maandag 25 februari 2013

Staart vouwen

Ik kan iets wat niet alle katten kunnen namelijk: mijn staart volledig op mijn rug leggen.
Ik doe dat graag als ik mij lekker strek. Wanja kan het ook een beetje ( het zit een beetje in onze genen) maar ik moet zeggen dat ik er beter in ben. knap he?

Gisteren moest er iets geprint worden. Dus nieuwsgierig als ik ben , zit ik er als de kippen bij. Het hijbaasje " keek " aan de ene kant van de printer en ik hield nauwkeurig de andere kant in het oog. Interessant hoor als er dan als vanzelf een papier door de printer wordt heen gevoerd en er aan de andere kant weer uit komt. Zoals jullie weten ben ik sowieso erg nieuwsgierig: Er hoeven maar aardappels geschild te worden en ik hengel met mijn poot naar het eindproduct in de pan. Er hoeft maar  een was in de wasmachine te gaan  of ik zit als het even kan in de wasmachine. Er hoeft maar een kast open te gaan en ik spring er in en nestel mij op of onder de kleding. De slaapkamer hoeft maar open te gaan of ik floep naar binnen. Als de stofzuiger gepakt wordt uit de gangkast, floep ik er in. Als er een keukenkast of keukenla open staat, ga ik die aan de binnenkant verkennen. Gevolg van dit alles is wel dat ik regelmatig opgesloten wordt als het hijbaasje niet door heeft dat ik erin gefloept ben. Dan miauw ik klagelijk en hoop dat ik spoedig ontdekt wordt. Tot nu toe is dat gelukkig wel het geval.
Ja, kan ik er wat aan doen dat ik alles zo leuk vind.
Tegenwoordig worden de sperziebonen ( die speciaal voor mij gekocht worden) in de koelkast bewaard. Voorheen lagen ze op de fruitschaal in de keuken maar ja dan drogen zij snel uit. En er gaat niets boven een verse knapperige sperzieboon. Dus als ik de koelkastdeur hoor denk ik ha " een verse sperzieboon  in aantocht"  ik sta dan gelijk te dringen bij de koelkast. Ik hoor dan het zakje knipperen en jawel het zijbaasje voorziet mij van een verse boon.

Geen opmerkingen: