Afgelopen zaterdag zaten de baasjes bij de buren. Zij hadden daar een etentje. Het liefst ben ik daarbij zelf ook uitgenodigd. Maar helaas de deur bleef dicht. Ik heb uren staan schreeuwen maar dat hielp niet. Het zijbaasje kwam af en toe naar buiten als zij een sigaartje ging roken. Dan sprong ik meteen bij haar op schoot om mij wat te laten troosten. Aan het eind van de avond besloot het gezelschap om de buiten haard aan te steken om zo onder het genot van een lekker wijntje de avond af te sluiten. Het zijbaasje ging even zijn fleecejack halen uit de klompenhok ( ja zo heet bij ons de aanbouw waar de garderobekast zit) Wanja en ik gingen met hem mee echter........
De volgende ochtend kwam het zijbaasje naar beneden en hoorde voordat zij de trap af ging een zacht miauwtje. Ze herkende gelijk mijn stemgeluid en riep mijn naam. Ik miauwde weer. Het zijbaasje ging op het geluid af en ontdekte in de garderobekast ( die dicht was) Wanja die er met een zacht miauwtje uit stapte. Mij vond ze daar echter niet. Ik besloot dat het tijd werd om opnieuw te miauwen en jawel hoor het zijbaasje deed de meterkast open die naast de garderobe kast zit. En daar zat ik boven op de gasmeter. Hehe eindelijk verlost. Wanja had het nog redelijk ruim gehad in de garderobekast maar ik niet. Ik kan je wel zeggen dat slapen op de gasmeter niet echt je dat is.
Wij stortte ons meteen op de eetboom want die hadden wij behoorlijk gemist. En ik ben even een dikke knuffel gaan halen bij het zijbaasje.
Het zijbaasje kwam er snel achter hoe het een en ander zo gekomen was. Ja het hijbaasje had vrolijk de beiden kasten dicht gedaan toen hij zijn jack haalde en had ons niet gezien en ook niet gehoord.
Dat hij ons niet gezien had was logisch gezien zijn handicap maar dat hij ons niet gehoord heeft blijf ik toch gek vinden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten