Naar buiten aan de lijn.....

De Bengels mogen sinds kort naar buiten. Aan de lijn dat dan weer wel...... Als je ze zo los laat zijn ze binnen een seconde uit de tuin verdwenen en kan het zijbaasje er achteraan hollen.
Dus laat het zijbaasje ze om beurten aan de lijn uit. Wonderlijk genoeg vinden ze het allebei best. Ze lopen braaf mee in hun tuigje en verkennen zo de buurt een beetje.  Ze verkennen niet de typische kattenpaden dwars door tuinen en zo want het zijbaasje kan natuurlijk niet dwars door tuinen lopen met het stel maar ach zo krijgen ze toch een aardig indruk van alle mogelijkheden.
De Bengels spelen regelmatig met elkaar  maar slapen ook veel. Ik begin een beetje aan ze te wennen maar grom en blaas nog steeds. Met mij gaat het goed. Ik eet JD brokjes die helpen nog niet veel trouwens. Ik ga nog steeds moeizaam de trap op. Verder heb ik een rare plek op mijn zij. Waarschijnlijk van de hypodermoclyse overgehouden. Het zijbaasje wilde er een foto van maken en deze op sturen naar de dierenarts maar zij kreeg de plek niet goed scherp in beeld. Nu heeft ze besloten het even aan te kijken want ik heb er geen last van. Als het blijft zal ik opnieuw naar de dierenarts moeten. Zucht....... want dat vind ik vreselijk.

Ook naar de dierenarts; hartruis

Oei, de twee bengels moesten ook naar de dierenarts gisteren. Voor hun vaccinaties en ze zijn gechipt net als ik. Gedwee ging het stel in de carrier.  Tja ik weet wat zij te wachten staat maar zij zijn nog groentjes op dat gebied. De dierenarts heeft ze onderzocht en wat bleek: beiden hebben een hartruisje.
Bij Wanja is het wat heftiger aanwezig dan bij Dim. En misschien groeit Dim er nog overheen.
Van die hartruis is in het dagelijkse leven trouwens niets te merken. Ze dollen als gekken en zijn niet benauwd of kortademig. Ook hebben ze geen last van vochtophoping. Het is aangeboren en omdat zij het allebei hebben en half broers zijn, heeft waarschijnlijk hun moeder er ook last van. Het zijbaasje heeft gisteren  het baasje van hun moeder op de hoogte gebracht. Maar die is nog nooit met haar katten bij de dierenarts geweest dus weet niet of de moeder het ook heeft. Nou, zij heeft vele nesten voortgebracht en dat is ook inspannend voor het hart dus het zal voor de bengels misschien wel loslopen. Dim is vanmorgen gewoon zichzelf maar Wanja is wat stiller. Waarschijnlijk voelt hij zich wat appelig door de vaccinaties. Ze hebben zich gisteren trouwens allebei stoer gedragen bij de dierenarts. Ze gaven nauwelijks een krimp toen die enorme naald werd ingebracht om te chippen.
Ikzelf sta trouwens al op de chipregistratie site.  Het is toch wel een prettig idee dat als zij ons ergens vinden  als wij b.v te er zijn afgedwaald ons baasje altijd te achterhalen is.
Ik eet trouw mijn j/d brokjes , ze zijn best wel lekker. Ik loop wat beter alleen traplopen gaat nog wat moeizaam en hoog springen zit er ook niet in. Wel heb ik van de week een grote rooie langharige kat uit onze tuin gejaagd. Dat voelde goed moet ik zeggen. Het is mijn tuin en daar moeten ze uitblijven.
Gisteren mochten de bengels voor het eerst de tuin in. Dim rende gelijk de tuin uit en werd gelukkig bijtijds gepakt door het zijbaasje. Zij zit dan buiten om ze in de gaten te houden. Met Wanja ging het ook goed maar ook die vloog meteen het gemeentepark in. Ze zijn ongeveer een 15 min buiten geweest. Dat wordt de komende tijd verder uitgebreid. Vanmiddag mogen ze weer even van de vrijheid genieten.
O, ja dat vergeet ik te melden Wanja is ouder dan wij dachten hij is van 5-4-2012 dus nu 6 1/2 maand oud.  Dim is van 28-7-2012 dus zijn leeftijd klopte wel.

Ikzelf nu ik goed opgeknapt ben

Dit is een recente foto van mijzelf. Zie ik er niet goed uit? Ik ben helemaal opgeknapt. Ik ga regelmatig naar buiten en eet weer uitstekend. Ook mijn vacht ziet er weer perfect uit. Ik loop nog wel stram door die rottige Artrose. Ik krijg nu 's nachts j/d brokjes en overdag Iams. Dit omdat s'nachts de bengels in de voorkamer verblijven en zo niet bij mijn eten kunnen komen. Ik hoop maar dat ik zo voldoende Glucosamine binnen krijg. Anders moet ik aan de tabletten. Het zijbaasje had aan mijn Iams brokjes Glucosamine poeder toegevoegd, resultaat: niet meer te eten dus. Zonde van deze anders zo lekkere brokjes. Als mijn eten mij niet aanstaat vang ik wel een lekker veldmuisjes dat smaakt stukken beter.
Ik ben nu nog bezig met een anti-bioticakuurtje maar gelukkig is dat morgenavond klaar.
Het regent dus ik ga nu lekker op zolder zitten.

Rare slaaphouding

Zo lag Dim gisteren op de bankt te slapen.  Maffe houding hè?  Ik moet nog erg wennen aan de bengels. Vooral Wanja loert op mij en dreigt mij te bespringen. Ik moet er niet aan denken dat dat gebeurt want ik kan mij niet snel uit de poten maken. Het zijbaasje is er gelukkig erg alert op. Zij bespuit Wanja met de plantenspuit als hij mij dreigt te bespringen. Daar schrikt hij enorm van.Ze houdt hem zo wel op de juiste afstand van mij.
Vanmorgen heb ik rustig zitten kijken hoe de twee bengels aan het spelen waren. Maar als ze te dichtbij kwamen dan gromde ik.

Filmpje van Dim

Dimmetje wast staart van Wanja

Geen beter medicijn dan een sappig muisje

Vanmorgen vroeg kwam ik nat van de regen binnen. Het zijbaasje dacht dat ik trek had en zette een schaaltje met  zachte Gourmet brokjes voor mij neer. Ik nam een paar hapjes en dacht ik heb trek in wat " sterkers". Dus floepte ik weer naar buiten en kwam binnen 2 minuten terug met een sappig veldmuisje. Dat ik met smaak binnen 30 seconden op at onder de eettafel.  Goh, dat doet een kat goed.
Ik hoop maar dat die muis geen artrose had. Tja, ik krijg zo natuurlijk niet mijn glucosemine binnen maar ja dat deert mij niet. De hoofdzaak is dat ik weer goed kan muizen vangen. En ik het veel lekkerder vind dan die  kant en klare brokjes. Nu zit ik weer lekker op zolder mijn muis te verteren.
Ik schreef gisteren dat ik aan de bengels begin te wennen. Dat klopt ook wel maar ik hou ze toch liever een beertje op afstand. Wel heb ik gisteren even aan Dim gesnuffeld. Hij ruikt best lekker, dat moet ik wel toegeven. Hij heeft gisteren ook een hele tijd bij mij op zolder liggen slapen op " mijn " fleece nota bene. Ik geloof dat ik het met Dim iets beter kan vinden dan met Wanja. Ach, de tijd zal het leren.
Als het zijbaasje bij mij komt kijken gaan die bengels altijd mee.  Die moeten ook zo nodig kijken hoe het met mij gaat.  Nou ik kan jullie allemaal vertellen het gaat best goed met mij.

Ik ben een stuk beter!!!!!!

Joepie,  het gaat een heel stuk beter met mij.  Ik moet nog wel de anti-biotica tabletten slikken maar verder gaat het eigenlijk wel goed. Ik eet weer goed zelfs weer harde brokjes en ik ben gisteren even naar buiten geweest. Ik vond het heerlijk!!!!!!! Ik heb vannacht ook weer op het bed van het zijbaasje gelegen. Dat is ook een goed teken.  Ik mocht vannacht nog niet naar buiten dat vond het zijbaasje nog wat link. Ik loop ook meer door het huis. Het moet natuurlijk niet " te goed" met mij gaan anders krijg ik geen extra lekkere hapjes meer. Nou de dierenarts kan trouwens heel tevreden zijn want ik ben behoorlijk afgevallen. Ik zal vandaag wel op de sprekende weegschaal van het hijbaasje moeten om daar duidelijkheid over te krijgen
En zowaar ik begin de " bengels"  ook wat weer te waarderen. Eigenlijk zijn het best lieve gozertjes.
Ik blaas en grom bijna niet meer tegen ze. Ik piep wel heel hoog tegen ze als zij niet voldoende afstand houden van mij. Ik vind dat er respect moet zijn voor mij als oudere dame. ik ben de oudste en de baas, laat dat even duidelijk zijn. Gisteren voelde ik gekriebel  aan mijn achterste en kwam er achter dat de kleine Dim mij uitgebreid aan het besnuffelen was. Nou ja zeg! En Wanja heeft de neiging om mij te volgen als ik door het huis loop. Dat is wel een beetje vervelend want ik loop nog steeds een beetje moeilijk de trap op en hij " kleeft" aan mij. Als het zijbaasje overdag bij mij kwam kijken zaten de twee gedwee op een afstandje mij meewarig te bekijken. Het zijbaasje zegt ook telkens tegen mij dat die bengels best wel aardig zijn. Nou ik begin haar meer en meer te geloven.
Ik zit nog wel regelmatig op zolder. Daar is het lekker rustig en ik heb daar twee fijne ligplaatsen.
Gisteren lag de kleine Dim heerlijk op een van mijn twee plekken.
Dim gaat tegenwoordig vaker op de Litter Robot. Het is een bijzonder eigenwijs gezicht als hij, nadat hij is geweest, uitgebreid bekijkt ( rustig op zijn kont zittend) hoe dat malle dingen gaat draaien.
Weet je, ik mis mijn vriendje Tich behoorlijk. Dat was mijn makkertje al 11 jaar lang, dat schuif je niet zo een, twee drie op zij. Het zijbaasje dacht de leegte door het verlies van Tich, voor mij op te vullen met de twee bengels. Eigenlijk was dat nog iets te vroeg voor mij, hoewel ik het helemaal alleen zijn ook niet erg leuk vind. Ik heb er wel vertrouwen in dat het goed gaat komen. Het scheelt enorm dat ik mij nu een stuk beter voel. Dan kan ik de hele wereld wel weer aan. Ze zijn nu drie weken hier  en het begint zowaar al een beetje te wennen. Dat is toch snel, vind je ook niet?

Litter Robot 2

Hoi, ik ben Dim. Ik ben net op de Litter Robot geweest. Knap hè ,want ik ben pas 10 weken oud.
Ik ben nog te licht om de Litter Robot zelf in beweging te brengen dus daar had ik de hulp van het zijbaasje bij nodig. Ik vond het machtig interessant hoe dat ding ging draaien toen ik klaar was.
Ik ben ook voor niets bang weet je, dat scheelt natuurlijk. Wanja mijn oudere half broer vindt het maar een eng ding. Die durft er niet op.
Gisteren kwam de verwarmingsmonteur om de ketel schoon te maken. Dan ben ik ook niet bang hoor. Het lukte mij bijna om  in de ketel te kruipen terwijl die brave man zijn werk deed.
Ben ook net bij Toefli gaan kijken maar helaas gromde zij een beetje tegen mij en dat terwijl ik alleen maar haar bakje wilde leeg eten. Dus heb ik mij maar teruggetrokken. Want zij is hier wel de baas natuurlijk. Op deze foto zie je mij in mijn favoriete vaas. Ik vind het erg leuk om erin te klauteren en in de takken te bijten. Soms verschuil ik mij achter het groene blad en lig ik even in camouflage.
In dit huis zijn veel dingen te onderzoeken en ik moet zeggen het bevalt mij hier wel.

lekker hoofdkussen

Wanja ligt hier heerlijk met zijn kop op het stekkerblok.

Dim is meer het Apple type.
Met mij gaat het nu eindelijk iets beter. Oei ,Oei wat ben ik ziek geweest. Ik knapte maar niet op na mijn dierenarts bezoek en afgelopen weekend ging het behoorlijk slechter met mij. Ik trok mij terug, at en dronk niet meer en voelde mij uiterst ellendig. Dus maandag opnieuw naar de dierenarts. Normaal schreeuw ik als ik in de carrier naar de dierenarts moet maar nu was ik daar te beroerd voor.
Het zijbaasje maakte zich ernstig zorgen. De dierenarts constateerde uitdroging, koorts en ik was snotverkouden. Er verscheen regelmatig een snottebel aan mijn neus.Waarschijnlijk een rottige bacterie opgelopen toen ik de eerste keer bij de dierenarts kwam.
Ik kreeg een hypodermoclyse,( daarna zag ik er uit als een opgeblazen theemuts) anti-biotica en een koorts verlagend middel . Toen mocht ik weer naar huis. Ik heb ook een anti-bioticakuur gekregen van 10 dagen.
Sinds gisterochtend gaat het iets beter met mij. Ik kijk beter uit mijn oogjes, beweeg weer wat en eet af en toe een klein hapje. Ik drink wel goed. Ik lig op zolder achter de wasmachine op een zacht kussen.
Langzaam maar zeker ga ik vooruit. Ik krijg rosbief en lekkere koolvis. Daar eet ik telkens een beetje van. Ik wil ook niet naar buiten laat mij maar rustig liggen dat is al zwaar zat.
Die bengels komen regelmatig bij mij kijken en eten als het even kan mijn restjes lekkere hapjes op.
Gelukkig kunnen ze daar s'nachts  niet bijkomen want dan zitten ze in de voorkamer met de deur dicht.
Dan heb ik alle tijd om rustig mijn hapjes op te knabbelen.

Decoratiebouwer????

Moet je dat nou toch zien. Het is toch te gek voor woorden dat  deze bengel zich zo gedraagt.
Dat doet maar of het de normaalste zaak van de wereld is om in een decoratieschaal te klauteren en te zitten.
Die Dim is trouwens een echte Drama King. Als het even niet naar zijn zin gaat , zet hij het op een blèren. Ik vind die twee nog steeds niks. Als je aan het eten bent komen ze er met hun neus opzitten.
Ik grom dan terwijl ik eet ( dat is trouwens  nog knap lastig als je je niet wil verslikken) naar hen om hen op afstand te houden. Gelukkig respecteren zij dat tot op heden. Maar ja ze gaan wel groter worden en ja wat dan?
Het zijbaasje zegt telkens: word toch vriendjes , je hebt echt later wat aan hen als het weer eens tot een confrontatie met T zou komen. Kan allemaal waar zijn maar voorlopig beschouw ik hen als een ernstige inbeuk op mijn privacy!!!

Artrose bij katten........

Ja daar ben ik weer. Ik heb even tijd nodig gehad om een beetje bij te trekken. Zo'n bezoek aan de dierenarts gaat je niet in je koude vacht zitten.
Afijn, ik moest onder narcose nadat ik eerst nuchter moest zijn vanaf de voorgaande dag vanaf 18.00.
Gelukkig mocht ik wel water drinken. S'morgens om 9.00 uur werd ik naar de dierenarts gebracht.
Ik trof daar nog meer slachtoffers die hij die dag zou behandelen. ahum.....misschien moet "be" "mis" worden want zo voelde het)
Er zijn foto's gemaakt van mijn bekken, poten, wervelkolom en staart. Daaruit bleek dat ik artrose heb in mijn heupen, staart en knieën. Mijn tandsteen is verwijderd, hoewel dat erg bleek mee te vallen , ik ben gechipt en kreeg de nodige vaccinaties. Mijn zijbaasje kon mij 16.00 uur weer ophalen. Wat zij ook exact deed. Toen ik haar zag, heb ik klagelijk mijn ellendigheid aan haar verteld. Ik voelde mij honds beroerd. (eigenlijk raar dat het hondsberoerd heet) net of een kat zich niet  ontzettend beroerd kan voelen.
Welnu, ik verzeker u dat  ik mij echt ellendig voelde. Gelukkig mocht ik in de carrier snel naar huis.
Thuis werd ik in de grote bench gezet omdat ik nog slap was op te poten en ik mij anders zou kunnen verwonden. Die rottige narcose heeft mij flink dwars gezeten. Ik moest spugen, was warrig,misselijk en kom mij slecht bewegen. Eten; ik moest er niet aan denken.
S'nachts mocht ik fijn bij het zijbaasje slapen. De volgende dag was het nog steeds geen pretje. Mijn kop leek wel scheef op mijn lijf te staan. Ik was verward, misselijk en dan nog twee drukke bengels om mij heen dat was te veel. Het zijbaasje heeft de dierenarts opnieuw gebeld. Die gaf het advies langs te komen. Gelukkig wilde het zijbaasje mij dat niet aan doen dus zou de dierenarts s'middags hier langs komen. Aardig natuurlijk maar ik zie de goede man liever niet.  De bengels ( Wanja en Dim) werden in de voorkamer ondergebracht en ik kreeg rust. Ik ben gaan slapen op de bank en toen ik na een paar uur wakker werd voelde ik mij  zowaar wat beter. ik at en dronk wat en scheen weer wat helderde uit mijn oogjes te kijken.
Dus hiep hoi :de dierenarts werd afgebeld. Vervolgens begon ik zowaar op te knappen.
Ik had trouwens ook een pijnstiller en ontstekingsremmer gespoten gekregen die moeten de artrose wat verlichten. Bovendien had ik speciaal voer mee gekregen. Ik vind dat helemaal niets. Geef mij maar Iams. Dus heeft het zijbaasje op internet een voedingsuplement met glucosamine besteld en homeophatische druppels tegen de pijn. Ik heb ze beiden nu twee dagen gehad en je kan er nog weinig van zeggen.  En weet je: ik moet afvallen ik weeg 4,2 kilo en dat moet naar 3,5 nou ja het mag ook 3,8 zijn. Dus houdt het zijbaasje nu goed mijn hoeveelheden in de gaten.
Gelukkig mag ik weer lekker naar buiten ook al regent het flink , ik vind het heerlijk.
ik hou jullie op de hoogte hoe het verder met mijn artrose en behandeling gaat