Jachtseizoen begonnen?

Vandaag een dag na de Kerst " vrede op aarde" Heeft Tichon het jachtseizoen geopend. Geheel onverwacht legde hij een pas gevangen en gedode mol onder de eetkamer met als garnituur van wat zand en modder. De baasje hadden het eerst niet in de gaten. Die zaten TV te kijken. Dus trok Tich hun aandacht door heftig kopjes te gaan geven en zeer aanhalig te doen.

Pas toen riep het zijbaasje verrast uit: " Er ligt een dode mol onder de tafel. " Afijn, de muizenzakjes werden te voorschijn gehaald die kunnen ook voor dode mollen gebruikt worden en de mol werd naar zijn laatste rustplaats gebracht.

De buren werden ook op de hoogte gebracht want die willen graag weten wat er in de mollenwereld gebeurt. Zij vinden het dan ook erg fijn dat Tich mollen vangt.

Wel treurig trouwens, steekt zo'n mol na al die tijd onder de sneeuw zijn snuit boven de grond wordt hij gevangen door Tich. En lekker schijnen ze ook niet te zijn want Tich eet ze niet op.

Deze had trouwens aardig wat luis in zijn vacht zitten, wat er meerstal op wijst dat de mol niet helemaal gezond is. Maar ik ben geen Mololoog dus ik kan mij vergissen.

Kerst

Vandaag is het eerste Kerstdag. Buiten regent het en de sneeuw verdwijnt zeer langzaam. Wij zitten allemaal binnen. Ik ben even naar buiten geweest om een frisse neus te halen maar daarna ben ik gaan slapen. Het zijbaasje zit naar Rachmaninov te luisteren en het hijbaasje besloot om toch nog wat te gaan trainen op zijn" marteltuig". Dat heet geloof ik een orbitrack of zo iets. Ik zou het trouwens zinvoller vinden als hij dagelijks met ons op stap zou gaan dan zou hij ook aan zijn beweging komen. Wij hebben geen orbitrack nodig.

Vanmorgen vroeg kregen wij alle drie kattenmelk het was dan ook een gesmak van jewelste in de keuken. Ik moet zeggen die melk smaakte mij uitstekend zeker als deze gecombineerd wordt met een smakelijk brokje. Nee, wij hebben geen Kerstdiner nodig.

Alhoewel als er een Trukse tortel vandaag iets te laag overvliegt dan.........

Sssssttt! Ik zeg het niet hardop want ik krijg dagelijks te horen dat ik de vogels met rust moet laten. Ze hebben het al zo moeilijk zegt het zijbaasje dan.

Driedubbel sneeuw

Nu ligt er 20 cm sneeuw in de tuin. Gisteren was dat minder zoals jullie kunnen zien op de eerste foto.

20 cm is een behoorlijk hoeveelheid zeker als je een kat bent. Wij spreken in kattentaal dan ook van " okselhoge" sneeuw. Het zal jullie duidelijk zijn waarom wij dat zo noemen.

Tich zakte tot zijn oksel in de sneeuw vanochtend en vond dat niet leuk. Hij probeerde door hoge sprongen te maken te vermijden dat hij in aanraking kwam met de sneeuw maar dat lukte niet. De tuindeuren schuiven de sneeuw opzij als zij open gaan. Nu zul je denken welke idioot doet met dit weer zijn tuindeuren open: welnu het zijbaasje. Die ging natuurlijk in de weer om het vogelvolk te voederen. De voedertafel werd weer tevoorschijn gehaald en voorzien van vetbollen,smakelijke zaden en rozijnen.

Gevolg het is een gefladder van jawelste in de tuin en ook zijn er gevechten tussen spreeuwen en merels. Er zijn al heel wat vogels geweest: Groenlingen, vinken, pimpelmezen, koolmezen, spreeuwen, merels, kraaien, roodborstjes, winterkoninkje en turkse tortels.

Het is zowaar weer begonnen met sneeuwen. Ik blijf lekker binnen en zo denkt Tich er ook over. Een winterslaap zou toch geen gek idee zijn. ALs ik zo naar buiten kijk snap ik het berenvolk uitstekend.

Sneeuw

Ofschoon wij toch al wat jaartjes op deze aardbol zijn hebben wij niet veel sneeuw meegemaakt.

Ten eerste omdat wij de eerste jaren van ons leven op een flat hebben gewoond en ten tweede wonen wij hier in Nederland en dat staat de laatste jaren niet echt bekend om zijn strenge winters. Dus waren wij verrast ( niet aangenaam maar wel verrast )toen wij gisteren naar buiten keken en de wereld bedekt was met een laagje sneeuw.

Ikzelf was de eerste die een poot buiten de deur zette. Ik probeerde zo weinig mogelijk sneeuw te raken en toch in het gemeente plantsoen te komen.

Dat lukte natuurlijk niet helemaal en na een tijdje vond ik het niet erg meer om door de sneeuw te lopen. Tich was het ook niet gewend en hij deed er beduidend langer over voordat hij de sneeuw trotseerde en dan doet hij het nog niet graag, Snel ging hij weer naar binnen om tegen de kachel te gaan liggen. Koe vindt het al helemaal niets en probeerde het niet eens.

Wat een tutje, vind je niet?

Toch heb ik vanmiddag even tikkertje gespeeld met Tich. Ik won, want Tich was een beetje sloom.

Op de tafel buiten staat een waterbak( voor ons) die nu natuurlijk is veranderd in een ijsbak. Ik kon niet laten om even door de sneeuw heen te voelen of het water wel echt bevroren is maar helaas het was echt bevroren. Gelukkig staat er ook een drinkbak voor ons binnen.

Vitamine C meer weerstand?

Het moet niet gekker worden. Zoals jullie weten is Tich blaasgruisgevoelig en heeft daar speciaal struvietarm voer voor. Hij doet het er goed op.

Nu is Koe natuurlijk al een tijd met haar vacht aan het donderjagen. Zij krijgt daar visolie voor of olijfolie maar ze blijft een beetje gek doen. Dus het zijbaasje heeft overleg gehad met de dierenwinkel en wat denk je dat daar uit is gekomen? We krijgen weer gewoon voer en Tich.......... Tich moet naast zijn gewone voer elke dag een vit C tabletje slikken( Een kauw tabletje voor kinderen.....) /niet tegen de weerstand zoals jullie zullen begrijpen maar om zijn urine aan te zuren en zo kristalvorming te voorkomen. Hij moet wel elke dag z'on tabletje slikken en die oen doet dat nog braaf ook. Als hij het op heeft krijgt hij een zoen op zijn kop en kattenmelk met visolie/olijfolie toe. En hij vindt dat helemaal geweldig. Nu zijn wij allen natuurlijk heel benieuwd of het voor alle partijen gaat werken, Voor Koe, Tich en de baasjes. Ik sta er eigenlijk helemaal buiten.

Warmte

Koe heeft de laatste tijd behoefte aan warmte.

Zoals ik al eerder schreef ligt zij graag op de vensterbank als de verwarming aan is. 

Maar zij zoekt ook ander plaatsen op die warmte geven. Zo lag zij gisteren achter het gordijn op het kabelmodem ( wat ook warmte afgeeft ) lekker te pitten. Het zijbaasje vond het geen goed plan en joeg Koe daar weg. Zij lag er bovendien op een hoop snoeren wat ook niet echt goed is.

Vandaag had Koe echter een nieuw plan. De recorder van de TV geeft ook warmte af. Dus is Koe daar maar boven op gaan liggen zoals jullie hiernaast kunnen zien. Dat vond het zijbaasje ook geen goed plan want nu verdwijnen er kattenharen in de recorder dat zal het ding geen goed doen. Maar het zijbaasje kon het toch niet over haar hart krijgen om haar opnieuw te verjagen en liet het maar zo. Nu is de recorder uit en moest mevrouw dus opzoek naar een nieuwe warme ligplaats.

Visolie versus olijfolie

Hiernaast zien jullie Koe als zij bovenop de kast zit.  De laatste maanden zit zij daar vaak.

Zij doet wel meer rare dingen. Zoals jullie weten heeft zij weer een huidprobleem waarvoor zij visolie krijgt. Elke morgen krijgt zij kattenmelk met visolie. Tich doet voor de gezelligheid mee en is ook elke ochtend present.

Nu had het zij baasje van een andere kattenliefhebster gehoord dat zij haar katten olijfolie geeft ipv visolie. Dit is volgens haar goed voor de stoelgang en goed voor de vacht. Dus vanmorgen werd de proef op de som gedaan.

Ipv visolie deed het zijbaasje een beetje olijfolie in het bakje  daaraan toegevoegd werd de kattenmelk. Die vriendin schijnt"  extra vierge"  te gebruiken maar voor Koe werd het de olijfolie mild van Albert Heijn) Koe begon al aan het bakje voordat  de kattenmelk erbij zat. Zij trok een enigszins merkwaardig bekkie  zo van " ik mis nu alleen nog de tomaten en  mozzarella" 

Maar zij likte het braaf op. Tich niet ,die zag de olijfolie boven komen drijven op de kattenmelk en dacht " this is not my cup off tea"  en spoedde zich snel door het kattenluik naar buiten.

Foute boel

Gisterochtend was iedereen vroeg op. Zij  en hij waren vroeg in de kleren want zij moesten naar het werk. Wat zij daar precies doen is mij niet duidelijk maar het levert loon op dus geld voor brokjes en dan hoor je ons niet klagen. 

Ik was ook vroeg wakker. Even nog een paar lekkere brokjes weggewerkt en toen vroeg naar buiten. Het was nog aardig donker. Ik liep lekker de struinen in de voortuinen en op de weg. Plotseling ( ik zat midden  op de weg) doemde er een auto op met de lichten aan.  Ik bleef zitten verblind door de lichten en knipperde met mijn ogen. De auto stopte netjes voor mij en dat was maar goed ook want ik maakte geen enkele aanstalten om weg te sprinten. Ik dacht ook vaag ik ken die auto toch en dat geluid..... Omdat er verder niets gebeurde vloog ik toch maar de zijkant in en de auto kon doorrijden. s ' middags toen de baasjes uit het werk kwamen kreeg ik op mijn donder. Ik had midden op de weg gezeten en was niet weggevlucht toen er een auto aankwam. Oeps die auto 's morgens was dus van de baasjes geweest.  Zij hadden mij dus bijna aangereden.  Ik snap wel dat zij bezorgd zijn maar heus ik ben echt wel voorzichtig.

Kerstboom

Hoewel het pas  9 december is,  besloten de baasjes op 

" kerststrooptocht"  te gaan. Voor hem hoeft dat niet zo nodig maar zij had zich voorgenomen dit jaar toch een boom te kopen. Een niet zo'n grote moet toch mogelijk zijn. En zo geplaatst dat hij er geen last van heeft. De oude boom ligt op zolder maar is te groot.

Op naar intratuin. Intratuin was was behoorlijk gevuld  met de mensen van boven de zeventig. Het hele parkeerterrein stond vol  met busjes speciaal voor de oudere mens.

Toch was er geen rij bij de kassa en waren de baasjes weer snel thuis. Met een kerstboompje  van zeer bescheiden omvang. Thuisgekomen werden de ramen gelapt en werd stof gezogen en de boel werd aan kant gemaakt. Er werd plaats gemaakt voor het kerstboompje ( trouwens geen echte want een nepper vinden de baasje beter voor het milieu )

Zij hadden ook ballen gekocht en lichtjes en verlichte decoratieve ballen om op te hangen . Best aardig al zeg ik het zelf . Het resultaat zie je hiernaast .

Voor ons katten is deze boom niet interessant want je kan er niet in  liggen. Dat kon namelijk o zo fijn in de oude boom. Maar helaas dit jaar zullen wij dat niet meer meemaken.

De rest van de kamer is nu ook in kerstsfeer. Dus laat Kerst maar beginnen. Wij zijn er klaar voor.

De val van Koe

Nee, ik heb het niet over een regering die ten val komt. Het heeft werkelijk niets met politiek te maken. Koe zat op de vensterbank. Daar zit zij graag nu de cv weer regelmatig aan is. Meestal hangt er een dij over de rand  want dan ligt zij het meest ontspannen. Echter wassen doet zij ook op de vensterbank. Je hoort dan haar nagels krassen op de vensterbank als zij in een onmogelijk houding net dat plekje wil wassen waar zij moeilijk bij kan.

Zo was het ook van de week. Onder de vensterbank

staat een grote rieten mand voor Tich en mij. Meestal ligt Tich er in de slapen. Ook slim want de mand staat naast de verwarming dus ook lekker warm. Als hij er heen loopt hoor je het parket onder zijn pootjes kraken. Afijn, Koe zat dus in de vensterbank en besloot zich te gaan wassen, zij kon eigenlijk net niet goed bij dat ene plekjes als zij iets meer draaide en haar poot zo deed kon zij er net bij.... Althans dat dacht zij. Net toen  zij bijna in de goed positie zat schoot haar poot van de vensterbank en voor zij er erg in had buitelde haar lijffie er achteraan. Zoals jullie weten draaien katten zich bij hun val en komen weer goed op hun poten terecht. Echter dan moet de val wel meer zijn dan de ongeveer 80 cm die de vensterbank hoog is. Het lukte Koe voor geen kant om te draaien  tijdens de val gevolg...... Koe kwam op haar rug in de mand terecht. Een groot geluk Tich zat er niet in. Want dan waren de rapen gaar geweest. Snel stond zij op en deed of er niets gebeurd was en sprong weer snel in de vensterbank om haar wasbeurt weer voort te zetten.

Paniek in de tent

Donderdagavond kregen de baasjes ineens de kolder in de kop en wilden gaan eten met vrienden bij de Japanner. Helaas Japanner had geen plek meer dus toen werd het hun andere favoriete restaurant waar zij regelmatig heen  gaan. Hij scharrelde  boven nog wat aan zijn computer en zij stond beneden klaar om te vertrekken en ja toen ontstond er paniek. Zij was haar sleutels kwijt, zowel de huissleutels als de autosleutels waren niet op de plek  waar zij meestal zich bevinden : in haar tas.

s' middags was zij thuis gekomen  met bloemen die zij op de grote tafel had zitten schikken. Ze wist zeker dat zij met sleutels was binnengekomen. A fijn, het huis werd van boven tot onder onderzocht maar geen sleutels. Uiteindelijk kwam zij op het idee dat die sleutels misschien  met het bloemenpapier en al in de vuilcontainer waren terecht gekomen. Dus naar buiten( het was inmiddels donker) en gaan kijken en jawel zij zag de huissleutels tussen de eierschalen en andere troep liggen. Dus bak op zijn kant en zij moest inkruipen  om de sleutels te pakken en om naar de autosleutels te zoeken. Daar wordt je niet schoner op dat kan ik je wel zeggen.  Wij hadden lol  zoiets maak je niet elke dag mee dus wij renden van louter plezier de hele tuin door. Maar ja toen had zij de huissleutels maar nog niet de autosleutels. Weer de hele vuilbak doorzocht maar geen sleutels. Misschien was het hijbaasje ze onderweg naar de bak verloren in de tuin. De tuin ligt vol blad die in het donker glommen van de natheid en wat het zoeken niet eenvoudiger maakt. Het hijbaasje had ondertussen  een looplamp  van zolder gehaald en het zijbaasje had zich op de bladeren gestort. Per hand gingen ze in de tubtruck  en daarna in de groenbak. Echter geen sleutels. Ik moet zeggen het terras is weer mooi blader vrij. Intussen had het hijbaasje  hun vrienden gebeld en die boden lief aan te willen helpen met zoeken. Het zijbaasje riep dat zij niet eerder wegging voordat de sleutels gevonden waren. Opnieuw onderzocht zij haar tas dat had zij al twee keer gedaan en wat schetst de verbazing in het voorvak vond zij de sleutels. Joepie!!!! Gauw sprong zij onder de douche want zij zag er niet meer uit en rook merkwaardig naar ouder eierdoppen en halfvergane groente.

Toen zij net onder de douche stond waren de vrienden gearriveerd. Zij hoeften gelukkig niet  meer te helpen met zoeken en konden lekker gaan eten. Gelukkig hebben wij katten geen sleutels, wij gaan gewoon door het kattenluik . Persoonlijk zou ik hen dat  kattenluik ook willen aanraden. Dan kunnen zij gewoon naar buiten en naar binnen zonder een sleutel te gebruiken.

Tja en voor die autosleutel heb ik geen oplossing maar ja die was ook eigenlijk geheel niet zoek......

Kast

Koe heeft weer eens iets nieuws. Zij zit tegenwoordig graag boven op de grote kast die in de woonkamer staat. Via de luchtbevochtiger klimt zij naar boven  en met een hoop geschraap klimt zij dan over de kuif van de kast om dan vervolgens op de bovenkant heerlijk  te gaan liggen. Af en toe kijkt zij minzaam over de rand naar haar medehuisgenoten. De baasjes en wij wel te verstaan.

Voor zo'n oud beestje toch een hele klimpartij.

Je zou denken dat als zij eenmaal op de kast ligt zij niet gauw weer na beneden komt. Maar dat klopt niet. Zodra zij denkt dat er iets van brokje is of yoghurt, is zij in een wip van de kast af en van de partij. Zodra het lekkers op is klimt zij weer op haar kast en kijkt wederom minzaam om zich heen.

Het zijbaasje had eerst niet door dat zij op de kast ligt  en verwonderde  zich waar Koe toch gebleven kon zijn. Persoonlijk denk ik dat dit een voorbode is van het feit dat Koe niet meer lang op de kattenwereld zal rondlopen. Ook kleeft Koe steeds meer aan het zijbaasje en wil steeds op schoot zitten. Dat is ook zo'n teken. Ik zeg het maar niet hardop want misschien hebben de baasjes het niet door. Zij zijn nogal gehecht aan dat maffe altijd mekkerende beestje.

Marrons glaces

Hiernaast zien jullie tamme kastanjes het ingredient voor Marrons Galces. Dat zijn gekonfijte kastanjes. In de boeken van Joop Ter Heul wordt er ook al over gesproken al een zeer smakelijke delicatesse. Welnu mijn zijbaasje had door dit gegeven de kolder in haar koppie en struinde het hele internet af naar Marrons Glaces. 

Eindelijk vond zij een delicatesse webwinkel in België en daar bestelde zij haar marrons glaces. Nu inmiddels ruim een week geleden. Je zou er trouwens aardig wat brokjes voor kunnen kopen! Afijn, nog enige trubbels met de creditcard maar nu loopt de bestelling dan toch. Een jammer feit dit weekend kon zij er nog niet van genieten want zij worden mogelijk pas volgende week afgeleverd. Niet getreurd , gisteren deden zij boodschappen in Kleve en daar kwamen zij rauwe tamme kastanjes tegen. Nu wemelt het internet van recepten voor Marons Glaces dus het zijbaasje dacht dit kan ik ook en kocht en kilo. Vanmorgen vroeg zat zij de kastanjes ijverig te pellen. Daarna 20 minuten koken in licht gezout water en dan het tweede velletje er voorzichtig af pellen. Het pellen van het eerste schilletje kostte haar al een paar wondjes op haar vingers maar zij ging stug door.  Na het koken begon zij het tweede velletje eraf te peuteren en toen begon het gelazer. De tamme dingen braken in stukken en verpulverde onder haar handen. Tja zo krijg je geen mooie marrons glaces. Na tien van de tamme dingen gaf zij met een kreet en moed op.  Kastanje puree ging het ook niet worden want toen zij aan die tamme dingen geroken had en constateerde zij dat de geur haar niet kon bekoren. Resultaat een zak gekookte kastanje nog deels in tweede vel in de vuilnisbak en het niet gepelde deel ligt nu als decoratie op een schaal. ( zie foto)

Nu hoop ik maar dat die dure tamme dingen uit België beter zullen samen anders is het zo zielig.

Het weer

Tja, op de foto bloeit nog de stokroos, nu heeft echter de herfst zijn intrede gemaakt. Dat maakt meteen dat wij minder lang en minder vaak buiten zijn. Van de zomer zagen zij ons de hele dag niet, nu kruipen wij echter dicht bij de kachel of liggen op de warme vensterbank of een wollige schoot. Vandaag is het regenachtig  en de tuin ziet er somber uit. Het terras bij de sauna ligt vol afgevallen lijsterbessen. De sauna staat onder de lijsterbes en als je binnen zit ( dat heb ik horen vertellen) hoor je de lijsterbessen op het dak tokken als zij naar beneden vallen. Leuk geluidje!

Ik ben vorige week nog even een kijkje wezen nemen in de sauna. Het zijbaasje had het houtkacheltje aangemaakt en zat in de sauna het vuurtje in de gaten te houden.

Toen dacht ik kom ik ga even een kijkje nemen. Dus ik stak mijn kop om de hoek en zei " EH, EH"  mijn wel bekende roep. Het zijbaasje reageerde meteen en riep mij binnen.

Maar ja, dat zag ik toch niet zo zitten. Het begon er namelijk al erg warm te worden. Dus ben ik maar weer op pad gegaan.

Visolie

Het was weer zo ver onze baasjes zijn op vakantie geweest. Reden voor Koe om tijdens die vakantie af te takelen. Dan kwijnt zij zo dat haar vacht gaat uitvallen en zij er armetierig gaat uit zien.

Dus  het zijbaasje bedacht zich geen moment en kocht visolie voor Koe om haar huid een oppepper te geven. Vroeger is dat op deze manier ook prima gelukt dus.....

Eerst wilde de man van de dierenwinkel haar een rustgevend bandje verkopen. Werkt een maand en kost 15 euro per maand. duur grapje dacht zij nee dan toch maar visolie.

Afijn, in de dierenwinkel vertelde men dat elke kat het zo oplikt geen enkel probleem.  Tja dacht het zijbaasje dat kennen wij. Nee dus! En inderdaad Koe trok haar neus hoog op toen zij de visolie zo kreeg voorgeschoteld. 

Dus werd de visolie door de yoghurt gemengd en zo gegeven en dat werkt prima. Ook Tich komt s' morgens vroeg langs om een schaaltje yoghurt met visolie te krijgen. Hij komt eigenlijk alleen voor de yoghurt maar neemt de visolie op de koop toe. Persoonlijk moet ik zeggen dat ik het ook lekker vind. De yoghurt dan bedoel ik.

Het baasje heeft een keer per ongeluk haar vinger afgelikt toen zij met de visyoghurt bezig  was. Je raadt het al zij trok een heel vies gezicht. En riep meteen : "  Get levertraan" ! ik denk niet dat haar dat nog eens zal overkomen.

Al doende leert men

Zoals jullie weten ziet ons hijbaasje niet veel. 

Ik heb jullie al verteld dat wij daar als katten erg aan hebben moeten wennen. 

Oke, wij weten nu dat hij niet veel ziet en dat hij ons wel eens per ongeluk schopt en als je lekker ligt te slapen op de wasmachine dat hij je dan ineens grijpt omdat hij denkt dat je een stuk wasgoed bent.

Echt wennen doet dit niet. 

Maar het is ook best een goede vent.  Als ik een paar uur lekker buiten ben geweest kom ik binnen en ga voor het zijbaasje zitten. Zij weet dan dat ik trek heb in lekkere brokjes en gaat meteen  naar de keuken met de opmerking "  Toef wil je brokjes" Ik ren dan meteen mee spring op het aanrecht en krijg mijn brokjes. Dit zijn andere brokjes dan die Tich mag hebben. Wij met zijn allen krijgen struvietvrije brokjes omdat Tich blaasgruis gevoelig is. Maar gelukkig krijgen Koe en ik ook af en toe gewone brokjes. 

Als hij alleen thuis is ga ik ook voor hem zitten maar ja, hij heeft dan niet in de gaten dat ik er zit en al helemaal niet dat ik brokjes wil. Dus maak ik er tegenwoordig een beetje geluid bij. 

En dat werkt dan vliegt hij op en vraagt " Toef wil je brokjes"  Ik ren dan naar de keuken en zit op het aanrecht op hem te wachten. Ik krijg brokje bedank hem met een knuffel en ga weer naar buiten. Soms ben ik een beetje dwars en wil ik alleen maar brokjes van het zijbaasje. 

Daar kwets ik hem mee, dat weet ik wel . Heus, ik bedoel het niet kwaad. Ik floep dan naar buiten door het katten luik i.p.v. naar het aanrecht te gaan, als hij vraagt "  Toef wil je brokjes" Maar ja, daar komt hij pas achter als hij in de keuken staat. Ik hoor hem dan mopperen als ik de tuin in loop. Echt kwaad kan hij niet op mij worden want hij vindt mij erg leuk.

Biest

Gisteren hadden de baasjes grote inkopen gedaan zij waren naar het Halal slagertje geweest en hadden daar ruim vlees gekocht. Thuisgekomen bleek in het vriesvak nog een fles bevroren Biest te liggen. En die ruimte was nodig voor al het vlees. Dus.....

Het zij baasje besloot deze biest te ontdooien en klaar te maken. Gisteravond stond zij braaf in de pan te roeren  die verwarmd werd op een laag gaspitje. Anders gaat de biest brokkelen. Toen zij klaar was bedacht zij dat Koe dit waarschijnlijk ook erg lekker zou vinden. Koe kan ook wel wat versterking gebruiken want zij wordt wat mager. Koe die inmiddels duidelijk was geworden dat zij in de keuken moest zijn, kwam enthousiast aanrennen.

Zij zag dat het zijbaasje een klein minischaaltje pakte en zij begon hard te krijsen. Die minibakjes is een teken dat er iets lekkers aan zit te komen. Hoewel Koe nog nooit biest heeft gegeten schreeuwde zij zo hard zij kon. Niet dat het dan sneller gaat maar de aandacht van het zijbaasje moet natuurlijk ook niet verslappen. Zij kreeg haar minibakje Biest. En......zij smulde ervan.....

Unieke samenwerking

Vanmorgen waren wij getuigen van een unieke samenwerking. 

Sinds een paar weken komt er een grote dikke grotendeels witte kat bij ons in de tuin. Hij heeft ook al een keer een aanval op ons buurmeisje M gedaan. Gelukkig zag mijn zijbaasje het en joeg de grote dikke kat de tuin uit.

Vanmorgen wurmde zich iets diks door ons kattenluik naar buiten. Dat bleek die Dikke grotendeels witte kat te zijn. 

Tich en Koe waren buiten toen dit gebeurde en gingen meteen  gezamelijk ten strijden  om hem de tuin uit te jagen. Dit was een uniek samenwerkingsproject want normaliter gaat Koe Tich uit weg omdat Tich Koe nog als eens plaagt door haar achterna te zitten en haar een pets te verkopen.

Samen joegen zij hem eerste de kling  .... pardon de schutting over maar dat haalde de Dikke niet, hij viel weer terug in het gras. Vervolgens liep hij snel de tuin uit en Tich zette de achtervolging in. Niet snel hoor ! Hij sukkelde als een soort 

Columbo ( je weet wel de rare detective ) achter de Dikke aan. Ondanks het roepen  van ons baasje achtervolgde hij toch de Dikke. Koe was inmiddels op de plaats  van"  het delict"  waar de Dikke van de schutting was gevallen en besnuffelde deze plek zeer nauwkeurig na op sporen. Na een tijdje had zij er genoeg van en kwam weer binnen.

Tich bleef enige  tijd weg en kwam even traag als hij was weggegaan weer de tuin in slenteren.

De Dikke was nergens meer te bekennen. Voor de zekerheid heeft Tich op alle plaatsen  gesproeid  om nog even duidelijk zijn terrein af te bakenen.

Nattigheid

Zoals jullie weten was het vandaag een natte dag.

Veel regenbuien trokken er over ons huis. En vele vertrokken enigszins lichter nadat zij hun lading boven ons hoofd hadden losgelaten.

Persoonlijk draai ik mijn poot niet om voor een regenbui. Ik vind het in het geheel niet erg. De druppels blijven mooi aan de buitenkant van mijn vacht hangen als doorzichtige parels. Als ik binnen kom wrijf ik mij droog aan mijn baasjes.

Dat vinden zij natuurlijk niet leuk maar ja.....

Meestal roepen zij toch iets in de trant van " Wat ben je nat geworden  " " Blijf toch lekker binnen"  Dit negeer ik en ga toch lekker weer naar buiten. 

Tich vindt het niet leuk als het regent, die wordt chagrijnig  en gaat luid lopen mopperen op de hele wereld elke keer opnieuw gaat hij naar buiten om te kijken of het nu wel droog is om vervolgens weer mopperend terug te komen.

Koe gaat bij de eerste druppels als meteen met vliegend vaart naar binnen en probeert het ook de eerste uren niet meer.

Afijn er is maar één stoere kat in huis en dat ben ik........

Off day

Gisteren was het weer zover. Tich had een off day.

s' morgens vroeg zat hij  zeer roerloos onder  de stuiken in het gemeenteperk achter ons huis. 

Hij reageerde nergens op. Keek niet op of om , ook niet als hij geroepen werd of als er met een hoog stemmetje " snoepies" werd geroepen. Is hij in gewone doen dan reageert hij daar onmiddellijk op. Echter nu niet, hij staart somber voor zich uit.

Hij had een off day. Hij was er even niet vandaag. 

De reden? Hij had 's  morgens vroeg zijn erf verdedigt misschien tegen T of een andere kat. 

Zijn hele lijf doet nu pijn. Hij heeft zich uit de naad gevochten. Lopen is niet prettig en bewegen op zich al helemaal niet. Wat doe je dan in zo'n geval . Je gaat onder een struik zitten en wachten op betere tijden. Het zijbaasje was al een paar keer gaan kijken en had hem geroepen. maar hij reageerde niet. Zij had zich door de struiken heen gewrongen om te kijken of hij gewond was maar dan strompelde hij nog verder het struikgewas in. Er zat maar een ding op. Wachten tot het over was. Vroeger is zij nog weleens met hem in deze toestand naar de dierenarts geweest maar nu wist zij dat zij hem met rust kon laten en dat het vanzelf weer zou opknappen. Mits hij natuurlijk niet heftig gewond was. Laat in de middag kwam hij tevoorschijn. Hij at zowaar een paar brokje en dronk wat water. Hij was aan het opknappen. Lopen en bewegen was pijnlijk maar het ging.

's avonds kroop hij op de schoot van het zijbaasje en was even intens gelukkig. Zij sprak lieve woordjes tegen hem en aaide hem voorzichtig.

Daarna sjokte hij weer naar buiten. Met de geruststellende  gedachten morgen is het over.......

Koetje zag eens pruimen liggen......

Vandaag kreeg het zijbaasje een zak met pruimen van het baasje van T. Die lag even buiten op de tuintafel en Koe vond dat een prima  zitplek om in plaats te nemen en heeft er dus lang in gelegen.

Kleurde prachtig tussen  de pruimen.

Had ik jullie al verteld dat Koe van de buurtjes tijdens de vakantie elke dag een schoteltje Yoghurt kreeg.

Daar was zij erg blij mee. Want zij miste de beker van  het zijbaasje die elke ochtend een beker yoghurt eet.

Vanavond kreeg zij Franse yoghurt die nog over was van de vakantie. Vond zij gelukkig ook erg smakelijk. Ik zie net dat Tichon een muis heeft gevangen. Helaas nog niet de mol die om het huis gangen graaft. Gelukkig zijn er nog geen molshopen in de tuin.

Terug van weggeweest

De baasje waren de afgelopen weken op vakantie.

Zoals oude lezers al weten vinden wij dat niet echt leuk. Koe gaat kwijnen en ik zoek de vrijheid op alleen Tich heeft er weinig last van.

Die knipoogt lief naar de buurtjes.

Zij de hort op, ik de hort op. Dus heb ik mij zes dagen niet laten zien. De buurtjes die voor ons zorgden werden natuurlijk ongerust want zo lang was ik nog nooit weggeweest. Dus die belde naar onze baasjes in Frankrijk ( daar zaten zij namelijk in een officierstent) Vraag mij niet wat dat precies is.

Afijn, het zijbaasje stelde de buurman gerust en zei dat ik wel weer op zou duiken.

En ik dook ook werkelijk afgelopen dinsdagmiddag op om vervolgens weer te verdwijnen. De buurtjes waren toen toch gerustgesteld. Dus toen de baasjes woensdagavond thuis kwamen was ik er niet. Tich en Koe natuurlijk wel . Die kropen op schoot en kroelde en knuffelde hevig. Donderdag heeft mijn zijbaasje mij de hele ochtend lopen roepen maar ik kwam niet. Ineens in de middag dook ik op. Niet echt enthousiast natuurlijk want dan gaan zij nog denken dat ik ze gemist heb. Ik kreeg lekkere brokjes van ze en ging weer gauw naar buiten. Zo nonchalant mogelijk. Maar na een uurtje  ging ik toch nog even naar huis om te kijken of zij er nog waren.

Nu lig ik op het bed in de voorkamer en roep ze telkens. Ik miauw dan luid en het werkt want zij komen dan een voor een bij mij kijken en vragen of het goed gaat. Dit ritueel herhaal ik nu al de hele middag. Toch lief van ze dat zij elke keer bij mij komen kijken.  Als zij de trap weer afdalen kijk ik ze liefdevol na. Zeg het niet verder hoor maar ik mis ze vreselijk als zij op vakantie zijn.

Haren

Bij Koe is de verharing het inruilen van de wintervacht voor haar zomervacht  wat laat begonnen.

Nu is zij eindelijk al haar overbodig vacht kwijt en is er een klein mager katje over gebleven.

Nota bene met hier en daar een wat kalige plek.

Zij doet er alles aan om haar vacht er zo mooi mogelijk uit te laten zien. Hier betrapte het zijbaasje haar op het poetsen van haar buik.

Koe is te verdiept om te merken dat zij op de foto gaat. Het zijbaasje had het alweer over viscapsules om haar vacht een pep up te geven. Het lastige is dat Koe die capsules niet zo maar inneemt. Nee, daar houdt zij niet van. Die moeten in kattenmelk gedruppeld worden dan drinkt zij het netjes op. Afijn, ons zijbaasje wacht nog even. Misschien hersteld de vacht zich uit zich zelf er zit immers al wel nieuw haar op de kalige plekken.

Verstoppertje spelen

Verstoppertje spelen vind ik een erg leuk spelletje. Vroeger deden wij dat in de flat en tegenwoordig kunnen wij het in de tuin spelen. Mijn zijbaasje verstopt zich en ik ga haar zoeken en laat haar schrikken als het lukt. Tich wil ook mee doen maar die snapt het spel niet. Die volgt als een hond mijn zijbaasje en gaat op een meter afstand naar haar zitten kijken. Zo zie ik aan hem precies waar zij zit.

Dat maakt wel dat het spelletje minder spannend

is. Kennelijk is Tich niet zo'n spelletjes kater hij vond het sokken spel wat ik enig vind ook al niet leuk.  Wat hij wel leuk vindt is om als een dragonder aan de komen rennen en mij dan op mijn nek te springen. Ook een leuk spel maar ik vind het verstoppertje spelen leuker.

Het zij baasje had zich van de week achter de sauna verstopt en dan vind ik het erg leuk om heel snel langs haar te racen en haar aan het schrikken te maken. Dat lukte ook nog. Ik had dikke pret. Tich niet die zat sullig voor zich uit te kijken.

Grappig maar vroeger toen het nog een klein gozertje was snapte hij ook al niets van spelletjes.

Afijn dat is dus niet veel veranderd.

Neus in de lucht

Afgelopen zaterdag lag Tich heerlijk op het terrasstukje voor de sauna.

Lang gestrekt lag hij van het zonnetje te genieten.

Het zijbaasje wilde grasmaaien  maar dat stelde zij uit om Tich niet te storen nu hij daar zo heerlijk lag. Ineens stak meneer zijn neus in de lucht en snoof intens een geur op. Terwijl hij nog snoof stond hij op en ging in buiksluiphouding richting een grote plant die naast de schutting staat. 

Op dat moment fladderde er vlindertjes in die struik dus het zijbaasje dacht dat Tich zijn sluiphouding  had aangenomen om vlinders te gaan vangen. Echter Tich sloop onder de struik door richting schutting sprong ineens tegen de schutting op en stak zijn poot heftig maaiend tussen de planken van de schutting door. Gevolg een heftige krijs en veel geschreeuw en geblaas aan de andere kant van de schutting namelijk van M het buurmeisje. Er werd heftig naar elkaar gemept en geblazen echter zonder elkaar te raken want de schutting stond er tussen. Het zijbaasje riep " Tich"  op haar bepaalde toon en dan weet Tich dat hij fout zit. Nonchalant liep hij van de schutting weg als of er niets gebeurd was. 

M werd door de buurman getroost want zij was natuurlijk heftig geschrokken.

De baasje zaten in de tuin nog wat na te praten over deze merkwaardig manoeuvre van Tich die zij zojuist hadden gade geslagen.

Nog een yogurtfan

Ons  zijbaasje eet elke dag als ontbijt een beker yoghurt( zonder suiker) met een stukje ontbijtkoek.

Koe is gek op yoghurt dus zij zorgt dat zij zeer dicht bij het zijbaasje zit als die haar yoghurt eet. Zodat zij de beker kan leeg lepelen met haar poot als  het zijbaasje klaar is.

Tegenwoordig is er nog iemand die zeer  veel interesse heeft in de yoghurt namelijk Tich.

Vanmorgen regende het behoorlijk maar precies op het moment dat de beker bijna leeg was kwam hij binnen. Dat is al vijf dagen zo. Soms is hij wat eerder en dan gaat hij het zij baasje op zitten vrijen met kopjes geven en lief knipogen. Gelukkig heeft het zijbaasje  een mini yoghurtschaaltje voor hem klaar zijn want de beker is nu eenmaal voor Koe. Zij gaat ook gillen zodra Tich binnen komt zij is o zo bang dat hij haar yoghurt kaapt.

Zo zij ze alle twee dik tevreden. Ikzelf hoef niet zo nodig de yoghurt vaak slaap ik dan nog.

Gelukkig voor Tich en Koe zag ik dat er zaterdag weer ruim yoghurt is ingekocht.

Ik dank dat zij morgen om 6.30 uur wel klaar zullen zitten.

lekker puh........

Eén foto zegt meer dan woorden

Koe laat tegenwoordig vaak haar tong zien.

Kennelijk vergeet zij dat hij uitsteekt.

 

Gelukkig heeft ons zijbaasje dit vastgelegd

zodat jullie kunnen meegenieten.

Borstelen

Gisteren bedacht ons zijbaasje ineens dat het verstandig zou zijn om Koe te borstelen. Geen overbodig luxe moet ik zeggen want je komt de plukken vacht van haar overal tegen. Tich en ik raken gelukkig bijna alles buiten kwijt. Koe is echter met een soort verlate rui bezig. Dus ging het zijbaasje op zoek naar een borstel. Gevonden.......riep het zijbaasje blij uit de gang. Het is zo' n blokje rubber met noppen. Tich vindt het heerlijk om ermee geborsteld te worden en kijkt vervolgens gefascineerd naar de plukken die van zijn vacht af komen met een blik " Was dat allemaal van mij"  Koe vindt het echter vreselijk als ze aan haar zitten. Aaien mag maar borstelen is een station te ver. Ze gilde nog net niet maar keek zeer ongelukkig toen zij geborsteld werd. Ik was wel verbluft over het resultaat er kwam me toch een vacht af. Je zou bijna zeggen dat Koe na het borstelen dunner leek maar dat kan natuurlijk niet. Toen het borstelen klaar was vloog Koe weg en liet zich twee uur niet meer zien. Zij was duidelijk zeer gepikeerd.

De baasjes gingen gelijk met de stofzuiger in de weer en alle vacht werd opgezogen. Jammer dat ze Koe niet kunnen stofzuigen zou toch o zo handig zijn. De oude Moerka vond  het zalig om gestofzuigd te worden vooral als haar staart in de slang verdween. Maar Koe rent gelijk naar buiten als zij de stofzuiger  maar in het vizier krijgt. 

Ze weet nog niet dat zij een dezer dagen opnieuw geborsteld zal worden. En ik zal het haar niet zeggen.......

Lepe Loetje

Lepe Loetje in de vensterbank. Sorry, Lepe Koetje bedoel ik...... Tja Koe kan soms wat merkwaardig uit haar ogen kijken. Wisten jullie al dat Koe ons zij baasje altijd volgt? Zit zij in de zithoek dan zit koe naast haar of probeert op schoot te kruipen. Zit zij achter de computer dan zit Koe achter haar  en hijgt in haar nek of naast haar en maakt zo het achter de computer werken onmogelijk. Zit zij buiten dan zit Koe ook buiten. Zitten de baasje in de voortuin dan zit Koe ook in de voortuin. Als zij niet bij hen kan hoor je haar gillen in de woonkamer. Het lijkt of zij aan hen gehecht is. Zal ook wel zo wezen. Want onze baasje zijn aardige lui. Zij zorgen goed voor ons.

Gisteren was de " Tich met de bolle wangen"  in de achtertuin. Koe zag hem en heeft hard tegen hem geblazen. Op zich niet vreemd want Koe blaast tegen alles wat zij in de achtertuin ziet. Dus ook tegen ons. Tegen Tich kan ik het mij nog voorstellen want die plaagt Koe graag. Maar ik doe haar nooit iets en tegen mij blaast zij ook. Wij zullen  maar denken zij wordt oud en ziet het niet meer zo best. Koe is dit jaar 16 geworden. De "Tich met de bolle wangen"  heeft haar niet eens gezien. Ons zijbaasje wilde hem nu eindelijk eens vastleggen op de foto maar toen hij haar zag liep hij op een drafje de tuin uit.  Dus het zal nog even duren voordat de "Tich met de bolle wangen " op de gevoelige plaats is vastgelegd. Wel heeft hij als afscheid nog even tegen de vuilnisbak gesproeid. 

Slakken

Zoals jullie zien is er een flinke naaktslak op het raam omhoog geklommen. Echt klimmen kan je het natuurlijk niet noemen. Het is meer een kwestie van glijden. 

Het stikt namelijk in onze tuin van de slakken. Met huis ,zonder huis, noem maar op. Je moet nog uitkijken dat je als poes niet op zo'n glibberig beestje trapt. Ik kan je zeggen uit eigen ervaring dat is niet prettig en dan druk ik mij nog zacht uit!

Laatst hadden onze baasje gasten. Dat betekent dat er gekookt gaat worden. Meestal kookt zij maar ook hij kan een paar recepten prima klaar maken. Een van zijn specialiteiten is slakkenboter.  Dat is een boter die je over de slakken heen doet en dat gaat dan zo'n twintig minuten in de oven en dan heb je ( vinden zij althans) een lekker voorgerecht. Het ziet er niet uit, geef mij maar een eerlijk brokje. Het merkwaardige is, dat zij de slakken kopen in Frankrijk of België en dat terwijl er een duidelijke overbevolking van slakken in onze achtertuin huist. Kennelijk zijn die niet goed genoeg of smaken die te gronderig. Wie zal het zeggen......

Een Tich met bolle wangen

Sinds kort loopt er in de omgeving een kopie van Tich rond met bolle wangen. Het zijbaasje heeft zich al een keer in hem vergist. Zij schrok van het feit dat " Tich " ineens zulke bolle wangen had. Toen hij toevalig langs de openslaande deuren liep.

Maar gelukkig kwam zij er achter dat het niet om Tich ging maar om zijn kopie. 

Gisteren zaten de baasjes gezellig op de bank toen ineens het kattenluik in de keuken klapperde. 

Koe zat naast hen, ik lag boven en Tich zat net in het gezichtsveld van de baasje in de tuin.

Het zijbaasje had snel haar conclusies getrokken.  Degene die daar naar binnen of naar buiten ging kon niet een van ons zijn. En dat klopte het was " Tich"  met de bolle wangen.  Zij zag hem nog net door de tuin wegslenteren. Tich ( de echte) zat het zeer rustig gade te slaan en deed ook geen poging de vreemde  Tich te verjagen. 

De Tich met de bolle wangen deed ook zo laconiek  dat het logisch was dat het niet tot een poot gemeen zou komen. Het is trouwens de eerste keer dat een vreemde kat zich door ons kattenluik waagt. Waarschijnlijk vond hij wat Iams brokjes op de mat, die wij af en toe als iets extra krijgen omdat wij de zo lekker vinden. Tich ging nog even kijken waar hij heen slenterde maar kwam al snel terug omdat het hem niet meer interesseerde. Ik ben benieuwd wanneer hij 

weer zijn bolle kop laat zien. Ik vraag mij ook af of de " echte"  Tich door heeft dat deze kat op hem lijkt. Persoonlijk vind ik " onze"  Tich knapper. Hij loopt ook meer als een leeuw. Dus sloom, lui doch elegant.

Yoghurt

Hiernaast ligt Koe in de knoop zoals je ziet.  

Maar daar wilde ik het niet over hebben. Jullie weten dat Koe dol is op toetjes. Welnu! Het zijbaasje heeft een nieuwe tik. Zij neemt s' morgens een mok yoghurt zonder suiker  als ontbijt naast het gebruikelijke een stukje ontbijtkoek.

Als  zij de beker heeft ingeschonken en naar de plek loopt waar zij deze wil oplepelen komt zij meestal langs Koe. Want zodra Koe de koelkastdeur hoort weet zij dat er iets lekkers uit kan komen en is zij dus paraat.

Zij ziet vervolgens het  zijbaasje dan langs lopen met de mok en rekt en draait haar nekje uit zover dat fysiek maar mogelijk is om zo toch goed te zien waar die mok heen gaat. Dat is een raar gezicht zo'n katje met zo'n uitgerekt, verdraaid, mager nekje. Zodra het zijbaasje zit is Koe ook van de partij. " Nee Koe, ik moet het eerst nog even zelf opeten"  hoor ik dan het zijbaasje zeggen. Koe wacht af maar niet erg geduldig! Uiteindelijk krijgt zij dan de inmiddels leeg gelepelde mok. Eerst likt Koe de randje dan  likt zij meer binnen in de mok , dan diep in de mok. Haar oortjes verdwijnen er helemaal in. Het zijbaasje zit op het moment te wachten dat Koe haar kop  opheft en dat de mok dan gewoon om haar snuit blijft zitten. Maar tot op heden is dat niet gebeurd. Uiteindelijk lepelt Koe dan met haar poot de hele mok nauwkeurig leeg en gaat daarna haar snuit zorgvuldig zitten wassen. Want z'on yoghurt masker moet je toch niet te lang laten zitten  daar ga je zuur van ruiken.

Olielamp

Jaren geleden toen wij nog jong waren en hij net zijn intrek had genomen bij haar gebeurde het volgende:Hij had een verzameling olielampen. 

Ik geef toe daar heb je geen fluit aan maar hij spaarde ze. Niet alle lampen werden uitgestald een enkeling bleef in de plastick zak zitten waarin ze verhuisd waren. Tich nieuwsgierig als altijd moest natuurlijk kijken wat er in die zak zat. Afijn, hij had al gauw gezien dat het niets van zijn gading was en trok zijn kop uit de zak terug en liep weg. Tja......dat dacht Tich dus eenvoudig te doen maar die olielamp ging met hem mee. Klink Klong Kling klong.....  Hoe harder hij liep hoe harder  die olielamp mee rammelde. Tich rende nu op volle kracht door de kamer en de olielamp ging op dezelfde snelheid met luid kabaal met hem mee. Tich was nu volledig in paniek Hoe raakte hij toch die olielamp kwijt. Het zijbaasje had inmiddels door wat er aan de hand was en probeerde  Tich te stoppen. Eindelijk lukte het het zijbaasje Tich te stoppen en hem van de olielamp te verlossen. Want wat had dat ei namelijk gedaan : Hij had zijn kop door een van de hengsels van de plastick zak gestoken en had niet door dat dat de oorzaak was dat die olielamp hem zo goed bijhield. Toen Tich was verlost van zijn last, bleef hij even beduusd zitten en schudde zijn kop.  Wat een ellende kan je je toch op de hals halen ...... letterlijk........

Muisstil

Gisteravond zaten het zij -en het hijbaasje lang buiten. Het was er immers ook prima weer voor. Zij hadden gezellig de lantaarns  en het vuurpotje aangestoken. Je weet wel zo'n ding op gel. Ik liep toevallig net langs en  hoorde waar zij het over hadden. Het  feit dat wij al een tijd geen muis hadden thuisgebracht. Het zijbaasje vertelde ook dat zij het  " fluiten "  van spitsmuizen al een tijd niet gehoord heeft. Voorheen als je 's avonds in de tuin zat hoorde je ze " fluiten" .  De laatste  veldmuis werd  door Tich ongeveer 3 weken  geleden gevangen. Wat zou er toch aan de hand zijn. Het zijbaasje zei ook dat wij de laatste tijd veel minder teken  hebben. Het hijbaasje had daarop een slimme opmerking. Hij legde dat in verband met het feit dat er mogelijk weinig muizen zijn. Zij dienen namelijk als " tussen gastheer"  voor de teken en zo komen zij weer op ons terecht. Ik vond het opmerkelijk slim van het hijbaasje.  Afijn, Tich donderde deze theorie weer helemaal onderste boven  door vanochtend vroeg  luid  mauwend met een muis aan te komen zetten. Een veldmuis trouwens geen spitsmuis. Gelukkig bracht hij hem niet binnen.

Moerka

Hiernaast zien jullie niet Moerka maar Hotlips een plant die wij gekregen hebben van de stichting mooi dorp. Hij had eigenlijk in de voortuin moeten staan om zo een mooi lint door het dorp heen te vormen. Maar ja, hij is in de achtertuin beland waar hij het trouwens uitstekend doet. Van Moerka bestaat helaas geen digitale foto dus dan maar Hotlips

Afijn, Moerka dat betekent " spinnende". Natuurlijk Russisch !!! Moerka was een rood witte poes met een eigenzinnig karakter. Zij is opgegroeid met een hond en dat maakte dat zij zichzelf niet als kat zag maar zij dacht een hond te zijn. Zij lag rustig net als de hond op de keukenvloer te hijgen met haar bek open. Moer had meer gekke trekjes. Zo haalde zij de hoorn van de haak als de telefoon rinkelde. Nogal vervelend want zij legde hem niet meer terug. Het zij baasje moest er echt op letten dat de hoorn steeds goed lag. Tevens vond zij het erg leuk om kasten leeg te halen tot er geen trui of broek meer in lag. Voor de kast lag dan een enorme stapel waar zij lekker op ging liggen slapen tot het baasje weer thuis kwam. Moer had ook een gat in de onderkant van de bank gemaakt waar zij graag in lag te slapen. Het bezoek zat dan als het ware boven op haar maar dat had zij beslist geen last van. Ik schijn qua karakter een beetje op Moer te lijken maar ik ben veel gehoorzamer dan Moerka. Gelukkig maar want het zij baasje noemde Moerka haar neurotische kat.

Teken pipet

Zoals jullie weten stikt het hier vanaf het voorjaar van de teken. Wij nemen er dan ook regelmatig een paar naar huis mee in onze vacht. Daar is ons zijbaasje natuurlijk niet zo blij mee. Zorgvuldig haalt zij de teken uit onze vacht  maar dat is helaas niet voldoende. Die spinachtige beestjes kunnen nare ziekten  bij katten en andere dieren veroorzaken. Daar heeft  de dierenarts wat op gevonden een paar druppels in de nek en je loopt een maand geen gevaar. Je hebt geen last van die druppels mits je er niet aan likt. Dus wat mij betreft mag mijn baasje mij gewoon druppelen.

Tich en Koe denken daar anders over. Als zij het baasje gewaar worden met een pipet in haar handen proberen zij zich uit de poten te maken.

Gelukkig  is mijn baasje slimmer en weet hen altijd wel te pakken te krijgen. Zodra Tich de druppels in zijn nek voelt schiet hij als een speer naar buiten en je ziet hem het eerste uur niet meer terug. Koe is net zo erg. die gaat krijsen als zij druppels krijgt. En trekt zich na het druppelen beledigd terug en kijkt de hele dag zeer verwijtend naar het zij baasje.

Ik heb nergens last van. ik neem de druppels in ontvangst en ga weer lekker buiten spelen.

Mij kan niets gebeuren.

Praten

Zoals je ziet kwam Koe met haar snuit iets te dicht bij de kamera toen de foto werd genomen.

Maar daar wil ik het niet over hebben. Jullie weten dat Koe een kwebbelkous is de overal commentaar op heeft. En dat zij vaak niet zo aardig klinkt als zij wat zegt. Nu is het zijbaasje bezig om haar " mama" te laten zeggen. Dit omdat Gabriëlle of Jel voor een kat niet is uit te spreken. Maar " mama " zou beter moeten lukken. Ik moet zeggen het lukt Koe aardig af en toe komt er toch een volmondig " mama" uit. Laatst toen pakte het zijbaasje de stofzuiger om te gaan stofzuigen. Iets waar Koe werkelijk goed de pest aan heeft. Zodra de stofzuiger binnenkwam klonk er een verontwaardigd  "Mama"  en Koe verliet  het huis via het kattenluik. Vervolgens gaat zij dan zitten wachten voor de openslaande deuren totdat zij ziet dat de stofzuiger weer wordt opgeborgen. Als het toevallig regent gaat zij gauw onder de tuintafel zitten om zo nog enigszins droog te blijven.

Vliegles

Vanochtend was er veel gerucht in de voortuin. Een hoop Kèkèkè.( alarm kreet Kauw) De familie Kauw was bezig vliegles te geven aan hun jongste spruiten. (Zij hebben hun nest gebouwd in de schoorsteen van het huis tegenover ons.)

En wat was het geval, Spruit 11 was in de voortuin geland en kon daar niet meer uit wegvliegen. Hij zag er wat plukkerig uit moet ik zeggen. Voor deze zondag had hij toch op zijn minst zijn veren in fatsoen kunnen brengen. Het zijbaasje stond voor het raam te kijken  om te weten te komen wat er nu eigenlijk aan de hand was en zag hem zitten. Toen hij haar zag probeerde hij naar haar toe te gaan. Fladderde eerst  op de stoel en toen  op het tuintafeltje en keek met zijn mooie blauwe ogen brutaal naar binnen. Verder omhoog kwam Spruit 11 niet.  Hij kon zo wel mooi vastgelegd worden op de foto door ons zijbaasje. Koe vond het ook fantastisch zo'n Spruit 11  zo dichtbij te zien. Zij zat met haar neus tegen de ruit gedrukt. De ouders van Spruit 11 vonden het maar niets. Veel alarm kreten en steeds laag langsscheren om hun Spruit 11 toch maar te stimuleren het hoger dus veiliger op te zoeken. Afijn toen de Kauw ouders Tich en mijzelf in het oog kregen. Vlogen zij met ons mee krijsend en al tot wij veilig binnen zaten. Hoe het verder is afgelopen met Spruit 11 weet ik eigenlijk niet. Het is nu weer rustig in de voortuin dus neem ik aan dat hij weer veilig op het nest zit .

Vakantietrucjes

Gut, dat was ik helemaal vergeten te vertellen. Onze baasjes zijn vorige maand op vakantie geweest wel 10 dagen.

Zoals jullie weten  vinden wij het niet leuk als zij op vakantie gaan. Maar ja, daar doe je niet veel tegen. Al hoewel...... Tich heeft een goede poging gedaan om ze thuis te houden. Het is toch een verduiveld slim ventje.

Twee dagen voor ze gingen,  liep Tich ineens mank. Als hij ging zitten hield hij demonstratief  zijn  linker voorpoot omhoog. Ik moet zeggen het werkte perfect. Het zijbaasje zag het onmiddellijk en onderwierp hem aan een nauwkeurig onderzoek. Zij kneep zacht hier en ook eens daar. Tich liet het gemoedelijk over zich heen komen gaf geen krimp en liep even mank als voorheen. Tja volgens het zij baasje zat er maar een ding op naar de dierenarts gaan.

Koe vloog naar zolder toen zij de kattencarrier zag. Ik zelf bleef ook goed uit de buurt maar gelukkig het zij baasje greep Tich en wij konden weer opgelucht ademhalen.

Tich ging mee in de auto ( je zag aan zijn snuit dat  dit niet zijn bedoeling was maar ja, er was geen weg meer terug. ) 

De dierenarts onderzocht hem nauwkeurig. Hij kon niet echt iets vinden. Gaf hem voor de zekerheid een anti-biotica spuit voor 14 dagen( want je kan niet van de buren verlangen dat zij Tich pillen geven,  zij zouden dan niet ongeschonden uit de strijd komen) en Tich kreeg pijnstillers mee. Afijn, dit geintje kostte 73 euro. Thuis stapte Tich parmantig uit de carrier en liep niet meer mank. Ja je leest het goed hij liep niet meer mank........Het zijbaasje zuchtte ..... Tich, Tich..... Toch zag ik dat ze blij was dat het eigenlijk wel meeviel met Tich. Tich kreeg geen pijnstillers meer want die had hij kennelijk niet nodig. Het hij baasje mompelde nog even dat dit een duur begin van de vakantie was. Dus gingen zij toch op vakantie dat wel....... En Tich, die zit nog steeds af en toe met zijn linkervoorpoot in de lucht. Maar daar vliegt niemand meer in.

Het buurmeisje M

De buren zijn op vakantie en nu moet ons zij baasje voor M  zorgen.

M is een lapjeskat met een donker snuitje wat het idee geeft dat zij wat somber de wereld in kijkt.

Maar dat is niet zo, het is een vrolijk katje.

Hiernaast zie je trouwens Koe want M wilde niet met een foto gepubliceerd worden.

Nou heb ik uit vertrouwde bron vernomen dat M niet zo glad afgaat. Zij krijgt daarvoor een soort laxansgel.  De buren vertelde dat zij dat van de vinger van ons zij baasje zou aflikken.

Nou mooi niet, madam rook er aan en dacht nee dit doe ik niet. Gelukkig is ons zijbaasje niet voor een gat te vangen. Zij heeft het door haar eten gemengd wat M met smaak heeft opgegeten.  En zo waar heeft M vandaag een drolletje geproduceerd.  Het zijbaasje blij want je moet er niet aan denken dat met M naar de dierenarts moet gaan. Helaas kon M vandaag niet naar buiten want het was weer eens " hondenweer". Misschien klaart het morgen op. Tich zal het erg leuk vinden als M in de tuin komt dan kan hij haar weer plagen.

Het heeft even geduurd

Tsja, het heeft even geduurd voor ik weer aan schrijven toe kwam. Maar hier ben ik dan weer. 

Hiernaast zie je een enigszins merkwaardige foto van mijzelf met drijfnatte staart. De rest was trouwens ook nat. Tot mijn schande moet ik bekennen dat ik door het ijs ben gezakt.

ja, ja......... ik weet het, is niet slim maar ik had even niet door dat het  ijs steeds dunner werd i.p.v dikker.

Dus floep daar zakte ik door het ijs. Meteen naar huis gerend en op de mat mijzelf droog zitten likken. En al het commentaar maar over mij heen laten komen.

Op de foto was ik al weer een beetje droog en kreeg ik lekker brokjes om weer een beetje op te knappen. 

Wonderlijk genoeg is Tich niet door het ijs gezakt. En ik acht hem nota bene " onslimmer"  dan ikzelf. Koe loopt geen gevaar die komt nauwelijks buiten als het koud is.

Afijn,  ik weet nu waar ik op moet letten als het winter is.