zondag 13 september 2009

Al doende leert men

Zoals jullie weten ziet ons hijbaasje niet veel. 
Ik heb jullie al verteld dat wij daar als katten erg aan hebben moeten wennen. 
Oke, wij weten nu dat hij niet veel ziet en dat hij ons wel eens per ongeluk schopt en als je lekker ligt te slapen op de wasmachine dat hij je dan ineens grijpt omdat hij denkt dat je een stuk wasgoed bent.
Echt wennen doet dit niet. 
Maar het is ook best een goede vent.  Als ik een paar uur lekker buiten ben geweest kom ik binnen en ga voor het zijbaasje zitten. Zij weet dan dat ik trek heb in lekkere brokjes en gaat meteen  naar de keuken met de opmerking "  Toef wil je brokjes" Ik ren dan meteen mee spring op het aanrecht en krijg mijn brokjes. Dit zijn andere brokjes dan die Tich mag hebben. Wij met zijn allen krijgen struvietvrije brokjes omdat Tich blaasgruis gevoelig is. Maar gelukkig krijgen Koe en ik ook af en toe gewone brokjes. 
Als hij alleen thuis is ga ik ook voor hem zitten maar ja, hij heeft dan niet in de gaten dat ik er zit en al helemaal niet dat ik brokjes wil. Dus maak ik er tegenwoordig een beetje geluid bij. 
En dat werkt dan vliegt hij op en vraagt " Toef wil je brokjes"  Ik ren dan naar de keuken en zit op het aanrecht op hem te wachten. Ik krijg brokje bedank hem met een knuffel en ga weer naar buiten. Soms ben ik een beetje dwars en wil ik alleen maar brokjes van het zijbaasje. 
Daar kwets ik hem mee, dat weet ik wel . Heus, ik bedoel het niet kwaad. Ik floep dan naar buiten door het katten luik i.p.v. naar het aanrecht te gaan, als hij vraagt "  Toef wil je brokjes" Maar ja, daar komt hij pas achter als hij in de keuken staat. Ik hoor hem dan mopperen als ik de tuin in loop. Echt kwaad kan hij niet op mij worden want hij vindt mij erg leuk.

Biest

Gisteren hadden de baasjes grote inkopen gedaan zij waren naar het Halal slagertje geweest en hadden daar ruim vlees gekocht. Thuisgekomen bleek in het vriesvak nog een fles bevroren Biest te liggen. En die ruimte was nodig voor al het vlees. Dus.....
Het zij baasje besloot deze biest te ontdooien en klaar te maken. Gisteravond stond zij braaf in de pan te roeren  die verwarmd werd op een laag gaspitje. Anders gaat de biest brokkelen. Toen zij klaar was bedacht zij dat Koe dit waarschijnlijk ook erg lekker zou vinden. Koe kan ook wel wat versterking gebruiken want zij wordt wat mager. Koe die inmiddels duidelijk was geworden dat zij in de keuken moest zijn, kwam enthousiast aanrennen.
Zij zag dat het zijbaasje een klein minischaaltje pakte en zij begon hard te krijsen. Die minibakjes is een teken dat er iets lekkers aan zit te komen. Hoewel Koe nog nooit biest heeft gegeten schreeuwde zij zo hard zij kon. Niet dat het dan sneller gaat maar de aandacht van het zijbaasje moet natuurlijk ook niet verslappen. Zij kreeg haar minibakje Biest. En......zij smulde ervan.....

Unieke samenwerking

Vanmorgen waren wij getuigen van een unieke samenwerking. 
Sinds een paar weken komt er een grote dikke grotendeels witte kat bij ons in de tuin. Hij heeft ook al een keer een aanval op ons buurmeisje M gedaan. Gelukkig zag mijn zijbaasje het en joeg de grote dikke kat de tuin uit.
Vanmorgen wurmde zich iets diks door ons kattenluik naar buiten. Dat bleek die Dikke grotendeels witte kat te zijn. 
Tich en Koe waren buiten toen dit gebeurde en gingen meteen  gezamelijk ten strijden  om hem de tuin uit te jagen. Dit was een uniek samenwerkingsproject want normaliter gaat Koe Tich uit weg omdat Tich Koe nog als eens plaagt door haar achterna te zitten en haar een pets te verkopen.
Samen joegen zij hem eerste de kling  .... pardon de schutting over maar dat haalde de Dikke niet, hij viel weer terug in het gras. Vervolgens liep hij snel de tuin uit en Tich zette de achtervolging in. Niet snel hoor ! Hij sukkelde als een soort 
Columbo ( je weet wel de rare detective ) achter de Dikke aan. Ondanks het roepen  van ons baasje achtervolgde hij toch de Dikke. Koe was inmiddels op de plaats  van"  het delict"  waar de Dikke van de schutting was gevallen en besnuffelde deze plek zeer nauwkeurig na op sporen. Na een tijdje had zij er genoeg van en kwam weer binnen.
Tich bleef enige  tijd weg en kwam even traag als hij was weggegaan weer de tuin in slenteren.
De Dikke was nergens meer te bekennen. Voor de zekerheid heeft Tich op alle plaatsen  gesproeid  om nog even duidelijk zijn terrein af te bakenen.

vrijdag 4 september 2009

Nattigheid

Zoals jullie weten was het vandaag een natte dag.
Veel regenbuien trokken er over ons huis. En vele vertrokken enigszins lichter nadat zij hun lading boven ons hoofd hadden losgelaten.
Persoonlijk draai ik mijn poot niet om voor een regenbui. Ik vind het in het geheel niet erg. De druppels blijven mooi aan de buitenkant van mijn vacht hangen als doorzichtige parels. Als ik binnen kom wrijf ik mij droog aan mijn baasjes.
Dat vinden zij natuurlijk niet leuk maar ja.....
Meestal roepen zij toch iets in de trant van " Wat ben je nat geworden  " " Blijf toch lekker binnen"  Dit negeer ik en ga toch lekker weer naar buiten. 
Tich vindt het niet leuk als het regent, die wordt chagrijnig  en gaat luid lopen mopperen op de hele wereld elke keer opnieuw gaat hij naar buiten om te kijken of het nu wel droog is om vervolgens weer mopperend terug te komen.
Koe gaat bij de eerste druppels als meteen met vliegend vaart naar binnen en probeert het ook de eerste uren niet meer.
Afijn er is maar één stoere kat in huis en dat ben ik........