donderdag 6 november 2008
Knuffelen
Jullie weten dat ik een vrijgevochten katje ben. Ik struin graag uren lang lekker buiten. Dat klinkt natuurlijk heel stoer maar vanmorgen was het weer zo ver ........ dan moet ik even knuffelen. Mijn zij baasje zit op de bank en dan kruip ik hoog op haar schouder/boezem en draai eindeloos rondjes, zal ik links gaan zitten of nee toch rechts. Ik duw zo hard tegen het hoofd van het zij baasje dat zij haar hoofd helemaal naar achter moet houden om mij rustig te laten plaatsnemen op mijn favoriete plek. Wel met enige protest want zij roept dan " Pas op voor mijn nek". Maar ik zet door. Ik vind het helemaal het einde als zij dan zachte piep en sis geluidjes maakt in mijn oor. Als zij er mee ophoudt duw ik mijn kop voor haar mond zodat zij niets anders kan dan opnieuw zachte geluidjes te maken in mijn oor. Pas dan ben ik intens gelukkig. Dit kan ik uren volhouden en zij gelukkig ook. Als het klaar is, eet ik een paar brokjes en ga weer op pad. Zo, ik kan er weer even tegen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten