Ik strompel nu op drie poten door het huis. De pijn is nog steeds heftig maar de pijnstillers verzachten het wel wat.
Ofschoon ik een enorme eter ben, heb ik nu toch niet zo'n trek. Ik krijg extra lekkere hapjes maar ze kunnen mij niet bekoren. Als de baasjes niet kijken eet ik wat van de standaard brokjes. Verder laat ik hen regelmatig weten dat ik echt heel zielig ben. Ik kijk dan heel zielig en miauw hartverscheurend. Dat werkt, ik heb dan meteen de aandacht en de bezorgdheid.
Ik kreeg vandaag te horen dat dit geintje wel veertien dagen kan duren nou dat wordt nog leuk.
Al die tijd huisarrest. En Wanja ook.
Heb ik jullie al verteld dat wij twee zinken teilen als vijvertjes in de tuin hebben?
Wel nu het zijbaasje heeft de teilen gekregen van een vriendin. Ze heeft er braaf waterplantjes voor gekocht en nu maar hopen dat het welig tiert. Het hijbaasje roep pessimistisch dat het broedplaatsen zijn voor muggen en ja daar heeft hij een bloedhekel aan. Kan ik mij ook wel voorstellen want met zijn handicap vang je niet makkelijk een mug als die je komt pesten in de nacht.
Ik zelf heb even pootje gebaad in de teil. ( toen ik nog geen gekneusde achterpoot had) ik vond het wel geinig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten