Een paar dagen geleden klonk er een ijselijke schreeuw uit de tuin. Het zijbaasje was zich net aan het aankleden en keek samen met mij uit het raam de tuin in. Maar wij zagen niets. Toen het zijbaasje was aangekleed liep zij de tuin in om te achterhalen wat er aan de hand was. Wanja en ik waren het niet want wij waren binnen en hadden heerlijk op het bed van de baasjes gelegen. Doerak was niet binnen en toen het zij baasje aan het eind van de tuin kwam zag zij hem kletsnat rillend op de vuilcontainer zitten. Zij besloot hem mee naar binnen te nemen en hem proberen af te drogen. Dat vond Doerak niet een echt prettig plan. De zwarte modder spatte in het rond en overal waar hij liep , liet hij flink wat zwarte sporen na. Na twee uur wassen , was hij weer aardig het heertje en had hij weer trek in een brokje om de moddersmaak uit zijn bekkie een beetje weg te krijgen.
Hij zijbaasje kon vervolgens gaan soppen, stofzuigen en dweilen om de modder uit het huis te verwijderen.
Waarschijnlijk heeft hij in een gevecht zijn evenwicht verloren en is hij zo in de sloot geraakt. Dit komt mij erg bekend voor het is mij toen ik nog jong was ook een keer overkomen en Wanja ook.
Ik heb toen hij zich zat te wassen naast hem gelegen en toegekeken hoe hij langzaam droger en schoner werd. Hij liet dat ook goed toe. Meehelpen met wassen ja daar kennen wij elkaar nog te kort voor. Dat doe ik graag bij Wanja maar voor Doerak ben ik toch nog een beetje bunzing. Hij is zo groet en sterk ,het is net een massief stuk eiken.
Het gaat trouwens aardig goed tussen on drieën. Ik blaas wel tegen Doerak maar ik heb ook wel ontzag voor hem.
Wanja vindt het leuk om Doerak de weg te versperren als hij door het luik naar binnen wil. Wanja kan uren op de keukenmat liggen op de uitkijk en zo gauw Doerak voor het luik verschijnt , belet hij hem om binnen te komen. Het zijbaasje omzeilt dat probleem door Doerak dan door de deur binnen te laten. Dan heeft Wanja het nakijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten