Maar gelukkig kwam zij er achter dat het niet om Tich ging maar om zijn kopie.
Gisteren zaten de baasjes gezellig op de bank toen ineens het kattenluik in de keuken klapperde.
Koe zat naast hen, ik lag boven en Tich zat net in het gezichtsveld van de baasje in de tuin.
Het zijbaasje had snel haar conclusies getrokken. Degene die daar naar binnen of naar buiten ging kon niet een van ons zijn. En dat klopte het was " Tich" met de bolle wangen. Zij zag hem nog net door de tuin wegslenteren. Tich ( de echte) zat het zeer rustig gade te slaan en deed ook geen poging de vreemde Tich te verjagen.
De Tich met de bolle wangen deed ook zo laconiek dat het logisch was dat het niet tot een poot gemeen zou komen. Het is trouwens de eerste keer dat een vreemde kat zich door ons kattenluik waagt. Waarschijnlijk vond hij wat Iams brokjes op de mat, die wij af en toe als iets extra krijgen omdat wij de zo lekker vinden. Tich ging nog even kijken waar hij heen slenterde maar kwam al snel terug omdat het hem niet meer interesseerde. Ik ben benieuwd wanneer hij
weer zijn bolle kop laat zien. Ik vraag mij ook af of de " echte" Tich door heeft dat deze kat op hem lijkt. Persoonlijk vind ik " onze" Tich knapper. Hij loopt ook meer als een leeuw. Dus sloom, lui doch elegant.
1 opmerking:
Hoi Toef, wat een belevenis en dat jullie dan niet in actie komen... ik vind het niet raar hoor. Wij zijn hier niet 'op vreemde poezels' in onze tuin maar helaas zijn we ook geen van allen helden. De ergste van ons drieen is Beer. Als er een vreemde poes in de tuin loopt is hij de eerste die het merkt en dan merken wij het vervolgens ook. Weet je hoe? Hij verstopt zich dan achter een plant in de vensterbank en blijft er zitten tot een van de baasjes naar hem toe loopt. Samen kijken ze dan uit het raam tot de vreemde poes vertrekt. Wat een bangerd he, die Beer. Groetjes van Trix.
Een reactie posten