De herfst is ingevallen dus komen ook de verkoudheidsperikelen weer naar voren. Gevolg zij baasje snipverkouden en het hij baasje ook.Tich lag gisteren ochtend heerlijk op schoot bij het zij baasje. Het hij baasje lag nog lekker op een oor maar besloot toch om uit bed te komen.
Wat Tich niet wist , dat het verkoudheidsvirus reeds bij het hij baasje had toegeslagen.
Het hij baasje kwam de kamer in en zei ons " goedemorgen" echter met zo'n zware schorre stem ( door de virussen) dat Tich zich werkelijk rot schrok. Hij keek ontzet naar het hij baasje, iets dergelijks qua stemgeluid, had hij hem nooit eerder horen voortbrengen. Dit is foute boel dacht hij. Hij sprong abrupt van haar schoot en vloog als een pijl naar het kattenluik en verdween naar buiten. Het duurde even voordat hij weer naar binnen durfde te komen. Steeds keek hij met een merkwaardige blik naar het hij baasje. Hij schudde nog net zijn kop niet. Helaas voor Tich ook zondag had het hij baasje nog steeds een rare stem of soms helemaal geen stem. Dat laatste vond Tich overigens wel prettig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten