Daar ben ik weer. Ja ja, dat heeft even geduurd.De afgelopen maanden is het zijbaasje na een operatie ernstig ziek geworden. Zij heeft 5 weken in het ziekenhuis gelegen waarvan 10 dagen op IC.
Al die tijd zorgde het hijbaasje alleen voor ons.
Nou, dat deed hij heel niet gek. De Buurtjes hielden ons ook in de gaten. Want het hijbaasje wist natuurlijk nooit of wij er allemaal nog wel waren.
Gelukkig is het zijbaasje weer terug. Ik kan stellen dat ik haar erg gemist heb. De eerste nacht die zij weer thuis was, heb ik de hele nacht lopen gillen.
Gevolg ik ben sindsdien mijn stem kwijt. Ik kan nog alleen een schor en raar geluid voortbrengen. Het zijbaasje is nog niet helemaal opgeknapt. Zij loopt nog moeilijk en beweegt zich raar door het huis. Dat zal nog wel even duren denk ik. Maar ik vind het fijn dat zij er weer is. Ik kan weer elk moment op haar schoot springen en lekker even knuffelen.
Wij zijn beslist allen drie wat nader tot het hijbaasje gekomen maar nog niet ver genoeg om bij hem op schoot te springen en te knuffelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten