Vanmorgen ontdekte het zijbaasje dat er een plek op mijn rechterachterpoot zat die open was. Ikzelf was die steeds nauwkeurig maar zij vond het toch een aanleiding om weer de DA te gaan.
Dus kwam de carrier weer tevoorschijn en werd ik weer met zachtmandje en al in de carrier gestopt.
Op weg naar de DA heb ik natuurlijk weer flink gemiauwd.
Bij de DA moest ik even wachten. Er kwam een hysterische hond uit de behandelkamer en ik natuurlijk grommen en blazen. Later moest ik die hond in mijn carrier passeren wat ik vanzelfsprekend grommend deed.
De DA kneep in mijn poot en er kwam rotzooi uit. Dus conclusie: abces. Ik kreeg een anti-biotica spuit en een spuit met ontstekingsremmer. In de tussentijd kon ik de behandelkamer eens goed bekijken. Allemachtig wat heeft die man een leuke laden en kastjes. Ik zat te popelen om een kastje of la eens nader te onderzoeken maar nee, ik ging weer in de carrier en weer terug naar huis. De baasjes weer 65 euro armer hahahaha. Thuis stapte ik van schrik op vier poten uit de carrier. Dat knijpen van die DA had toch voor minder druk in mijn poot en dus voor minder pijn gezorgd.
Nu loop ik af en toe op vier poten en heb enorme zin om weer naar buiten te gaan. Maar ja, ik mag nog niet omdat ik mij bij dreigend gevaar niet snel genoeg uit de poten kan maken. Daar zit wat in want ik moet er niet aan denken dat T achter mij aan gaat zitten en ik het luik niet op tijd haal. Dan ben ik nog niet jarig.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten