Zoals jullie weten is het hijbaasje praktisch blind.
Dat heeft voor ons nadelen. Zoals het feit dat hij ons niet ziet en soms tegen ons aan loopt of ineens naar je grijpt omdat hij denkt dat je een stuk wasgoed bent. Tich vindt dat met name eng dus die gaat bijna altijd met een grote boog om het hijbaasje heen.
Maar het heeft ook voordelen. Vooral als het hijbaasje rosbief op zijn brood heeft. Dan komt Tich heel erg dichtbij hem, nou ja, bij zijn brood en probeert zijn slag te slaan. Hij kan rustig een stuk rosbief van zijn brood halen want het hijbaasje ziet het toch niet en Tich kan hem ook bijzonder goed geruisloos benaderen. Dat doet Tich dus ook.
Hij had er alleen geen rekening mee gehouden dat het zijbaasje er ook zat en die had hem natuurlijk haarfijn in de gaten en duwde hem op tijd weg. Hij was toch niet voor niets gekomen want hij kreeg toch een lekker stukje rosbief van het hijbaasje. Voor mij had het hijbaasje ook een stukje bewaard wat ik met smaak heb opgegeten ik heb hem ook verschillende kopjes gegeven om hem te bedanken. Want ook ik vind rosbief heel erg lekker. Tich doet niet aan bedanken die ging weer de tuin in.