Ik moet zeggen het is raar zo zonder Toef. De laatste tijd ging het eigenlijk best goed tussen haar en mij. Hoewel zij mij na even neuzen mij ook weer een mep kon geven.
Eigenlijk is de tijd te kort geweest om goed aan elkaar te wennen.
Met Wanja ben ik natuurlijk dikke vrienden. Ik kan hardop zeggen dat ik de pittigste ben van de twee.
Wanja is een lieve zachtaardige goedzak. En ik heb zo mijn eigen willetje.
Vandaag mochten wij weer naar buiten. Het welbekende luik ging weer open. Het heeft hier behoorlijk geknald 31 december. Wanja maalde er niet om maar ik vond het toch knap onprettig.
Nu wij weer buiten zijn hebben wij wel een probleem. Dat probleem heet T. T is de kater die ook Toef en Tichon het leven bij tijd en wijlen zuur maakte. T komt nu veel in onze tuin en als wij niet uitkijken komt hij vast door ons luik naar binnen. Vanmorgen zat ik op de schutting toen hij de tuin in wandelde.
Wanja had zich uit de voeten gemaakt maar ik kon nergens meer heen. Gelukkig sprong ons zijbaasje in. Zij maakte bedreigende kattengeluiden en hij verdween. Wel gromde hij terug naar het zijbaasje.
Net was hij weer in de tuin. Gelukkig waren wij binnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten