Nieuwe Huisgenoot

Ik geloof dat ik het er al eerder over gehad heb, wij hadden maanden lang een eter extra in ons huis.
Een zwarte kater (ongecastreerd) die vrolijk al onze brokjes op at. Toen hij in huis begon te sproeien kwam er een electronisch luik en kon hij niet meer naar binnen. Hij begon te vermageren en er slecht uit te zien. Dus besloot het zijbaasje er achter te komen of hij een baas had. Dat lukte niet dus werd de dierenbescherming ingeschakeld.  Er kwam een vangkooi in de tuin om de kater te vangen.
Wel eerst liep Wanja twee keer de vangkooi in en schrok zich een hoedje en ik deed het ook nog een keer dunnetjes over. Maar niet veel later werd de zwarte kater gevangen. Met de dierenambulance werd hij naar het asiel gebracht,. Daar zou gekeken worden naar zijn gezondheid, zou gecastreerd worden en er zou een nieuw huis voor hem worden gezocht of hij zou worden vrijgelaten in een zwerfkatten gemeenschap als hij niet herplaatsbaar zou blijken.
14 dagen later zaten de baasjes samen met de buren gezellig te eten en wie verscheen er met een boos snuitje voor de openslaande deuren ...... de zwarte kater..... Verbazing alom.
Dus belde het zijbaasje het asiel en daar vertelde zij haar dat hij weer was losgelaten omdat hij niet herplaatsbaar is. Nou ja.........
Het zijbaasje vond dat zo zielig en het hijbaasje merkwaardig genoeg ook dus zijn zij hem eten gaan geven. Hij was wel gecastreerd gelukkig. Eerst was hij een soort lat kat want hij was schichtig maar al heel snel kon het zijbaasje hem aaien. Omdat de stap binnenhuis te wonen voor hem nog erg groot was , werd er een hondenhok met zachte bekleding gekocht om hem de wintermaanden goed door te laten komen. Wij vinden dat hok erg leuk, je kan er in schuilen als het regent. Wanja slaapt er ook in. Maar de zwarte kater liet het hok links liggen. Het baasje heeft contact gezocht met de plaatselijke dierenhulpgroep en die vertelde haar dat deze zwarte kater een geschiedenis heeft. Het is een door zijn baasje verwaarloosde kat. Ook zijn zoon zwerft hier rond Die wordt elders in de wijk in de gaten gehouden door iemand. Hij bleek niet gechipt te zijn.
Hij heeft nu een nieuwe naam gekregen Doerak en is ongeveer 5 jaar oud .
Omdat het zo goed met hem ging is nu het kattenluik opgesteld en kan hij nu vrij in en uit lopen en  eten naar believen. En dat doe hij...... Wat is het een enorme eter zeg! Gelukkig waakt het zijbaasje over ons eten anders zouden wij geen brokje meer binnen krijgen. Dan is alles op voordat wij kunnen beginnen.
Grappig is wel dat het eigenlijk een lieve laconieke kater is. Wij blazen wel tegen hem maar hij niet tegen ons. Hij zit tegenwoordig zeer graag op schoot en laat zich van harte aaien. Hij spint zelfs een beetje.  Het is inmiddels een flinke stevige kater geworden. Hij is nu bijna dik te noemen.
Wij accepteren hem wel hoor af en toe snuffelen wij aan elkaar maar wij moeten elkaar nog beter leren kennen. Geinig is wel dat hij bang is voor de stofzuiger dan rent hij gauw naar buiten en wacht tot het zijbaasje klaar is. Zo'n grote kater en dan bang voor de stofzuiger...... Nu ligt hij in de vensterbank op de kikivit te slapen iets wat hij ook graag en veel doet.