Een donkere nacht........

Afgelopen zaterdag zaten de baasjes bij de buren. Zij hadden daar een etentje. Het liefst ben ik daarbij zelf ook uitgenodigd. Maar helaas de deur bleef dicht. Ik heb uren staan schreeuwen maar dat hielp niet. Het zijbaasje kwam af en toe naar buiten als zij een sigaartje ging roken. Dan sprong ik meteen bij haar op schoot om mij wat te laten troosten. Aan het eind van de avond besloot het gezelschap om de buiten haard aan te steken om zo onder het genot van een lekker wijntje de avond af te sluiten. Het zijbaasje ging even zijn fleecejack halen uit de klompenhok ( ja zo heet bij ons de aanbouw waar de garderobekast zit) Wanja en ik gingen met hem mee echter........
De volgende ochtend kwam het zijbaasje naar beneden en hoorde voordat zij de trap af ging een zacht miauwtje. Ze herkende gelijk mijn stemgeluid en riep mijn naam. Ik miauwde weer. Het zijbaasje ging op het geluid af en ontdekte in de garderobekast ( die dicht was) Wanja die er met een zacht miauwtje  uit stapte. Mij vond ze daar echter niet. Ik besloot dat het tijd werd om opnieuw te miauwen en jawel hoor het zijbaasje deed de meterkast open die naast de garderobe kast zit. En daar zat ik boven op de gasmeter. Hehe eindelijk verlost. Wanja had het nog redelijk ruim gehad in de garderobekast maar ik niet. Ik kan je wel zeggen dat slapen op de gasmeter niet echt je dat is.
Wij stortte ons meteen op de eetboom want die hadden wij behoorlijk gemist. En ik ben even een dikke knuffel gaan halen bij het zijbaasje.
Het zijbaasje kwam er snel achter hoe het een en ander zo gekomen was. Ja het hijbaasje had vrolijk de beiden kasten dicht gedaan toen hij zijn jack haalde en had ons niet gezien en ook niet gehoord.
Dat hij ons niet gezien had was logisch gezien zijn handicap maar dat hij ons niet gehoord heeft blijf ik toch gek vinden.

Mijn kostbare vacht

Vanmorgen zat ik in de tuin te kijken en wat zag ik daar gebeuren...... Daar was een koolmezen paar bezig met de juiste bekleding voor hun nest. Waarschijnlijk voor  het nest  in vogelhuisje dat bij de buren in de tuin hangt.  Maar nu komt het. Pa of Ma koolmees, ik kan zelf het verschil niet goed zien, had een bek vol met  het haar van mijn kostbare vacht. Hij /zij struinde zorgvuldig het hele terras af en propte elk haar die hij of zij tegen kwam in zijn/ haar bek.  Nu moet ik zeggen dat ik een heerlijk zacht vachtje heb dus ik kan mij goed indenken dat het een prima bekleding is voor een nest.  Ik denk dat je het op de foto hierboven niet helemaal goed kan zien. Maar geloof mij het is echt waar.
Het is zo wie zo een drukte van belang in onze tuin. Ook de merels vliegen veelvuldig aan op onze tuin. Daar zitten in het gras lekkere sappig wormen. Ze moeten wel blijven opletten voor Wanja en mij want ik blijf het leuk vinden om ze schrik aan te jagen.
Gisteren heb ik  en Wanja ook weer tekendruppels gehad. Maar goed ook want het is een uitstekend teken jaar. Het zijbaasje heeft al zeker zo'n 20 teken van onze vacht gehaald.  Nu eet ik ook af en toe een lekker veldmuisje en die zitten ook vaak vol met teken. Die stappen dan op mij over als ik zo'n muisje vang en ja dan ben je dus de pineut. Bovendien loop je bij het regelmatig eten van een muis ook wormen op dus daar krijg ik ook druppels voor. Ik vind die druppels erg vervelend, als ik de pipet hoor knakken ben ik meteen alert en als het lukt ben ik dan snel vertrokken. Als ik ze eenmaal toch heb gekregen probeer ze er af te likken maar dat gaat niet  echt goed. Gisteren heeft het zijbaasje om mijn aandacht af te leiden mij en Wanja zacht voer gegeven. Dat vinden wij het einde. Wij miauwen dan hard zalf Wanja piept dan mee.

Nikkelallergie

Deze foto heeft niets te maken met nikkelallergie hoor maar zoals jullie zien vind ik het nog steeds enorm leuk om in kasten te kruipen. Het vervelende hier is dat het zijbaasje de deur dicht schoof en een foto nam.
Maar goed nikkelallergie. Misschien herinneren  jullie je het nog dat enige tijd geleden mijn zijbaasje met de ambulance naar het ziekenhuis moest omdat zij totaal was opgezwollen en dat zij op dat moment net zo blind was ( door dichtgezwellen oogleden) als het hijbaasje.
Uit verder onderzoek bij de Dermatoloog bleek dat zij een nikkelallergie had. Niet alleen bij aanraking maar ook als zij voeding tot zich nam waar nikkel in zat.
Het is verbazend als je hoort waar nikkel allemaal inzit. Noten, spinazie, peulvruchten enz.......
Dat betekent dat het zijbaasje erg goed in de gaten moet houden wat zij eet. Bovendien is zij ook voor heel wat planten allergisch en dat opgestapeld met de nikkel in de voeding doet haar dat opzwellen.
Ik vraag mij ook af of er nikkel in kattenbrokjes zit. Gelukkig hebben Wanja en ik daar geen overgevoeligheid voor.
Ook is het zijbaasje gevoelig voor volkoren producten. Dus eet zij tegenwoordig speltbrood.
Wij krijgen tegenwoordig elke week een Beebox gevuld met biologische producten zoals groenten, fruit, eieren en vlees of vleesvervanger.  Deze week zat er spinazie in dus dat wordt voor haar een probleem. Gelukkig is de beebox  een koolhydraatarme versie dus zit er geen volkoren brood in.
Het bevalt mijn baasjes goed. Wel worden zij de vele knollen tijdens de winter een beetje zat.
Pastinaak, knolselderij, aardperen het komt een beetje hun neus uit. Maar gelukkig gaan wij wat dat betreft betere tijden tegemoet.
Elke week 6 eieren stapelt trouwens ook op in de koelkast. Maar gelukkig wordt het zeer binnenkort Pasen en als zij  de eieren verstoppen in de tuin en niet vinden lost zich dat probleem vanzelf op.

Stoeien

Zoals jullie hier boven zien kunnen wij flink stoeien met elkaar.  Wij zijn natuurlijk half broers en houden zielsveel van elkaar maar daar hoort ook een partijtje stoeien bij op zijn tijd.
Meestal begin ik Wanja eerst te wassen  en dan plotseling bijt ik hem zachtjes in b.v. zijn dij.
Ik hou ook trouw de oren van Wanja bij door ze regelmatig uit te soppen. Wanja vindt dat prima dan hoeft hij het zelf niet te doen. Ik moet zeggen dat ik een handige stoeier ben. Meestal belandt ik bovenop Wanja en kan hij geen kant meer uit.

Een foto van mij zelf

Nadat ik een gekneusde poot heb gehad heb ik de remedie om lekker op mijn rug te liggen behouden.
ik doe het overal. Zoals hier te zien is op de tafel tussen alle papieren.

Eetboom

Dit is nu de een foto van onze nieuwe eetboom. Het ding wat moet voorkomen dat wij te dik worden .
Ik heb het zijbaasje gevraagd mij met eetboom op de foto te zetten. Wat zij meteen deed.
Wij hebben die eetboom trouwens gekregen toen het zijbaasjes bij de dierenarts (DA) geweest was.
Zij liever dan wij natuurlijk. En die vertelde haar doodleuk dat wij te dik worden. Dus vandaar. Persoonlijk denk ik dat dit meer voor Wanja geldt dan voor mij.

Recentelijk hebben de baasjes nieuwe tuinmeubelen gekocht. En ik moet zeggen een uitstekende keus vanuit ons kattenoogpunt.  Een heerlijke bank met zachte kussens waar het als kat in de zon prima vertoeven is.Vooral mijn Broer Wanja is er vaak te vinden. En als het regent en niet zo hard waait doen zij het scherm erboven dicht zodat je ook nog comfortabel droog zit.
De buren hebben een serre laten bouwen en het leuke is dat wij daar van harte welkom zijn. Dus dat is ook een goed alternatief voor ons. Nadeel is dat de serre niet altijd voor ons beschikbaar is. Alleen als de buren daar ook zitten.

Twee weken geleden heb ik de boosheid van het zijbaasje op mijn nek gehaald. Ik had namelijk een turkse tortel gevangen en was bezig die op te eten toen het baasje het ontdekte. Eigenlijk was het niet eens zo lekker ik kreeg steeds veertjes in mijn bek die ik dan weer uitspuugde. Het zijbaasje was over deze vangst zeer ontstemd. Maar ja die Tortels vliegen ook zo onhandig en belanden daarbij al bijna in je bek. ik heb mijn lesje geleerd en vang nu alleen nog muizen, mollen en ratten. Daar zijn de baasjes aanmerkelijk blijer mee. Nou ...... eigenlijk niet altijd. ik heb er nogal een pootje van om vooral muizen levend mee naar binnen te nemen en ze daar los te laten. Daarna ga ik lekker weer naar buiten. Dus het zijbaasje moet die muizen dan vangen. En als ik jullie dan vertel dat ik gemiddeld zo'n 3 muizen per week vang reken maar uit je winst.
Soms laat ik ze binnen achter als zij al dood zijn. Daar wordt het zijbaasje ook niet vrolijk van want zij vindt ze niet altijd meteen. Maar ik kan zeggen dat ze vroeg of wat later toch gevonden worden. Het zijbaasje zegt dan dat zij muis ruikt en gaat op zoek. Zij heeft ook een goede neus voor levende muizen die ruikt zij namelijk ook.