was natuurlijk niet de bedoeling. Het zijbaasje had juist voor potten gekozen omdat wij op dit moment geen vaas met rust laten. Zelfs de kleine vaasje gooien wij om om met het water te klooien. Tich kreeg dus een waarschuwing dat hij van de druifjes af moet blijven, wel heeft het zijbaasje nog gauw Tich tussen de druifjes vastgelegd met haar digitale camera. Is toch een aardig foto vind je niet?

Snoekduik

Het zijbaasje begint gelukkig steeds meer op te knappen. Hoewel zij nog wel flink hoest, rochelt en snel benauwd is, lijkt het toch beter te gaan. Waarschijnlijk heeft zij hem nu aangestoken want hij begint ook steeds meer te niezen en te proesten. Tja, het is uitzieken geblazen.

Maar daar wilde ik het niet over hebben. Vanochtend zat Tich op de eettafel en heeft zo een prima zicht op de voedertafel. Ikzelf mag het gefladder ook graag zien. Twee Turkse Tortels waren ijverig bezig zaadjes te pikken. Niet bewust van het feit dat Tich hen zat gade te slaan. Tich raakte geheel gefascineerd door de twee Tortels en besloot hen te vangen.

Hij maakte zich op voor een grote sprong zodat hij meteen op het terras zou staan als hij neer kwam en dan was het nog maar een paar sprongen van de Tortels af. Dit moet lukken dacht hij en hij sprong................. Au. tok ..... Ai hij was vergeten dat de openslaande deuren dicht waren en kwam dus met een flinke plok tegen de ruit terecht. De Tortels geschrokken door de klap vlogen fladderend op en Tich......... Die was even de weg kwijt en zat beduusd onder de eettafel.

Snel vloog het zijbaasje naar hem toe om te kijken of zij zich niet te erg bezeerd had. " Domme Tich" sprak zij " Je weet toch dat de deuren dicht zijn". Tich schudde zijn kop en sjokte naar de keuken waar hij een tijdje door het kattenluik ging zitten gluren. Zo'n ruit is toch aardig hard maar gelukkig de kop van Tich ook.

Een nieuw jaar

Joepie, een nieuw jaar is begonnen. Nog wel het jaar van de tijger. Het kattenluik is weer open en het gedonder buiten is verstomd.

Gisteren was ons kattenluik weer een dagje dicht.

Vanwege het vuurwerk. Gelukkig ging het luik om 2.00 uur vannacht al weer open en rende Tich werkelijk gelijk de tuin in. Er was toen in de verte nog wel het een en ander te horen maar wij mochten weer naar buiten.

Een hele dag binnen vind ik persoonlijk niets. Ik wilde graag in de hals van het zijbaasje liggen maar dat vond zij geen goed idee. Zij is namelijk al een aantal dagen ziek. Ze pruttelt en rochelt als een oude koffiepot en heeft ook zeer heftige hoestbuien. Zij doet niet veel, zit sipjes op de bank of ligt in bed en alles is haar te veel. Zo kennen wij haar niet. Even lopen naar de keuken geeft meteen een hoestbui en zij is erg snel benauwd. En een tikkie humeurig want ziek zijn zorgt bij haar voor humeurigheid, zij kan er niet zo goed mee om gaan. Aangezien zij allergisch voor ons is kon zij ons opschoot of in nek er niet bij hebben. Zij gebruikt veel medicijnen en zowaar het lijkt per vandaag of zij wat aan het opknappen is. De hoest is er nog steeds, zij pruttelt ook nog flink, is regelmatig benauwd maar zij kijkt wat helderder uit haar oogjes. Dus wij allen hopen nu het heftigste gedeelte van de kwaal achter de rug te hebben. Vandaag is het stralend weer , wel een tikkie koud maar dat geeft niets ik ga weer lekker naar buiten.