Hij zit regelmatig lange tijden op de tafel in de tuin om een glimp van mij op te vangen. Ik vind hem heus aardig maar wil verder niets van hem. Ik ben een jeweetwel poes, dus aan mijn lijf geen polonaise meer. Volgens het zijbaasje is hij ook al een keer parmantig de woonkamer binnen gestapt om te kijken waar ik was. Hij is ook wel wat schuw dus als er mensen te zien zijn maakt hij poten. Gisteren was hij er ook weer. Zacht miauwend probeerde hij mij te lokken maar ik was er niet. Tot slot ging hij bovenop de overgebleven pol van het net afgesneden Pampas gras zitten en deed daarbovenop een grote plas. Dat heet markeren. Het hijbaasje was er niet blij mee want die moet eerdaags de pol gaan verwijderen. De hele hoek ruikt nu sterk naar de rood/witte kater dat zul je begrijpen en voor mensen is dit niet echt lekker. Das nog erger dan je neus in een ribesstruik steken. Kom ik ga weer naar buiten. Niet zo lekker weer als gisteren maar het is droog.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten