Toefli helaas moeten laten inslapen

Helaas hebben wij Toefli vanmorgen moeten laten inslapen. Zij was aan het tobben met haar gezondheid vanaf donderdag en eigenlijk zoals jullie hebben kunnen lezen op de Blog al langere tijd. Steeds ging het op en neer met haar gezondheid. Afgelopen donderdag at zij nog lekkere hapjes zoals rosbief, Temptation etc.
Vrijdag wilde zij niet meer eten dus zijn wij naar de dierenarts gegaan. Die heeft bloed geprikt en als het meezat zou as maandag de uitslag er zijn. Toef kreeg nog wel haar Onsior tegen de pijn van de artrose echter die spuugde zij weer uit. Met de glucosamine tabletten hebben wij haar niet meer geplaagd. Dus opnieuw naar de dierenarts. Wij kregen "antibraakpillen" mee. Echter 4 uur na inname spuugde ze ook die weer uit. s'avonds de dienstdoende dierenarts van een ander dorp gebeld en die stelde voor tot zaterdag haar geen eten te geven alleen water en rust en eventueel zaterdag een consult te plannen. Vanmorgen vroeg was zij nog steeds heftig ziek dus opnieuw contact gelegd met de dierenarts en gelukkig konden wij 11.00 uur terecht. Ik persoonlijk vreesde al dat het nierfalen was en ook daarom heb ik de dienstdoende dierenarts gebeld omdat ik bang was dat langer wachten haar toestand nog meer zou doen verslechteren.Toch opnieuw bloed geprikt en de uitslagen waar schrikbarend: 5 maal hoger dan zou moeten, bovendien was zij toch uitgedroogd ondanks het vele water drinken en had zij bleke slijmvliezen. Diagnose: Nierfalen Er was niets meer aan te doen.  Het advies was haar in te laten slapen. Daar gingen wij mee akkoord omdat het niet katwaardig zou zijn om haar lijdend het weekend in te laten gaan. Dat wilde wij Toefli niet aan doen.
Toefli is mijn meissie geweest ruim 12 jaar, ik zal haar enorm missen. En zoals jullie hebben kunnen lezen zijn ook Koe en Tichon dit jaar overleden.Ook hen mis ik enorm. Eigenlijk vind ik het teveel om drie katten te verliezen binnen 8 maanden.
Je zou bijna geen katten meer willen maar dan realiseer ik mij toch dat ik met alle drie ruim 11 jaar probleemloze jaren  heb gehad en dat ik enorm van ze heb genoten. Al hun eigenaardigheden en hun leuke karakters. Ze hebben bij ons een fantastisch leven gehad.
Nu zijn Dimitri en Wanja er gelukkig nog. Daar genieten wij ook enorm van.
Misschien dat dit Blog wordt voortgezet maar misschien ook is dit het laatste bericht. Ik moet er nog even over nadenken.

Artrose bij katten twee

Zoals jullie weten heb ik Artrose en wel in heftige vorm. Ik eet al een tijdje JD brokjes en krijg pijnstilling echter ik vond de JD brokjes niet meer lekker en at er te weinig van. Ik vang liever een muis. Dus werd er door het zijbaasje een nieuw plan gemaakt.
Ik krijg nu een pijnstiller en daarnaast pillen met oa glucosamine. Nu weet het zijbaasje zeker dat ik voldoende binnen krijg. De glucosamine zijn kauwtabletten die wij als katten zo horen te eten. Wel ik heb er twee vrijwillig gegeten toen heb ik bedankt voor de eer. Gevolg: ik krijg ze nu achter in mijn bekje zodat ik ze wel moet doorslikken. Vanmorgen werd een nieuwe tactiek gebruikt. Tablet ingewikkeld in rosbief. Ik heb de rosbief er netjes afgegeten en de tablet laten liggen. Ai, toen kreeg ik ze weer achter in mijn bekje gestopt. Ik moet wel zeggen dat ik mij door die tabletten wel beter voel. Dus in dat opzicht werkt het plan.
Ik ben meer beneden, beweeg beter en verdraag de bengels ook beter om mij heen. Ik kan zelfs een tijdje naast ze zitten. Ik neus met Dim maar kan hem een paar seconde later weer laten schrikken door met mijn poot uit te halen. Het zijbaasje zat daarbij en die sprak mij licht vermanend toe. Dim zat heel beteuterd te kijken en werd getroost door het zijbaasje. Ach zo leert hij hoe de wereld in elkaar zit.
Vanmorgen had hij een grote wit/zwarte kat achter zich aan. Kennelijk liep hij niet snel genoeg want de kat haalde hem in net voordat hij het luik kon bereiken. Gevolg een heftig gekrijs voor het luik. Het zijbaasje is tussen beiden gesprongen en Dim was weer gered.
Wanja is aan het puberen. Hij wordt begin januari " geholpen"  Misschien dat hij daarna mij ook meer met rust laat en mij niet zo irritant volgt.

Ochtendrood kat in de sloot

Vanmorgen kwam Dim drijfnat thuis. Hier op de foto was hij al enigszins afgedroogd  door het zijbaasje. Hij had in de sloot gelegen en was tot zijn nek drijfnat en behoorlijk koud. Hij had schattige roze teentjes van de kou.
Hij is een uur bezig geweest met wassen toen was hij weer toonbaar. Tja mijzelf is het ook een keer overkomen  zoals jullie weten dus ik ben de laatste die lacht.
Nadat hij droog was mocht hij weer naar buiten. Wanja is de dans ontsprongen die bleef lekker droog.
Wel kreeg Wanja het aan de stok met T die in onze tuin Wanja toesnauwde.
Tich kon T aardig aan maar Wanja is nog zo jong. Toch weerde hij zich waardig. Dim rende gelijk naar binnen toe die dacht 1 keer sloot is voldoende voor vandaag.

De Bengels mogen naar buiten

De Bengels mogen naar buiten. Ze mogen al een week lekker naar buiten. Vorige week regende het dus het zijbaasje dacht slim te zijn en te bedenken dat zij als het regende niet te ver van huis zouden gaan. Het dat bleek een slimme zet. Wel bleek dat zij regen eigenlijk niet zo erg vinden als het zijbaasje dacht. Maar zij bleven netjes dicht bij huis en tuin.
Nadeel voor mij : ik voel mij nu niet meer zo vrij buiten! Dat was afgelopen weken niet zo erg want ik hou niet van regen. Dus zat ik meer binnen dan buiten. Met mijn rare plekken op mijn zij gaat het goed.
De rare korst laat los en mijn velletje eronder ziet er goed uit. Wel ben ik bang dat ik tijdelijk met een kale plek door het leven moet. Tegenwoordig slik ik pijnstillers voor mijn artrose. Onsior heet het spul.
Ik doe het er goed op moet ik zeggen. Ik heb minder pijn en beweeg mij wat gemakkelijker.
Net lag ik net lekker op zolder en Wanja lag 50 cm bij mij vandaan. Ik doe maar net of ik hem niet zie.
Ik blaas en mep (niet raak) nog regelmatig naar de jongens als zij te dichtbij komen.
Ze zijn ook af en toe zo druk dat je ogen en oren te kort komt om ze in de gaten te houden.
Dim ligt nu lui  op de vensterbank beneden.
Ik ga weer verder slapen vannacht ga ik weer op stap!!! Want dan zitten de jongens nog in de voorkamer, zij mogen s'nachts niet naar buiten.

Het Kattencongres

Dat vergeet ik helemaal te vertellen. De baasje zijn afgelopen zaterdag naar een Kattencongres geweest in Lisse. Erg verstandig vind ik persoonlijk want wij katten zijn voor de mens vaak ondoorgrondelijke wezens. En zo leren de mensen misschien wat meer over ons. Hoewel ik moet zeggen dat het zijbaasje ons aardig door heeft. Dat zeg ik natuurlijk niet hardop tegen haar;)))
Afijn, het was volgens hun een lange zit maar wel interessant. Heel veel diepgang had het geloof ik niet. Zij hebben daar over kattenacupunctuur gehoord. Ik was nog even bang dat ik dat vanwege mijn artrose ook zou krijgen. Maar gelukkig vinden de baasjes dat een beetje zweverig en ook vrij prijzig
en daar wij geen kattenzorgverzekering hebben moet dat gewoon door hen gedokt worden. De afgelopen maanden zijn wij al vrij duur geweest voor hen door alle ziekten, chippen en vaccinaties. Verder kwam naar voren dat katten veel ruimte nodig hebben. Katers 5 kamers per kater en Poezen toch zeker 4 kamers. Dat zou betekenen dat wij graag in een Villa zouden leven met zo'n kamer of 14.
De doorsneefamilie in Nederland is al blij als zij een driekamerappartement hebben. Niet echt een reëel beeld dus. Hoe je dat moest oplossen werd niet echt heel duidelijk. Ook een belangrijk punt was dat je van alle kattenbenodigheden  er 1 voor iedere kat moest hebben plus 1 extra. Wat kattenbakken betreft zitten wij op drie totaal  en dan heb ik de tuin ook nog tot mijn beschikking.
Ons ondoorgrondelijke gedrag werd niet geheel duidelijk. Dat houden wij dan maar zo.
Dat houdt ons immers lekker spannend!!!!!

De espressomachine

Wij hebben een espressomachine de trots van het hijbaasje. Ofschoon hij niets ziet kan hij het ding goed bedienen. Als het ding in de reparatie moet is het hijbaasje van slag. Dan komt zijn ochtendhumeur weer naar boven. Wij hebben ook veel pech gehad met een eerder espressoapparaat , daar moesten de baasje bijna elke maand voor naar Wijk bij Duurstede maar deze doet het goed en hoeft slechts eenmaal per jaar weg voor groot onderhoud.
Dat ding staat in de hoek van de keuken , de twee hoeken raken de zijwanden van de keuken. Echter achter dat ding is een kleine driehoekige ruimte die onbenut is.
Gisteren hoorde de baasjes ineens klagelijk gepiep. Dim was in nood!!!!! Het geluid kwam uit de keuken maar toen het zijbaasje ging kijken zag zij niets. In een kastje kon Dim niet zitten want die waren dicht. Ook zat hij niet bij die knoflook en uien waar hij graag bij rond scharrelt. Vanuit een ooghoek zag zij ineens een oor op en neer jumpen. Wat bleek Dim zat achter het espressoapparaat en kon alleen maar op en neer jumpen maar kon er niet meer uit vandaan komen. Dus zette hij het op een piepen.Dim werd uit zijn benarde positie getild en speelde weer lustig verder.

Impress your friends

Dim houdt van TV kijken vooral kookprogramma's vindt hij erg leuk. Hij gaat dan vlak voor de TV zitten en bekijkt nauwkeurig wat er allemaal gebrouwen wordt. Het treft dat het zijbaasje veel kookprogramma's bekijkt. Vooral het programma " Impress your friends  heeft zijn voorkeur. Hij volgt dan heel secuur de handen van Angelique Schmeinck.
Ook in het echte leven zit hij er vaak met zijn neus bovenop als het zijbaasje groente snijdt of aardappels schilt.
Worden er huishoudelijke karweitjes in het huis gedaan dan is hij daar ook als de kippen bij.
Gisteren toen het hijbaasje de droger wilde leeghalen en daar het een condensdroger is, had hij daar het emmertje bij nodig. Dat stond op de zoldertrap te wachten om mee naar boven genomen te worden. Het zijbaasje had daarop zolang een fleecedeken neer gelegd die ook naar boven moest om gewassen te worden. Zoals jullie weten ziet het hijbaasje haast niets. Dus toen hij het emmertje ging halen en het optilde voelde dat raar zwaar aan. Dim was op de fleecedeken gaan liggen die op het emmertje lag en een beetje met fleecdeken en al in het emmertje gezakt en lag daar heerlijk toen het hijbaasje het emmertje optilde.  Er klonk een schaterlach van het hijbaasje op de trap toen hij ontdekte  hoe het een en ander in elkaar stak. Vervolgens moet je als baasjes donders goed opletten dat Dim niet in de wasmachine of droger gaat zitten voordat je hem aanzet.
Als het zijbaasje de kattenbakken twee keer per dag naloopt. Wij hebben er drie!!!!!! Dan gaan Dim en Wanja altijd mee op toer.  De Litter Robot wordt even in schoonmaakstand gezet. Want Dim en Wanja gaan er braaf op maar Dim is nog steeds te licht om hem zelf te doen draaien. Er staat ook een ander bak op zolder die wordt ook leeggeschept en natuurlijk de bak op de voorkamer waar de bengels s'nachts slapen.  Elke dag weer gaan de twee bengels onder de deksel zitten spelen als het zijbaasje hem eraf zet om de klonten eruit weg te scheppen. Ikzelf benut die bak op zolder ook af en toe. Niet de Litter Robot want dat vind ik nog steeds wat eng. Ik doe mijn behoefte eigenlijk liever buiten.

Zondagse wasbeurt Dim

Dim met een wasbeurt bezig.

Kattenstreken

Hier boven zien jullie Dim bezig een decoratieve schaal met nepplant opnieuw samen te stellen.
Inclusief zijn eigen decoratieve waarde. Dit staat symbool voor alle kattenstreken die zij regelmatig uit halen.
Eergisteren was Dim in de garderobekast gedoken  en hing daar onderste boven in een lege wijndoos.
Hij kon er zelf niet meer uitkomen want zijn poten maaide onhandig in de lucht. Het zijbaasje plukte hem weer uit de doos en meneer ging verder met zijn streken. Die twee maken s 'morgens zoveel lawaai met dollen dat de buren ze horen donderjagen.
Gisteren aten de baasje sperziebonen. Bij het afhalen ervan zat Dim zo dichtbij dat het zijbaasje bang was dat hij zich zou verwonden aan het mes. Zij gaf hem 1 grote sperzieboon en daar loopt hij nu nog me te spelen. Hij sleept de boon de hele kamer door. Inmiddels heeft hij hem door geknaagd. Af en toe legt hem hem in zijn drinkbak om hem er vervolgens weer uit te vissen. Net Tich want die deed dat ook. Ook wordt hij regelmatig per ongeluk in eenkast opgesloten omdat hij er met zijn kleine neus bovenop wil zitten als de baasje iets opbergen of er juist uithalen. Dan zet hij het op een piepen en wordt hij gelukkig weer ontdekt.
Ikzelf heb dus ook geen rust. Ik ben continue alert op wat ze nu weer gaan doen. Wanja volgt mij nog steeds, heel vervelend. Als hij mij dreigt te volgen door het luik in de kamer draai ik mij snel om en klapper aan het luik en blaas vol overgaven. Dat helpt dan druipt hij af.
Het oog van Wanja is nog steeds een beetje lodderig. Hij wordt nog steeds gedruppeld. Hij moet dan vastgehouden worden door het hijbaasje zodat het zijbaasje secuur kan druppelen. Hij vindt het vreselijk. Zodra de druppel zalf in zijn oog zit schudt hij fanatiek met zijn kop en probeert de zalf er zo gauw mogelijk af te wassen.
Met mijn artrose gaat het nog niet goed. Trap lopen blijft langzaam gaan en is pijnlijk. Ik hoop toch dat die JD brokjes beter gaan werken. Ik moet zeggen ik vind ze erg lekker en eet ze graag.
Ik ben ook netjes afgevallen. Ik ben niet  meer de theemuts die ik was.
De rare plek op mijn zij zit er nog steeds. Gelukkig is hij niet open. Afwachten  maar hoe dat zich verder gaat ontwikkelen.

Het huis wordt afgebroken

Ze zeggen wel eens als de kat van huis is dansen de muizen........ hier is het als de baas van huis is , dansen de bengels......
Gisteren was het zijbaasje een tijdje afwezig. Zij moest naar een afspraak. Als zij weg gaat staan de beide bengels voor de deur te gillen ,ze vinden het maar niks als zij er niet is. Het gevolg is dat zij zelf hun vertier gaan zoeken. Ze rennen door het hele huis, klimmen overal in en op, halen alles overhoop e en maken er een waar slagveld van. Dus toen het zijbaasje weer thuis kwam, was de woonkamer opnieuw door het stel ingericht. Zij hadden ook een glazen bol kapot gegooid.Toen het zijbaasje de boel ging opruimen zaten zij er met hun neus bovenop. Zelfs toen de stofzuiger erbij werd gehaald trokken zij zich niet terug. Daarna was het stel compleet uitgeteld en hebben zij lang liggen slapen.
Gelukkig gaat het wel weer goed met ze. Dat zij weer spelen en donderstralen is een goed teken.
Dim heeft ook weer een groeispurt. Maar ja hij had ook wat in te halen want hij heeft een tijdje niet echt goed gegeten.
Op de foto heeft hij de olifant te pakken die in de vensterbank staat. Ook die heeft hij al regelmatig omgegooid.
O, ja dat vergeet ik de vermelden ook Wanja is behoorlijk verkouden en snotterig geweest.
Eigenlijk zouden zij afgelopen maandag hun tweede vaccinatie gehad moeten hebben maar Wanja was er nog te ziek voor. Hij eet  wel uitstekend maar heeft toch af en toe een tranend oog.

"Oud" maar toch speels

Goedemorgen, ik ben vandaag uiterst vroeg uit de veren of in mijn geval uit de haren. Ik heb lekker beneden liggen slapen vannacht in het mandje in de vensterbank wat overdag volledig in beslag wordt genomen door Wanja. Ik moet zeggen het is een heerlijk zacht mandje. Het enige probleem is dat het ook naar Wanja ruikt. Nu ruikt het gelukkig weer naar mij;))))
Gisteravond toen de bengels naar bed werden gebracht, dat vind ik een prettig moment van de dag want dan komt er rust in de tent, heb ik gespeeld met de speeltjes van de bengels.Speeltjes hebben zij aan overvloed. Overdag bekijk ik dat wel eens maar ja ik ben al 12 jaar en heb artrose dan doe je niet gauw mee.
Maar gisteravond kreeg ik de smaak te pakken. Ik rende door de hele kamer met een balletje of andere rare frutsel. Ik kan best kwiek zijn al zeg ik het zelf. Het zijbaasje deed ook gezellig mee. Zij gooide het weg en ik rende er achteraan. Toen het zijbaasje naar bed ging rende ik de trap op....... Normaal strompel ik naar boven maar nu ik vloog naar boven. Eigenlijk tot mijn eigen verbazing ook het zijbaasje merkte het op. Als het zijbaasje naar bed gaat, kan ik namelijk nog even als zij in bed ligt met haar knuffelen. Dus vandaar mijn haast.
Ik eet nu 6 weken J/D brokjes voor de artrose , ik ben er nog niet laaiend enthousiast over maar laten we zeggen dat er een kleine verbetering is waar te nemen.
Gisteren heb ik zo hard tegen Dim geblazen toen ik bij het zijbaasje op schoot zat en hij erbij wilde komen, dat hij van schrik van de bankleuning op de hoektafel viel. Hij bleef daar heel stil liggen  en keek voorzichtig uit zijn ooghoeken of er nog meer geblaas was te verwachten.
Ja hoor eens, ik mag ook op schoot zitten bij het zijbaasje. Bovendien klimt Dim de hele dag bij het zijbaasje op schoot in haar hals, nek etc. Het lijkt wel of hij in haar wil kruipen. Hij sabbelt dan ook in haar nek. Daarbij "melkt" met zijn voorpoten tegen de wang van het zijbaasje. En ja aan die poten zitten aardig wat scherpe nageltjes dus de wang van het zijbaasje raakt zo behoorlijk geperforeerd.
Ik ga nog even liggen in het mandje want de bengels zijn nog boven. Kan ik nog even genieten van de rust.

Bezoek voor Wanja

Wanja kreeg gisteren bezoek. Een mooie langharig kat loerde naar binnen door de ruit. Wanja vond het prachtig.
Vermoedelijk had de kat ook Dim gezien maar die was niet geïnteresseerd en bleef lekker op de achtergrond.
Dim niest nog af en toe en speelt nog niet veel maar het gaat steeds beter met hem. Hij eet en drinkt weer uitstekend. De bengels hebben al weer twee nachten in de voorkamer geslapen want zij werden iets te levendig in de slaapkamer van de baasjes. Vooral Wanja vond het leuk om over hen heen te hupsen. Tja, dan slaap je niet best meer. Ik mag gelukkig nog wel bij het zijbaasje liggen. Ik kan dus ook weer vrij naar buiten 's nachts.
Ik had vannacht wel een aanvaring met een vreemde kat.
Ik hoorde trouwens dat er  eerdaags een kattencongres wordt gehouden. Dat lijkt mij persoonlijk best interessant want wij katten zijn immers boeiende dieren toch? Ik vrees alleen dat ik geen toegang zal krijgen. Beetje raar natuurlijk. Het gaat immers over ons.
De twee bengels volgen het zijbaasje overal. Vooral huishoudelijke werkzaamheden willen zij van dichtbij goed bekijken. Gaat er een kast open dan zitten er binnen de kortste keren twee bengels in.
Dim kleeft ook erg aan het zijbaasje. Hij wil voortdurend op schoot en knuffelen. Ik ben daar wel een beetje jaloers op. Maar gelukkig heb ik vanochtend vroeg mijn schade ingehaald.

Dim behoorlijk ziek

Dim is behoorlijk ziek geweest het afgelopen weekend. Hij was snotterig, at niet goed en was stil en hangerig. Gelukkig is hij nu een stuk opgeknapt. Hij eet weer. Heeft wel extra vocht gekregen  met een  injectiespuitje van het zijbaasje. Dat vond hij natuurlijk niet leuk. Nu springt hij weer wat meer in het rond.
Ook Wanja was hangerig en at niet goed. Ze mochten het weekend bij de baasjes slapen zodat zij goed in de gaten gehouden konden worden.Het bed van het zijbaasje lag helemaal vol met ons.
Het was stilletjes hoor zo zonder de levendigheid van de bengels. Het nadeel was dat ik ook niet s'nachts vrij naar buiten mocht.  Gelukkig was het weer ook niet best dus vond ik het niet zo erg.
Gisteren kwam het zijbaasje bij mij kijken toen ik achter de wasmachine lag. Dat vond ik zo leuk dat ik erg enthousiast reageerde op het zijbaasje maar ook op Wanja. Ik heb hem een zoen op zijn snuit gegeven. Hij was er beduusd van. Gisteravond heb ik weer tegen hem gegromd als vanouds. Hij moet niet naast zijn poten gaan lopen natuurlijk.
Met al die zieken krijgen wij extra lekkere hapjes: rosbief, lever  niet gek hoor. Wat dat betreft mag de situatie nog wel even duren.

Rare plek op mijn zij

Tjonge tjonge heb ik weer. Nu heb ik een rare plek op mijn zij. Waarschijnlijk komt dat van de hypodermoclyse die ik niet zo lang geleden gehad heb.Het ziet er raar uit ,hobbelig en een beetje groen. Ja heus een beetje groen.
Het zijbaasje heeft er een foto van gemaakt die zal ik jullie besparen. Gevolg ; gisteren zat ik weer bij de dierenarts. Die sprak de opwekkende woorden dat er niets aan te doen is. Moet vanzelf overgaan. Ik loop wel het gevaar dat de plek open gaat en het vel afsterft en ja dan moet ik weer naar de dierenarts.
Dan krijg ik anti-biotica en dan gaat het volgens hem weer helemaal over. Het mooiste is natuurlijk als het zichzelf geneest. Nou daar hopen wij dan maar op. Ik heb er gelukkig geen last van. Wel vind ik het vervelend als het zijbaasje er naar wil kijken.
Dim niest en proest trouwens misschien een reactie op de vaccinatie die hij niet zo lang geleden gehad heeft. Hij is ook wat stiller en heeft minder eetlust. Vanmorgen heeft het zijbaasje daar overleg over gehad met een dierenarts uit een ander dorp. Die adviseerde even aankijken en als het slechter zou gaan met Dim door koorts, snot ,ontstoken ogen of nog minder eetlust dan moet zij opnieuw contact op nemen. Ook Wanja is niet helemaal lekker. Heeft ook minder eetlust en is aan de dunne.
Een ware ziekenboeg hier.

Naar buiten aan de lijn.....

De Bengels mogen sinds kort naar buiten. Aan de lijn dat dan weer wel...... Als je ze zo los laat zijn ze binnen een seconde uit de tuin verdwenen en kan het zijbaasje er achteraan hollen.
Dus laat het zijbaasje ze om beurten aan de lijn uit. Wonderlijk genoeg vinden ze het allebei best. Ze lopen braaf mee in hun tuigje en verkennen zo de buurt een beetje.  Ze verkennen niet de typische kattenpaden dwars door tuinen en zo want het zijbaasje kan natuurlijk niet dwars door tuinen lopen met het stel maar ach zo krijgen ze toch een aardig indruk van alle mogelijkheden.
De Bengels spelen regelmatig met elkaar  maar slapen ook veel. Ik begin een beetje aan ze te wennen maar grom en blaas nog steeds. Met mij gaat het goed. Ik eet JD brokjes die helpen nog niet veel trouwens. Ik ga nog steeds moeizaam de trap op. Verder heb ik een rare plek op mijn zij. Waarschijnlijk van de hypodermoclyse overgehouden. Het zijbaasje wilde er een foto van maken en deze op sturen naar de dierenarts maar zij kreeg de plek niet goed scherp in beeld. Nu heeft ze besloten het even aan te kijken want ik heb er geen last van. Als het blijft zal ik opnieuw naar de dierenarts moeten. Zucht....... want dat vind ik vreselijk.

Ook naar de dierenarts; hartruis

Oei, de twee bengels moesten ook naar de dierenarts gisteren. Voor hun vaccinaties en ze zijn gechipt net als ik. Gedwee ging het stel in de carrier.  Tja ik weet wat zij te wachten staat maar zij zijn nog groentjes op dat gebied. De dierenarts heeft ze onderzocht en wat bleek: beiden hebben een hartruisje.
Bij Wanja is het wat heftiger aanwezig dan bij Dim. En misschien groeit Dim er nog overheen.
Van die hartruis is in het dagelijkse leven trouwens niets te merken. Ze dollen als gekken en zijn niet benauwd of kortademig. Ook hebben ze geen last van vochtophoping. Het is aangeboren en omdat zij het allebei hebben en half broers zijn, heeft waarschijnlijk hun moeder er ook last van. Het zijbaasje heeft gisteren  het baasje van hun moeder op de hoogte gebracht. Maar die is nog nooit met haar katten bij de dierenarts geweest dus weet niet of de moeder het ook heeft. Nou, zij heeft vele nesten voortgebracht en dat is ook inspannend voor het hart dus het zal voor de bengels misschien wel loslopen. Dim is vanmorgen gewoon zichzelf maar Wanja is wat stiller. Waarschijnlijk voelt hij zich wat appelig door de vaccinaties. Ze hebben zich gisteren trouwens allebei stoer gedragen bij de dierenarts. Ze gaven nauwelijks een krimp toen die enorme naald werd ingebracht om te chippen.
Ikzelf sta trouwens al op de chipregistratie site.  Het is toch wel een prettig idee dat als zij ons ergens vinden  als wij b.v te er zijn afgedwaald ons baasje altijd te achterhalen is.
Ik eet trouw mijn j/d brokjes , ze zijn best wel lekker. Ik loop wat beter alleen traplopen gaat nog wat moeizaam en hoog springen zit er ook niet in. Wel heb ik van de week een grote rooie langharige kat uit onze tuin gejaagd. Dat voelde goed moet ik zeggen. Het is mijn tuin en daar moeten ze uitblijven.
Gisteren mochten de bengels voor het eerst de tuin in. Dim rende gelijk de tuin uit en werd gelukkig bijtijds gepakt door het zijbaasje. Zij zit dan buiten om ze in de gaten te houden. Met Wanja ging het ook goed maar ook die vloog meteen het gemeentepark in. Ze zijn ongeveer een 15 min buiten geweest. Dat wordt de komende tijd verder uitgebreid. Vanmiddag mogen ze weer even van de vrijheid genieten.
O, ja dat vergeet ik te melden Wanja is ouder dan wij dachten hij is van 5-4-2012 dus nu 6 1/2 maand oud.  Dim is van 28-7-2012 dus zijn leeftijd klopte wel.

Ikzelf nu ik goed opgeknapt ben

Dit is een recente foto van mijzelf. Zie ik er niet goed uit? Ik ben helemaal opgeknapt. Ik ga regelmatig naar buiten en eet weer uitstekend. Ook mijn vacht ziet er weer perfect uit. Ik loop nog wel stram door die rottige Artrose. Ik krijg nu 's nachts j/d brokjes en overdag Iams. Dit omdat s'nachts de bengels in de voorkamer verblijven en zo niet bij mijn eten kunnen komen. Ik hoop maar dat ik zo voldoende Glucosamine binnen krijg. Anders moet ik aan de tabletten. Het zijbaasje had aan mijn Iams brokjes Glucosamine poeder toegevoegd, resultaat: niet meer te eten dus. Zonde van deze anders zo lekkere brokjes. Als mijn eten mij niet aanstaat vang ik wel een lekker veldmuisjes dat smaakt stukken beter.
Ik ben nu nog bezig met een anti-bioticakuurtje maar gelukkig is dat morgenavond klaar.
Het regent dus ik ga nu lekker op zolder zitten.

Rare slaaphouding

Zo lag Dim gisteren op de bankt te slapen.  Maffe houding hè?  Ik moet nog erg wennen aan de bengels. Vooral Wanja loert op mij en dreigt mij te bespringen. Ik moet er niet aan denken dat dat gebeurt want ik kan mij niet snel uit de poten maken. Het zijbaasje is er gelukkig erg alert op. Zij bespuit Wanja met de plantenspuit als hij mij dreigt te bespringen. Daar schrikt hij enorm van.Ze houdt hem zo wel op de juiste afstand van mij.
Vanmorgen heb ik rustig zitten kijken hoe de twee bengels aan het spelen waren. Maar als ze te dichtbij kwamen dan gromde ik.

Filmpje van Dim

Dimmetje wast staart van Wanja

Geen beter medicijn dan een sappig muisje

Vanmorgen vroeg kwam ik nat van de regen binnen. Het zijbaasje dacht dat ik trek had en zette een schaaltje met  zachte Gourmet brokjes voor mij neer. Ik nam een paar hapjes en dacht ik heb trek in wat " sterkers". Dus floepte ik weer naar buiten en kwam binnen 2 minuten terug met een sappig veldmuisje. Dat ik met smaak binnen 30 seconden op at onder de eettafel.  Goh, dat doet een kat goed.
Ik hoop maar dat die muis geen artrose had. Tja, ik krijg zo natuurlijk niet mijn glucosemine binnen maar ja dat deert mij niet. De hoofdzaak is dat ik weer goed kan muizen vangen. En ik het veel lekkerder vind dan die  kant en klare brokjes. Nu zit ik weer lekker op zolder mijn muis te verteren.
Ik schreef gisteren dat ik aan de bengels begin te wennen. Dat klopt ook wel maar ik hou ze toch liever een beertje op afstand. Wel heb ik gisteren even aan Dim gesnuffeld. Hij ruikt best lekker, dat moet ik wel toegeven. Hij heeft gisteren ook een hele tijd bij mij op zolder liggen slapen op " mijn " fleece nota bene. Ik geloof dat ik het met Dim iets beter kan vinden dan met Wanja. Ach, de tijd zal het leren.
Als het zijbaasje bij mij komt kijken gaan die bengels altijd mee.  Die moeten ook zo nodig kijken hoe het met mij gaat.  Nou ik kan jullie allemaal vertellen het gaat best goed met mij.

Ik ben een stuk beter!!!!!!

Joepie,  het gaat een heel stuk beter met mij.  Ik moet nog wel de anti-biotica tabletten slikken maar verder gaat het eigenlijk wel goed. Ik eet weer goed zelfs weer harde brokjes en ik ben gisteren even naar buiten geweest. Ik vond het heerlijk!!!!!!! Ik heb vannacht ook weer op het bed van het zijbaasje gelegen. Dat is ook een goed teken.  Ik mocht vannacht nog niet naar buiten dat vond het zijbaasje nog wat link. Ik loop ook meer door het huis. Het moet natuurlijk niet " te goed" met mij gaan anders krijg ik geen extra lekkere hapjes meer. Nou de dierenarts kan trouwens heel tevreden zijn want ik ben behoorlijk afgevallen. Ik zal vandaag wel op de sprekende weegschaal van het hijbaasje moeten om daar duidelijkheid over te krijgen
En zowaar ik begin de " bengels"  ook wat weer te waarderen. Eigenlijk zijn het best lieve gozertjes.
Ik blaas en grom bijna niet meer tegen ze. Ik piep wel heel hoog tegen ze als zij niet voldoende afstand houden van mij. Ik vind dat er respect moet zijn voor mij als oudere dame. ik ben de oudste en de baas, laat dat even duidelijk zijn. Gisteren voelde ik gekriebel  aan mijn achterste en kwam er achter dat de kleine Dim mij uitgebreid aan het besnuffelen was. Nou ja zeg! En Wanja heeft de neiging om mij te volgen als ik door het huis loop. Dat is wel een beetje vervelend want ik loop nog steeds een beetje moeilijk de trap op en hij " kleeft" aan mij. Als het zijbaasje overdag bij mij kwam kijken zaten de twee gedwee op een afstandje mij meewarig te bekijken. Het zijbaasje zegt ook telkens tegen mij dat die bengels best wel aardig zijn. Nou ik begin haar meer en meer te geloven.
Ik zit nog wel regelmatig op zolder. Daar is het lekker rustig en ik heb daar twee fijne ligplaatsen.
Gisteren lag de kleine Dim heerlijk op een van mijn twee plekken.
Dim gaat tegenwoordig vaker op de Litter Robot. Het is een bijzonder eigenwijs gezicht als hij, nadat hij is geweest, uitgebreid bekijkt ( rustig op zijn kont zittend) hoe dat malle dingen gaat draaien.
Weet je, ik mis mijn vriendje Tich behoorlijk. Dat was mijn makkertje al 11 jaar lang, dat schuif je niet zo een, twee drie op zij. Het zijbaasje dacht de leegte door het verlies van Tich, voor mij op te vullen met de twee bengels. Eigenlijk was dat nog iets te vroeg voor mij, hoewel ik het helemaal alleen zijn ook niet erg leuk vind. Ik heb er wel vertrouwen in dat het goed gaat komen. Het scheelt enorm dat ik mij nu een stuk beter voel. Dan kan ik de hele wereld wel weer aan. Ze zijn nu drie weken hier  en het begint zowaar al een beetje te wennen. Dat is toch snel, vind je ook niet?

Litter Robot 2

Hoi, ik ben Dim. Ik ben net op de Litter Robot geweest. Knap hè ,want ik ben pas 10 weken oud.
Ik ben nog te licht om de Litter Robot zelf in beweging te brengen dus daar had ik de hulp van het zijbaasje bij nodig. Ik vond het machtig interessant hoe dat ding ging draaien toen ik klaar was.
Ik ben ook voor niets bang weet je, dat scheelt natuurlijk. Wanja mijn oudere half broer vindt het maar een eng ding. Die durft er niet op.
Gisteren kwam de verwarmingsmonteur om de ketel schoon te maken. Dan ben ik ook niet bang hoor. Het lukte mij bijna om  in de ketel te kruipen terwijl die brave man zijn werk deed.
Ben ook net bij Toefli gaan kijken maar helaas gromde zij een beetje tegen mij en dat terwijl ik alleen maar haar bakje wilde leeg eten. Dus heb ik mij maar teruggetrokken. Want zij is hier wel de baas natuurlijk. Op deze foto zie je mij in mijn favoriete vaas. Ik vind het erg leuk om erin te klauteren en in de takken te bijten. Soms verschuil ik mij achter het groene blad en lig ik even in camouflage.
In dit huis zijn veel dingen te onderzoeken en ik moet zeggen het bevalt mij hier wel.

lekker hoofdkussen

Wanja ligt hier heerlijk met zijn kop op het stekkerblok.

Dim is meer het Apple type.
Met mij gaat het nu eindelijk iets beter. Oei ,Oei wat ben ik ziek geweest. Ik knapte maar niet op na mijn dierenarts bezoek en afgelopen weekend ging het behoorlijk slechter met mij. Ik trok mij terug, at en dronk niet meer en voelde mij uiterst ellendig. Dus maandag opnieuw naar de dierenarts. Normaal schreeuw ik als ik in de carrier naar de dierenarts moet maar nu was ik daar te beroerd voor.
Het zijbaasje maakte zich ernstig zorgen. De dierenarts constateerde uitdroging, koorts en ik was snotverkouden. Er verscheen regelmatig een snottebel aan mijn neus.Waarschijnlijk een rottige bacterie opgelopen toen ik de eerste keer bij de dierenarts kwam.
Ik kreeg een hypodermoclyse,( daarna zag ik er uit als een opgeblazen theemuts) anti-biotica en een koorts verlagend middel . Toen mocht ik weer naar huis. Ik heb ook een anti-bioticakuur gekregen van 10 dagen.
Sinds gisterochtend gaat het iets beter met mij. Ik kijk beter uit mijn oogjes, beweeg weer wat en eet af en toe een klein hapje. Ik drink wel goed. Ik lig op zolder achter de wasmachine op een zacht kussen.
Langzaam maar zeker ga ik vooruit. Ik krijg rosbief en lekkere koolvis. Daar eet ik telkens een beetje van. Ik wil ook niet naar buiten laat mij maar rustig liggen dat is al zwaar zat.
Die bengels komen regelmatig bij mij kijken en eten als het even kan mijn restjes lekkere hapjes op.
Gelukkig kunnen ze daar s'nachts  niet bijkomen want dan zitten ze in de voorkamer met de deur dicht.
Dan heb ik alle tijd om rustig mijn hapjes op te knabbelen.

Decoratiebouwer????

Moet je dat nou toch zien. Het is toch te gek voor woorden dat  deze bengel zich zo gedraagt.
Dat doet maar of het de normaalste zaak van de wereld is om in een decoratieschaal te klauteren en te zitten.
Die Dim is trouwens een echte Drama King. Als het even niet naar zijn zin gaat , zet hij het op een blèren. Ik vind die twee nog steeds niks. Als je aan het eten bent komen ze er met hun neus opzitten.
Ik grom dan terwijl ik eet ( dat is trouwens  nog knap lastig als je je niet wil verslikken) naar hen om hen op afstand te houden. Gelukkig respecteren zij dat tot op heden. Maar ja ze gaan wel groter worden en ja wat dan?
Het zijbaasje zegt telkens: word toch vriendjes , je hebt echt later wat aan hen als het weer eens tot een confrontatie met T zou komen. Kan allemaal waar zijn maar voorlopig beschouw ik hen als een ernstige inbeuk op mijn privacy!!!

Artrose bij katten........

Ja daar ben ik weer. Ik heb even tijd nodig gehad om een beetje bij te trekken. Zo'n bezoek aan de dierenarts gaat je niet in je koude vacht zitten.
Afijn, ik moest onder narcose nadat ik eerst nuchter moest zijn vanaf de voorgaande dag vanaf 18.00.
Gelukkig mocht ik wel water drinken. S'morgens om 9.00 uur werd ik naar de dierenarts gebracht.
Ik trof daar nog meer slachtoffers die hij die dag zou behandelen. ahum.....misschien moet "be" "mis" worden want zo voelde het)
Er zijn foto's gemaakt van mijn bekken, poten, wervelkolom en staart. Daaruit bleek dat ik artrose heb in mijn heupen, staart en knieën. Mijn tandsteen is verwijderd, hoewel dat erg bleek mee te vallen , ik ben gechipt en kreeg de nodige vaccinaties. Mijn zijbaasje kon mij 16.00 uur weer ophalen. Wat zij ook exact deed. Toen ik haar zag, heb ik klagelijk mijn ellendigheid aan haar verteld. Ik voelde mij honds beroerd. (eigenlijk raar dat het hondsberoerd heet) net of een kat zich niet  ontzettend beroerd kan voelen.
Welnu, ik verzeker u dat  ik mij echt ellendig voelde. Gelukkig mocht ik in de carrier snel naar huis.
Thuis werd ik in de grote bench gezet omdat ik nog slap was op te poten en ik mij anders zou kunnen verwonden. Die rottige narcose heeft mij flink dwars gezeten. Ik moest spugen, was warrig,misselijk en kom mij slecht bewegen. Eten; ik moest er niet aan denken.
S'nachts mocht ik fijn bij het zijbaasje slapen. De volgende dag was het nog steeds geen pretje. Mijn kop leek wel scheef op mijn lijf te staan. Ik was verward, misselijk en dan nog twee drukke bengels om mij heen dat was te veel. Het zijbaasje heeft de dierenarts opnieuw gebeld. Die gaf het advies langs te komen. Gelukkig wilde het zijbaasje mij dat niet aan doen dus zou de dierenarts s'middags hier langs komen. Aardig natuurlijk maar ik zie de goede man liever niet.  De bengels ( Wanja en Dim) werden in de voorkamer ondergebracht en ik kreeg rust. Ik ben gaan slapen op de bank en toen ik na een paar uur wakker werd voelde ik mij  zowaar wat beter. ik at en dronk wat en scheen weer wat helderde uit mijn oogjes te kijken.
Dus hiep hoi :de dierenarts werd afgebeld. Vervolgens begon ik zowaar op te knappen.
Ik had trouwens ook een pijnstiller en ontstekingsremmer gespoten gekregen die moeten de artrose wat verlichten. Bovendien had ik speciaal voer mee gekregen. Ik vind dat helemaal niets. Geef mij maar Iams. Dus heeft het zijbaasje op internet een voedingsuplement met glucosamine besteld en homeophatische druppels tegen de pijn. Ik heb ze beiden nu twee dagen gehad en je kan er nog weinig van zeggen.  En weet je: ik moet afvallen ik weeg 4,2 kilo en dat moet naar 3,5 nou ja het mag ook 3,8 zijn. Dus houdt het zijbaasje nu goed mijn hoeveelheden in de gaten.
Gelukkig mag ik weer lekker naar buiten ook al regent het flink , ik vind het heerlijk.
ik hou jullie op de hoogte hoe het verder met mijn artrose en behandeling gaat

O jee naar de dierenarts

O jee, ik moest van de week naar de dierenarts. Ik heb zo'n twee jaar geleden  een aanrijding gehad.
Ik had toen een gebroken staart. Daar heb ik al over geschreven. Mijn staart is prima genezen maar ik ben af en toe wat stram in de heupen. Daardoor kan ik niet meer goed hoog springen en gaat het traplopen naar boven wat merkwaardig. Dus toen de dierenarts hier was om Koe te laten inslapen hebben mijn baasjes dat met hem besproken. En ja wel ik moest er afgelopen woensdag aan geloven. Want ik liep weer eens merkwaardig de trap op. Dus ik in de grote carrier . Als dat ding tevoorschijn komt weet ik al hoe laat het is. Dus dan maak je je uit de poten. Maar er hielp geen lieve moedertje aan dus ging ik op weg naar de dierenarts. In de auto wat ik ook al geen pretje vind. Afijn, hij liet mij rondlopen in de behandelkamer, luisterde naar mijn hart en trok wat aan mijn achterpoten en kwam tot de conclusie dat er foto's moeten worden gemaakt. Omdat zo niet goed zichtbaar was wat ik mankeerde.
Dus moet ik volgende week opnieuw naar de beste man toe. Het wordt meteen een " grote beurt"  ; nuchter zijn, roesje, foto's, tandsteen verwijden, chippen en de nodige vaccinaties. Dankzij het roesje ga ik daar gelukkig niets van voelen.
ik ben benieuwd of het iets goeds oplevert en of ik weer goed zal gaan traplopen en springen. Ik ben al 12 jaar weet je.
Dim en Wanja weten het nog niet maar die moeten eerdaags ook: chippen en vaccinaties. Daar hoorde ik de baasjes met de dierenarts over praten;))))

Strijkgoed

Wat is er nu fijner voor een kat dan lekker op vers gestreken wasgoed te zitten of te liggen. Dat mocht natuurlijk niet van het zijbaasje vandaar ook de enigszins schuldbewuste blik in de oogjes van Dim.
Hij was eerst al bezig geweest met een poging om aan het snoer van de strijkbout te hangen maar dat mocht natuurlijk ook niet. Ze volgen het zijbaasje ook graag door het huis. Als ze maar even naar boven loopt zijn ze van de partij.
Nu is het druk speeluurtje dat hebben zij regelmatig over de dag verspreid. Af en toe " knokken" ze zo hard dat Dim begint te piepen als het hem te heftig wordt.

Decoratiespeeltje

De bengels hebben een nieuw speeltje ontdekt. Het zijbaasje heeft een schaal staan met glazen ballen en onderin liggen gedroogde zaadbolletjes. Dim heeft ontdekt dat dit erge leuke speeltjes zijn. Ze zijn licht en rollen makkelijk en zijn goed te apporteren. Als hij hem kwijt is geraakt, gaat hij gauw een nieuwe halen. Inmiddels liggen er al aardig wat op de grond onder de bank. Ook knaagt hij er af en toe 1 op. Ik weet niet of dat nu zo gezond voor hem is.
Vanmorgen hebben de spruiten anti-wormenpasta gekregen. Daar waren ze niet heel blij mee maar wormen hebben, is ook niet prettig.

Knuffelen hoezo houden wij daarvan?????

Hoezo houden wij van knuffelen?????

Wanja

Dag, ik ben Wanja  ruim16 weken oud, ik lijk erg op Toefli maar ik loens een beetje. Ik vind mijn oudere " zus" erg leuk maar ook van mij moet zij nog niet veel hebben. Zij blaast regelmatig tegen mij als ik haar naloop. Ik ben ook al door het hele huis geweest. Ik ging in het begin op mijn zij liggend door het kattenluik, ik dacht dat dat de bedoeling was. Nu gaat het mij beter af. Ik eet graag, alles wat op mijn weg komt eet ik op. Ook wat de baasjes eten vind ik beren interessant. Zowel ik als mijn broertje hebben door dat wij de meeste kansen hebben om iets te pakken te krijgen als het hijbaasje wat op zijn bord heeft. Die schijnt het allemaal niet zo goed te zien. Dat vind ik nu juist reuze handig. Gisteren hing ik samen met Dim aan zijn bord met daarop een monchoupunt. Helaas greep het zijbaasje in. Jammer! Mislukt!
Gisteren was Dim op zijn bak geweest en had een drolletje gedraaid en onhandig als hij was met het begraven was meneer erin gestapt . Hij schudde flink met zijn achterpoot en ja, je raad het al de p.... spetters vlogen in het rond. Dus heeft het zijbaasje hem en de omgeving moeten schoonmaken. Mij overkomt zoiets niet meer daar ben ik veel te groot voor .

Dimitri

Hoi ik ben Dimitri afgekort Dim (metje)
Ik ben een nieuwsgierig ventje van nu ruim 8 weken oud. Sinds afgelopen zondag heb ik een nieuw huis. Samen met mijn halfbroer Wanja ruim 16 weken woon ik nu bij nieuwe baasjes en bij Toefli een poes van 13 jaar oud.Die blaast nog tegen mij en gisteren toen in enthousiast met haar de drinkbak wilde delen kreeg ik een zacht tikje op mijn kop. Dat betekende dat ik respect moet hebben voor deze oudere dame en dat ik mijn beurt moest afwachten. Ik moet zeggen het bevalt mij hier wel. Ik race door het hele huis en kan ook al zelf door het kattenluik. Knap hè?
Ik ben dol op knuffelen en zit langdurig op schoot bij mijn nieuwe baasjes. Ik heb een paar leuke speelgoed muizen van ze gekregen en daar speel ik fanatiek mee. Dat is een goede training voor later als ik groot ben. Ik wed dat ik de beste muizenvanger van de omtrek ga worden.

Nieuwkomers

Dimitri en Wanja

Ikzelf

De baasjes zijn weer een weekje op vakantie geweest. Ik vond dat niet zo fijn. Daar Tich er niet meer is, voelde ik mij  toch wat eenzaam. En Koe is ook niet meer .Ik wil dat niet zo laten merken natuurlijk want ik weet dat het zijbaasje Tich en Koe ook nog steeds erg mist. De buurtjes die voor mij zorgden heb ik echter met geblaas ontvangen. Ik moest het even kwijt. Ik liet mij ook nauwelijks aanhalen. Ik ben gewoon wat van slag. Toen mijn baasjes weer terug waren, heb ik mij flink laten knuffelen en ik mocht s'nacht heerlijk op bed liggen en was alles weer goed nou ja alles.........
Zondag werd ik verrast met twee nieuwkomers.De zwartwitte Wanja van 4 maanden (net als ik maar dan lichtelijk loens) en een klein mormel Dimitri of Dim( metje)( grijs/wit van 8 weken. Mijn baasjes denken dat zij mijn eenzaamheid daar een beetje mee oplossen maar ik moet nog niet veel van ze hebben.  Ik blaas ook tegen hen en grom ook af en toe. Het geeft ook veel gedoe in huis. Ik ben gewend vrij in en uit te lopen door het  luik en nu kan dat niet. Het zijbaasje is er wel erg alert op om mij meteen op mijn wenken te bedienen dat dan weer wel. S'nachts zit het stel in de voorkamer boven ( mijn kamer notabene) met kattenbak, voer en drinken en ik mag gelukkig bij het zijbaasje op bed slapen en het luik gaat de hele nacht fijn open. Ach, op den duur zal ik het wel met ze kunnen vinden. ondertussen  knuffel ik lekker veel met het zijbaasje dat vergoed de zaak een klein beetje. Vanmorgen zijn wij trouwens alle 3 ingesmeerd met valeriaan om dezelfde lucht te hebben. Ik vind dat een erg lekker luchtje maar Wanja moest er niets van hebben.
Wat trouwens ook opvallend is die twee bengels zitten constant op schoot bij het hijbaasje iets wat ik niet doe. Zij schijnen nog niet door te hebben dat hij door zijn bijna blindheid je onverwacht kan verrassen daarover heb ik al eerder geschreven. De twee bengels lopen hier pedant rond alsof zij hier al weken wonen. Beiden zijn zij vanmorgen ontvlood en volgende week worden zijn ontwormd.
Zij eten behoorlijk veel moet ik zeggen en ja dat moet er ook allemaal weer uit natuurlijk. Maar daar zal ik niet verder op ingaan.

Tichon helaas moeten laten inslapen

Helaas hebben  de baasjes mijn vriendje Tichon alias de grote muizenvanger (11 jaar) vanmorgen moeten laten inslapen.
Hij had een heftige vorm van kanker en was niet meer te redden. Hij was 1 1/2 kilo afgevallen in korte tijd, at niet goed ,was traag en wankel op de poten.  Hij was altijd een flinke kater geweest van 6 kilo. Die de hele wereld aan kon.
Ik had zelf ook al gemerkt dat Tich zich steeds meer terugtrok. Het afgelopen weekend lag hij de hele dag te slapen in de bosjes van het gemeenteperk achter ons huis. Hij had ook pijn. Hij spinde wel maar dat was een teken van pijn.Ook miauwde hij op een andere manier alsof hij hulp vroeg. Ik ben nu nog alleen over. Koemoeschka is in maart overleden en nu Tich. Binnen een half jaar ben ik twee vriendjes kwijt. Dat zal wennen worden want wij lagen regelmatig in elkaars poten te slapen. Het zijbaasje is er erg verdrietig van. Het ging ook allemaal zo snel. Tich was de laatste dagen wel erg aanhankelijk. Hij ging regelmatig even knuffelen met het zijbaasje. Hij probeerde zijn normale gewoontes te doen zoals het douchewater opslobberen nadat het zijbaasje gedoucht had. Eerst was het zijbaasje nog bang dat hij FIP zou hebben maar gelukkig was het dat niet. Het zijbaasje heeft nu snel ander voedsel voor mij gehaald want Tich kreeg speciale brokjes ivm zijn gevoeligheid voor blaasgruis en die at ik natuurlijk ook maar nu hoeft dat niet meer. Het zal stil worden in huis. Voor ons allemaal wordt het wennen aan deze nieuwe situatie.

Koe is niet meer

Koe is niet meer. Zij was 18 jaar en begon nierproblemen te krijgen. Zij is bij de dierenarts geweest kreeg niervoeding maar dat sloeg niet aan. Ook haar ene oog was aangetast door de hoge bloeddruk die zij had.
Zij werd steeds zieker  en zieker en het zijbaasje besloot om haar in te laten slapen. Zij at en dronk niet meer.
In de laatste nacht heeft zij uren op schoot gelegen bij het zijbaasje. Iets wat Koe eigenlijk nooit deed. Je mocht aan haar zitten en haar aaien maar wilde nooit op schoot.
De dierenarts is hier geweest zodat Koe niet de stress zou krijgen van het in de auto zitten en gewoon hier in de armen van het zijbaasje kon inslapen. En zo is het ook gebeurd.
Koe lag in de armen bij het zijbaasje en had een poot met nagels uit vast in de arm van het zijbaasje geprikt. Toen de injectie begon te werken verslapte deze greep. Tichon die de dierenarts zag aankomen wist niet hoe snel hij zich uit de poten moest maken en vluchtte snel door het kattenluik naar buiten want hij had nog vers in het geheugen dat hij zo'n 2 weken daarvoor bij hem was geweest met een blaasontsteking.
Wij missen Koe wel zij praatte de hele dag en nu is het stil. Hoewel ik zelf meer ben gaan kwekken.
Ik zeg nu met een klein piepstemmetje van alles en nog wat tegen de baasjes. En het leuke is zij begrijpen mij. Ik ben een tijdje uit de lucht geweest dat heeft te maken met de stressvolle situatie waarin het zijbaasje zich bevond. Zij kampte met PTSS( ik weet niet precies wat dat is) en mede daardoor liep het ook niet soepel op haar werk.
Zij werkt nu niet meer , is nu nog ziek thuis en is op zoek naar ander werk. Persoonlijk vind ik het wel leuk dat zij de hele dag thuis is. Ik zit vaak bij haar opschoot en sabbel dan graag op haar linker oor.
Dat vindt zij niet prettig maar dat maakt mij niet uit. Ook Tich zit vaak bij haar op schoot. Met zijn ruim 6 kilo is dat een aardige vracht. Het hijbaasje vindt dat er geen kat moet bijkomen, hij vindt twee genoeg.
Maar ik weet niet of hij dat gaat winnen van het zijbaasje.

Avondmuis

Het is donderdagavond 23.45 uur en wat doet Tich..... Hij komt met een veldmuisje binnen.

Hij legt het neer onder de eettafel en gaat er naar zitten kijken. Het muisje blijft even stil zetten en zet het dan op een lopen. Het zijbaasje stond net met een doek klaar om het muisje op te pakken en hem weer netjes buiten te zetten.

Wisten jullie trouwens dat veldmuizen ook tegen de muur kunnen klimmen. Ik wist het wel van huismuizen. Afijn, de muis verdween dus achter de radiator en klom tegen de muur omhoog. Tich zat beneden enigszins beduusd te kijken. " Krijg nou wat" zag je hem denken.

Maar ja daar kan een muis niet blijven zitten. Bovendien liep de muis gevaar weer gevangen te worden door Tich. Tich werd in de gang gezet en het zijbaasje probeerde met een stokje de muis weer naar beneden te dwingen. Het duurde even maar ineens liep de muis dwars door de kamer en kroop onder de bank. Ja, nu waren de rapen gaar. Alle banken werden van de kant gehaald en het muisje schoot weer de ander kant op en kroop nu onder de kast. Met geduld en " muizentact" lukte het ons zijbaasje om de muis in een hoek te drijven zodat hij nog maar 1 kant op kon en wel door de openslaande deuren naar buiten. Zij bouwde een barricade en .....zowaar dit lukte. De muis rende naar buiten waar hij verdween in de nacht. De hele operatie duurde ongeveer 20 min. Tich moest nog even in de gang blijven om de muis te vergeten. Na 15 min mocht hij weer naar buiten. Hij was de muis inderdaad compleet vergeten en huppelde de tuin in alsof er niets gebeurd was.