Kast

Koe heeft weer eens iets nieuws. Zij zit tegenwoordig graag boven op de grote kast die in de woonkamer staat. Via de luchtbevochtiger klimt zij naar boven  en met een hoop geschraap klimt zij dan over de kuif van de kast om dan vervolgens op de bovenkant heerlijk  te gaan liggen. Af en toe kijkt zij minzaam over de rand naar haar medehuisgenoten. De baasjes en wij wel te verstaan.

Voor zo'n oud beestje toch een hele klimpartij.

Je zou denken dat als zij eenmaal op de kast ligt zij niet gauw weer na beneden komt. Maar dat klopt niet. Zodra zij denkt dat er iets van brokje is of yoghurt, is zij in een wip van de kast af en van de partij. Zodra het lekkers op is klimt zij weer op haar kast en kijkt wederom minzaam om zich heen.

Het zijbaasje had eerst niet door dat zij op de kast ligt  en verwonderde  zich waar Koe toch gebleven kon zijn. Persoonlijk denk ik dat dit een voorbode is van het feit dat Koe niet meer lang op de kattenwereld zal rondlopen. Ook kleeft Koe steeds meer aan het zijbaasje en wil steeds op schoot zitten. Dat is ook zo'n teken. Ik zeg het maar niet hardop want misschien hebben de baasjes het niet door. Zij zijn nogal gehecht aan dat maffe altijd mekkerende beestje.