Paniek in de tent

Donderdagavond kregen de baasjes ineens de kolder in de kop en wilden gaan eten met vrienden bij de Japanner. Helaas Japanner had geen plek meer dus toen werd het hun andere favoriete restaurant waar zij regelmatig heen  gaan. Hij scharrelde  boven nog wat aan zijn computer en zij stond beneden klaar om te vertrekken en ja toen ontstond er paniek. Zij was haar sleutels kwijt, zowel de huissleutels als de autosleutels waren niet op de plek  waar zij meestal zich bevinden : in haar tas.

s' middags was zij thuis gekomen  met bloemen die zij op de grote tafel had zitten schikken. Ze wist zeker dat zij met sleutels was binnengekomen. A fijn, het huis werd van boven tot onder onderzocht maar geen sleutels. Uiteindelijk kwam zij op het idee dat die sleutels misschien  met het bloemenpapier en al in de vuilcontainer waren terecht gekomen. Dus naar buiten( het was inmiddels donker) en gaan kijken en jawel zij zag de huissleutels tussen de eierschalen en andere troep liggen. Dus bak op zijn kant en zij moest inkruipen  om de sleutels te pakken en om naar de autosleutels te zoeken. Daar wordt je niet schoner op dat kan ik je wel zeggen.  Wij hadden lol  zoiets maak je niet elke dag mee dus wij renden van louter plezier de hele tuin door. Maar ja toen had zij de huissleutels maar nog niet de autosleutels. Weer de hele vuilbak doorzocht maar geen sleutels. Misschien was het hijbaasje ze onderweg naar de bak verloren in de tuin. De tuin ligt vol blad die in het donker glommen van de natheid en wat het zoeken niet eenvoudiger maakt. Het hijbaasje had ondertussen  een looplamp  van zolder gehaald en het zijbaasje had zich op de bladeren gestort. Per hand gingen ze in de tubtruck  en daarna in de groenbak. Echter geen sleutels. Ik moet zeggen het terras is weer mooi blader vrij. Intussen had het hijbaasje  hun vrienden gebeld en die boden lief aan te willen helpen met zoeken. Het zijbaasje riep dat zij niet eerder wegging voordat de sleutels gevonden waren. Opnieuw onderzocht zij haar tas dat had zij al twee keer gedaan en wat schetst de verbazing in het voorvak vond zij de sleutels. Joepie!!!! Gauw sprong zij onder de douche want zij zag er niet meer uit en rook merkwaardig naar ouder eierdoppen en halfvergane groente.

Toen zij net onder de douche stond waren de vrienden gearriveerd. Zij hoeften gelukkig niet  meer te helpen met zoeken en konden lekker gaan eten. Gelukkig hebben wij katten geen sleutels, wij gaan gewoon door het kattenluik . Persoonlijk zou ik hen dat  kattenluik ook willen aanraden. Dan kunnen zij gewoon naar buiten en naar binnen zonder een sleutel te gebruiken.

Tja en voor die autosleutel heb ik geen oplossing maar ja die was ook eigenlijk geheel niet zoek......

Kast

Koe heeft weer eens iets nieuws. Zij zit tegenwoordig graag boven op de grote kast die in de woonkamer staat. Via de luchtbevochtiger klimt zij naar boven  en met een hoop geschraap klimt zij dan over de kuif van de kast om dan vervolgens op de bovenkant heerlijk  te gaan liggen. Af en toe kijkt zij minzaam over de rand naar haar medehuisgenoten. De baasjes en wij wel te verstaan.

Voor zo'n oud beestje toch een hele klimpartij.

Je zou denken dat als zij eenmaal op de kast ligt zij niet gauw weer na beneden komt. Maar dat klopt niet. Zodra zij denkt dat er iets van brokje is of yoghurt, is zij in een wip van de kast af en van de partij. Zodra het lekkers op is klimt zij weer op haar kast en kijkt wederom minzaam om zich heen.

Het zijbaasje had eerst niet door dat zij op de kast ligt  en verwonderde  zich waar Koe toch gebleven kon zijn. Persoonlijk denk ik dat dit een voorbode is van het feit dat Koe niet meer lang op de kattenwereld zal rondlopen. Ook kleeft Koe steeds meer aan het zijbaasje en wil steeds op schoot zitten. Dat is ook zo'n teken. Ik zeg het maar niet hardop want misschien hebben de baasjes het niet door. Zij zijn nogal gehecht aan dat maffe altijd mekkerende beestje.

Marrons glaces

Hiernaast zien jullie tamme kastanjes het ingredient voor Marrons Galces. Dat zijn gekonfijte kastanjes. In de boeken van Joop Ter Heul wordt er ook al over gesproken al een zeer smakelijke delicatesse. Welnu mijn zijbaasje had door dit gegeven de kolder in haar koppie en struinde het hele internet af naar Marrons Glaces. 

Eindelijk vond zij een delicatesse webwinkel in België en daar bestelde zij haar marrons glaces. Nu inmiddels ruim een week geleden. Je zou er trouwens aardig wat brokjes voor kunnen kopen! Afijn, nog enige trubbels met de creditcard maar nu loopt de bestelling dan toch. Een jammer feit dit weekend kon zij er nog niet van genieten want zij worden mogelijk pas volgende week afgeleverd. Niet getreurd , gisteren deden zij boodschappen in Kleve en daar kwamen zij rauwe tamme kastanjes tegen. Nu wemelt het internet van recepten voor Marons Glaces dus het zijbaasje dacht dit kan ik ook en kocht en kilo. Vanmorgen vroeg zat zij de kastanjes ijverig te pellen. Daarna 20 minuten koken in licht gezout water en dan het tweede velletje er voorzichtig af pellen. Het pellen van het eerste schilletje kostte haar al een paar wondjes op haar vingers maar zij ging stug door.  Na het koken begon zij het tweede velletje eraf te peuteren en toen begon het gelazer. De tamme dingen braken in stukken en verpulverde onder haar handen. Tja zo krijg je geen mooie marrons glaces. Na tien van de tamme dingen gaf zij met een kreet en moed op.  Kastanje puree ging het ook niet worden want toen zij aan die tamme dingen geroken had en constateerde zij dat de geur haar niet kon bekoren. Resultaat een zak gekookte kastanje nog deels in tweede vel in de vuilnisbak en het niet gepelde deel ligt nu als decoratie op een schaal. ( zie foto)

Nu hoop ik maar dat die dure tamme dingen uit België beter zullen samen anders is het zo zielig.