lekker puh........

Eén foto zegt meer dan woorden

Koe laat tegenwoordig vaak haar tong zien.

Kennelijk vergeet zij dat hij uitsteekt.

 

Gelukkig heeft ons zijbaasje dit vastgelegd

zodat jullie kunnen meegenieten.

Borstelen

Gisteren bedacht ons zijbaasje ineens dat het verstandig zou zijn om Koe te borstelen. Geen overbodig luxe moet ik zeggen want je komt de plukken vacht van haar overal tegen. Tich en ik raken gelukkig bijna alles buiten kwijt. Koe is echter met een soort verlate rui bezig. Dus ging het zijbaasje op zoek naar een borstel. Gevonden.......riep het zijbaasje blij uit de gang. Het is zo' n blokje rubber met noppen. Tich vindt het heerlijk om ermee geborsteld te worden en kijkt vervolgens gefascineerd naar de plukken die van zijn vacht af komen met een blik " Was dat allemaal van mij"  Koe vindt het echter vreselijk als ze aan haar zitten. Aaien mag maar borstelen is een station te ver. Ze gilde nog net niet maar keek zeer ongelukkig toen zij geborsteld werd. Ik was wel verbluft over het resultaat er kwam me toch een vacht af. Je zou bijna zeggen dat Koe na het borstelen dunner leek maar dat kan natuurlijk niet. Toen het borstelen klaar was vloog Koe weg en liet zich twee uur niet meer zien. Zij was duidelijk zeer gepikeerd.

De baasjes gingen gelijk met de stofzuiger in de weer en alle vacht werd opgezogen. Jammer dat ze Koe niet kunnen stofzuigen zou toch o zo handig zijn. De oude Moerka vond  het zalig om gestofzuigd te worden vooral als haar staart in de slang verdween. Maar Koe rent gelijk naar buiten als zij de stofzuiger  maar in het vizier krijgt. 

Ze weet nog niet dat zij een dezer dagen opnieuw geborsteld zal worden. En ik zal het haar niet zeggen.......

Lepe Loetje

Lepe Loetje in de vensterbank. Sorry, Lepe Koetje bedoel ik...... Tja Koe kan soms wat merkwaardig uit haar ogen kijken. Wisten jullie al dat Koe ons zij baasje altijd volgt? Zit zij in de zithoek dan zit koe naast haar of probeert op schoot te kruipen. Zit zij achter de computer dan zit Koe achter haar  en hijgt in haar nek of naast haar en maakt zo het achter de computer werken onmogelijk. Zit zij buiten dan zit Koe ook buiten. Zitten de baasje in de voortuin dan zit Koe ook in de voortuin. Als zij niet bij hen kan hoor je haar gillen in de woonkamer. Het lijkt of zij aan hen gehecht is. Zal ook wel zo wezen. Want onze baasje zijn aardige lui. Zij zorgen goed voor ons.

Gisteren was de " Tich met de bolle wangen"  in de achtertuin. Koe zag hem en heeft hard tegen hem geblazen. Op zich niet vreemd want Koe blaast tegen alles wat zij in de achtertuin ziet. Dus ook tegen ons. Tegen Tich kan ik het mij nog voorstellen want die plaagt Koe graag. Maar ik doe haar nooit iets en tegen mij blaast zij ook. Wij zullen  maar denken zij wordt oud en ziet het niet meer zo best. Koe is dit jaar 16 geworden. De "Tich met de bolle wangen"  heeft haar niet eens gezien. Ons zijbaasje wilde hem nu eindelijk eens vastleggen op de foto maar toen hij haar zag liep hij op een drafje de tuin uit.  Dus het zal nog even duren voordat de "Tich met de bolle wangen " op de gevoelige plaats is vastgelegd. Wel heeft hij als afscheid nog even tegen de vuilnisbak gesproeid. 

Slakken

Zoals jullie zien is er een flinke naaktslak op het raam omhoog geklommen. Echt klimmen kan je het natuurlijk niet noemen. Het is meer een kwestie van glijden. 

Het stikt namelijk in onze tuin van de slakken. Met huis ,zonder huis, noem maar op. Je moet nog uitkijken dat je als poes niet op zo'n glibberig beestje trapt. Ik kan je zeggen uit eigen ervaring dat is niet prettig en dan druk ik mij nog zacht uit!

Laatst hadden onze baasje gasten. Dat betekent dat er gekookt gaat worden. Meestal kookt zij maar ook hij kan een paar recepten prima klaar maken. Een van zijn specialiteiten is slakkenboter.  Dat is een boter die je over de slakken heen doet en dat gaat dan zo'n twintig minuten in de oven en dan heb je ( vinden zij althans) een lekker voorgerecht. Het ziet er niet uit, geef mij maar een eerlijk brokje. Het merkwaardige is, dat zij de slakken kopen in Frankrijk of België en dat terwijl er een duidelijke overbevolking van slakken in onze achtertuin huist. Kennelijk zijn die niet goed genoeg of smaken die te gronderig. Wie zal het zeggen......

Een Tich met bolle wangen

Sinds kort loopt er in de omgeving een kopie van Tich rond met bolle wangen. Het zijbaasje heeft zich al een keer in hem vergist. Zij schrok van het feit dat " Tich " ineens zulke bolle wangen had. Toen hij toevalig langs de openslaande deuren liep.

Maar gelukkig kwam zij er achter dat het niet om Tich ging maar om zijn kopie. 

Gisteren zaten de baasjes gezellig op de bank toen ineens het kattenluik in de keuken klapperde. 

Koe zat naast hen, ik lag boven en Tich zat net in het gezichtsveld van de baasje in de tuin.

Het zijbaasje had snel haar conclusies getrokken.  Degene die daar naar binnen of naar buiten ging kon niet een van ons zijn. En dat klopte het was " Tich"  met de bolle wangen.  Zij zag hem nog net door de tuin wegslenteren. Tich ( de echte) zat het zeer rustig gade te slaan en deed ook geen poging de vreemde  Tich te verjagen. 

De Tich met de bolle wangen deed ook zo laconiek  dat het logisch was dat het niet tot een poot gemeen zou komen. Het is trouwens de eerste keer dat een vreemde kat zich door ons kattenluik waagt. Waarschijnlijk vond hij wat Iams brokjes op de mat, die wij af en toe als iets extra krijgen omdat wij de zo lekker vinden. Tich ging nog even kijken waar hij heen slenterde maar kwam al snel terug omdat het hem niet meer interesseerde. Ik ben benieuwd wanneer hij 

weer zijn bolle kop laat zien. Ik vraag mij ook af of de " echte"  Tich door heeft dat deze kat op hem lijkt. Persoonlijk vind ik " onze"  Tich knapper. Hij loopt ook meer als een leeuw. Dus sloom, lui doch elegant.

Yoghurt

Hiernaast ligt Koe in de knoop zoals je ziet.  

Maar daar wilde ik het niet over hebben. Jullie weten dat Koe dol is op toetjes. Welnu! Het zijbaasje heeft een nieuwe tik. Zij neemt s' morgens een mok yoghurt zonder suiker  als ontbijt naast het gebruikelijke een stukje ontbijtkoek.

Als  zij de beker heeft ingeschonken en naar de plek loopt waar zij deze wil oplepelen komt zij meestal langs Koe. Want zodra Koe de koelkastdeur hoort weet zij dat er iets lekkers uit kan komen en is zij dus paraat.

Zij ziet vervolgens het  zijbaasje dan langs lopen met de mok en rekt en draait haar nekje uit zover dat fysiek maar mogelijk is om zo toch goed te zien waar die mok heen gaat. Dat is een raar gezicht zo'n katje met zo'n uitgerekt, verdraaid, mager nekje. Zodra het zijbaasje zit is Koe ook van de partij. " Nee Koe, ik moet het eerst nog even zelf opeten"  hoor ik dan het zijbaasje zeggen. Koe wacht af maar niet erg geduldig! Uiteindelijk krijgt zij dan de inmiddels leeg gelepelde mok. Eerst likt Koe de randje dan  likt zij meer binnen in de mok , dan diep in de mok. Haar oortjes verdwijnen er helemaal in. Het zijbaasje zit op het moment te wachten dat Koe haar kop  opheft en dat de mok dan gewoon om haar snuit blijft zitten. Maar tot op heden is dat niet gebeurd. Uiteindelijk lepelt Koe dan met haar poot de hele mok nauwkeurig leeg en gaat daarna haar snuit zorgvuldig zitten wassen. Want z'on yoghurt masker moet je toch niet te lang laten zitten  daar ga je zuur van ruiken.

Olielamp

Jaren geleden toen wij nog jong waren en hij net zijn intrek had genomen bij haar gebeurde het volgende:Hij had een verzameling olielampen. 

Ik geef toe daar heb je geen fluit aan maar hij spaarde ze. Niet alle lampen werden uitgestald een enkeling bleef in de plastick zak zitten waarin ze verhuisd waren. Tich nieuwsgierig als altijd moest natuurlijk kijken wat er in die zak zat. Afijn, hij had al gauw gezien dat het niets van zijn gading was en trok zijn kop uit de zak terug en liep weg. Tja......dat dacht Tich dus eenvoudig te doen maar die olielamp ging met hem mee. Klink Klong Kling klong.....  Hoe harder hij liep hoe harder  die olielamp mee rammelde. Tich rende nu op volle kracht door de kamer en de olielamp ging op dezelfde snelheid met luid kabaal met hem mee. Tich was nu volledig in paniek Hoe raakte hij toch die olielamp kwijt. Het zijbaasje had inmiddels door wat er aan de hand was en probeerde  Tich te stoppen. Eindelijk lukte het het zijbaasje Tich te stoppen en hem van de olielamp te verlossen. Want wat had dat ei namelijk gedaan : Hij had zijn kop door een van de hengsels van de plastick zak gestoken en had niet door dat dat de oorzaak was dat die olielamp hem zo goed bijhield. Toen Tich was verlost van zijn last, bleef hij even beduusd zitten en schudde zijn kop.  Wat een ellende kan je je toch op de hals halen ...... letterlijk........

Muisstil

Gisteravond zaten het zij -en het hijbaasje lang buiten. Het was er immers ook prima weer voor. Zij hadden gezellig de lantaarns  en het vuurpotje aangestoken. Je weet wel zo'n ding op gel. Ik liep toevallig net langs en  hoorde waar zij het over hadden. Het  feit dat wij al een tijd geen muis hadden thuisgebracht. Het zijbaasje vertelde ook dat zij het  " fluiten "  van spitsmuizen al een tijd niet gehoord heeft. Voorheen als je 's avonds in de tuin zat hoorde je ze " fluiten" .  De laatste  veldmuis werd  door Tich ongeveer 3 weken  geleden gevangen. Wat zou er toch aan de hand zijn. Het zijbaasje zei ook dat wij de laatste tijd veel minder teken  hebben. Het hijbaasje had daarop een slimme opmerking. Hij legde dat in verband met het feit dat er mogelijk weinig muizen zijn. Zij dienen namelijk als " tussen gastheer"  voor de teken en zo komen zij weer op ons terecht. Ik vond het opmerkelijk slim van het hijbaasje.  Afijn, Tich donderde deze theorie weer helemaal onderste boven  door vanochtend vroeg  luid  mauwend met een muis aan te komen zetten. Een veldmuis trouwens geen spitsmuis. Gelukkig bracht hij hem niet binnen.

Moerka

Hiernaast zien jullie niet Moerka maar Hotlips een plant die wij gekregen hebben van de stichting mooi dorp. Hij had eigenlijk in de voortuin moeten staan om zo een mooi lint door het dorp heen te vormen. Maar ja, hij is in de achtertuin beland waar hij het trouwens uitstekend doet. Van Moerka bestaat helaas geen digitale foto dus dan maar Hotlips

Afijn, Moerka dat betekent " spinnende". Natuurlijk Russisch !!! Moerka was een rood witte poes met een eigenzinnig karakter. Zij is opgegroeid met een hond en dat maakte dat zij zichzelf niet als kat zag maar zij dacht een hond te zijn. Zij lag rustig net als de hond op de keukenvloer te hijgen met haar bek open. Moer had meer gekke trekjes. Zo haalde zij de hoorn van de haak als de telefoon rinkelde. Nogal vervelend want zij legde hem niet meer terug. Het zij baasje moest er echt op letten dat de hoorn steeds goed lag. Tevens vond zij het erg leuk om kasten leeg te halen tot er geen trui of broek meer in lag. Voor de kast lag dan een enorme stapel waar zij lekker op ging liggen slapen tot het baasje weer thuis kwam. Moer had ook een gat in de onderkant van de bank gemaakt waar zij graag in lag te slapen. Het bezoek zat dan als het ware boven op haar maar dat had zij beslist geen last van. Ik schijn qua karakter een beetje op Moer te lijken maar ik ben veel gehoorzamer dan Moerka. Gelukkig maar want het zij baasje noemde Moerka haar neurotische kat.

Teken pipet

Zoals jullie weten stikt het hier vanaf het voorjaar van de teken. Wij nemen er dan ook regelmatig een paar naar huis mee in onze vacht. Daar is ons zijbaasje natuurlijk niet zo blij mee. Zorgvuldig haalt zij de teken uit onze vacht  maar dat is helaas niet voldoende. Die spinachtige beestjes kunnen nare ziekten  bij katten en andere dieren veroorzaken. Daar heeft  de dierenarts wat op gevonden een paar druppels in de nek en je loopt een maand geen gevaar. Je hebt geen last van die druppels mits je er niet aan likt. Dus wat mij betreft mag mijn baasje mij gewoon druppelen.

Tich en Koe denken daar anders over. Als zij het baasje gewaar worden met een pipet in haar handen proberen zij zich uit de poten te maken.

Gelukkig  is mijn baasje slimmer en weet hen altijd wel te pakken te krijgen. Zodra Tich de druppels in zijn nek voelt schiet hij als een speer naar buiten en je ziet hem het eerste uur niet meer terug. Koe is net zo erg. die gaat krijsen als zij druppels krijgt. En trekt zich na het druppelen beledigd terug en kijkt de hele dag zeer verwijtend naar het zij baasje.

Ik heb nergens last van. ik neem de druppels in ontvangst en ga weer lekker buiten spelen.

Mij kan niets gebeuren.

Praten

Zoals je ziet kwam Koe met haar snuit iets te dicht bij de kamera toen de foto werd genomen.

Maar daar wil ik het niet over hebben. Jullie weten dat Koe een kwebbelkous is de overal commentaar op heeft. En dat zij vaak niet zo aardig klinkt als zij wat zegt. Nu is het zijbaasje bezig om haar " mama" te laten zeggen. Dit omdat Gabriëlle of Jel voor een kat niet is uit te spreken. Maar " mama " zou beter moeten lukken. Ik moet zeggen het lukt Koe aardig af en toe komt er toch een volmondig " mama" uit. Laatst toen pakte het zijbaasje de stofzuiger om te gaan stofzuigen. Iets waar Koe werkelijk goed de pest aan heeft. Zodra de stofzuiger binnenkwam klonk er een verontwaardigd  "Mama"  en Koe verliet  het huis via het kattenluik. Vervolgens gaat zij dan zitten wachten voor de openslaande deuren totdat zij ziet dat de stofzuiger weer wordt opgeborgen. Als het toevallig regent gaat zij gauw onder de tuintafel zitten om zo nog enigszins droog te blijven.

Vliegles

Vanochtend was er veel gerucht in de voortuin. Een hoop Kèkèkè.( alarm kreet Kauw) De familie Kauw was bezig vliegles te geven aan hun jongste spruiten. (Zij hebben hun nest gebouwd in de schoorsteen van het huis tegenover ons.)

En wat was het geval, Spruit 11 was in de voortuin geland en kon daar niet meer uit wegvliegen. Hij zag er wat plukkerig uit moet ik zeggen. Voor deze zondag had hij toch op zijn minst zijn veren in fatsoen kunnen brengen. Het zijbaasje stond voor het raam te kijken  om te weten te komen wat er nu eigenlijk aan de hand was en zag hem zitten. Toen hij haar zag probeerde hij naar haar toe te gaan. Fladderde eerst  op de stoel en toen  op het tuintafeltje en keek met zijn mooie blauwe ogen brutaal naar binnen. Verder omhoog kwam Spruit 11 niet.  Hij kon zo wel mooi vastgelegd worden op de foto door ons zijbaasje. Koe vond het ook fantastisch zo'n Spruit 11  zo dichtbij te zien. Zij zat met haar neus tegen de ruit gedrukt. De ouders van Spruit 11 vonden het maar niets. Veel alarm kreten en steeds laag langsscheren om hun Spruit 11 toch maar te stimuleren het hoger dus veiliger op te zoeken. Afijn toen de Kauw ouders Tich en mijzelf in het oog kregen. Vlogen zij met ons mee krijsend en al tot wij veilig binnen zaten. Hoe het verder is afgelopen met Spruit 11 weet ik eigenlijk niet. Het is nu weer rustig in de voortuin dus neem ik aan dat hij weer veilig op het nest zit .