Hij moest zich langs Tich wurmen, die inmiddels lekker zijn melk zat op te lebberen. Snel liep hij naar de gang , terwijl de deur opstond, ging hij toch door het luik. Hij at een paar brokjes en kwam toen weer naar de kamer. Tich lebberde nog steeds zijn melk en heel voorzichtig liep hij naar Tich toe en rook aan zijn rug. Tich trok wat met zijn haartjes maar ging onverstoorbaar door met lebberen. Borodin verdween weer naar buiten waar hij zacht miauwend weer verdween. Achter op het pad heeft hij even zijn poot zitten wassen maar daarna was hij verdwenen. Hij leek wat minder schuw. Althans dat zei het zijbaasje. Dus wie weet wordt het nog eens schootkat. Twee dagen hebben wij hem niet gezien, geen wonder het goot. En vanmorgen was hij er ineens weer. Maar ja, het was ook droog. Misschien heeft hij toch een huis!!!
dinsdag 4 mei 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten