Koe eindelijk weer eens buiten

Eindelijk worden de dijtjes van Koe wat dikker.

Het zij baasje controleert Koe's dijtjes regelmatig

Dat is ook hard nodig want ze waren aardig mager geworden. Koe smult nu heerlijk van de Sheba kip, dat is verreweg haar favoriet.

Vandaag was het heerlijk weer en het zijbaasje was ook buiten dus Koe durfde het ook te wagen en heeft een tijdje lekker in het zonnetje gezeten naast de blauwe druifjes zoals je ziet op de foto hiernaast.

Toen het zijbaasje weer naar binnen ging wist ze niet hoe snel zij ook weer naar binnen moest.

Nu ligt zij weer op de fleece op de bank wat zij ook helemaal geweldig vindt. Koe praat wel minder dan vroeger. Voorheen klepte ze de oren van het hoofd nu zegt zij bijna niets meer. Misschien dat zij meer gaat praten als haar dijen weer het juiste vet percentage hebben. Dus daar wachten wij nu op.

Rode Kater

Eergisteren kwam ik met een vaart de keuken in stuiven door het luik. Mijn staart had veel weg van een vossenstaart zo dik was die. Dus zei het zijbaasje" Toef wat is er met jou aan de hand?"

Welnu ze had de woorden nog niet uitgesproken of zij zag een roodwit snuitje nieuwsgierig door het luik kijken.

Dus zei het zijbaasje" Toef ik zal je helpen" En zij knielde neer voor het luik en maakte de meest afschuwelijke kattengeluiden die je je maar kan bedenken. Alleen het had geen enkel effect op de rood/witte kater, die bleef onverstoorbaar zitten en keek haar enigszins verbaasd aan.

Het zijbaasje ging naar buiten om de kater beter te bekijken. Tich was ook gearriveerd maar hij viel de kater niet aan, hij liet hem rustig zijn gang gaan. Echter toen de rood/witte kater de hele familie bij elkaar zag besloot hij poten te maken en verdween achter de sauna. En de rust keerde weder in de tuin.

ps: Deze foto heeft het zijbaasje maar net van mij kunnen nemen. Ik hou er niet van op de foto de gaan dus is het die dag bij de ene gebleven daarna liep ik gauw de tuin uit.

Koe knapt op

Koe was erg afgevallen: A. omdat zij vlooien had en B omdat het eten van brokjes haar moeilijk afgaat.

Tijd voor een plan : het bijvoedplan voor Koe.

Koe krijgt nu naast de gebruikelijke brokjes bijvoeding. Deze bestaat uit luxe Sheba en Gourmet blikjes en daar is Koe dol op. Wij ook trouwens maar wij krijgen het niet. Af en toe probeert Tich het Koe afhandig te maken. Maar Koe laat de Sheba niet van het brood eten en gromt dan gevaarlijk naar Tich. En Tich druipt dan af. Het zijbaasje prikt af en toe voorzichtig in de dijtjes van Koe om de vorderingen van het bijvoedplan te testen en jawel Koe komt langzaam aan. Het gaat helaas niet snel maar er is wel resultaat. Koe slaapt tegenwoordig veel op het fleece op de bank. Daar ligt zij heerlijk zacht en comfortabel.

Snoeien in de tuin

Vandaag leek een beetje als een luie dag te beginnen voor het zijbaasje. Maar verrassend genoeg besloot zij te gaan snoeien in de tuin.

De clematis moest eraan geloven. Het Pampasgras mag het hijbaasje doen want daar is zij allergisch voor.

Het zonnetje scheen heerlijk dus het was fijn in de tuin. Tich en ik vonden het geweldig gezellig zo het zijbaasje in de tuin. Na het snoeien en vegen ging het zijbaasje achter de sauna lekker in de zon zitten.

Dat vonden wij ook een goed plan dus om beurten klommen wij op haar schouder om zo ook heerlijk van de zon mee te genieten.

Ik hield dat het langste vol. Tich was ineens geïnteresseerd in de eenden die achter ons huis in de sloot zitten en al enigszins " bronstig" kwaken. Dat heet bij eenden natuurlijk anders maar ja ik ben niet thuis in de eendenbiologie. Het zijbaasje zette ook de sauna open die wilde zij gaan schoonmaken maar helaas was hij nog vrij nat dus moet de sauna eerst goed drogen.

ik vond het een fijne middag en hoop dat het morgen weer lekker weer is.

Burggen en kronen

Gisteren moest het zijbaasje naar de tandarts, zij zag er erg tegen op. Er moest een brug gemaakt tussen 3 kronen. Twee oude kronen moesten worden verwijderd en een nieuwe gemaakt en voor het gat een nepkroon. Dapper ging zij op pad.

Bijna twee uur heeft zij op de behandeltafel gelegen. ( ik moet zeggen dat wij zelf korter bij de dierenarts zijn) De noodburg kon nog niet gemaakt worden want er moest eerst een zenuwbehandeling gebeuren. Dus het zijbaasje werd flink verdoofd en er werd begonnen. Zij spannen een dan een roze latex lapje om de kies in haar mond en gaan boren, ragen, spoelen en zuigen. Afijn, het begin van de behandeling ging goed totdat zij met chloor gingen spoelen. De chloor hoort opgevangen te worden op de latex lapje. Maar dat latex lapje kierde en zij zogen de chloor ook niet meteen weg. Gevolg de chloor liep in het keelgat van het zijbaasje en zij kreeg het acuut zeer benauwd. De chloor brandde in haar keel en zorgde ervoor dat zij bijna niet meer kon ademhalen. Zij maakte rare gierende geluiden en probeerde overeind te komen.

Eenmaal overeind bleef zij moeite houden met ademhalen, ook begon zij te kokken. De tandarts ook geschrokken maakte zijn excuus. Gelukkig kreeg zij langzamerhand meer lucht en kon de behandeling worden voortgezet. Nu zit zij thuis lekker op de bank en spoelt en poetst haar bekkie met chloorhexedine en hoopt op betere tijden. Gelukkig hoeft zij geen kattenbrokjes te eten want dat zou nu denk ik moeilijk gaan. Persoonlijk ben ik blij dat ik niet aan bruggen en kronen hoef. Het vervelende is dat zij volgende week terug moet komen want dan wordt de noodburg aangemeten en dan zijn wij er nog niet want weer twee weken later wordt de echte brug geplaatst. Dus zij is er nog even zoet mee. Ik zal haar vandaag een extra kopje geven, dat helpt weet ik uit ervaring

Niet goed in je vel zitten

Zoals jullie weten zit Koe al een tijd niet goed in haar vel.

Krabt veel, verliest plukken haar, trekt zich terug, praat niet meer zoveel kortom Koe is zichzelf niet. Nu krijgt zij al weken visolie omdat het zij baasje dacht dat zij weer last had van milliaire dermatitis. Afgelopen woensdag vond het zij baasje dat Koe naar de dierenarts moest het werd erger ipv dat het opknapte. Dus de carrier werd te voorschijn gehaald ( het teken dat je vlug poten moet maken als je niet in de carrier wil belanden Dus Tich en ik vlogen weg. Koe niet, die bleef sullig op de vensterbank zitten en was dus de sigaar. Gillend werd zij in de carrier gestopt en naar ik heb horen verluiden is dat gillen en schreeuwen niet opgehouden totdat zij bij de dierenarts op de behandeltafel stond. Toen hield zij van schrik haar bek.

Afijn, de dierenarts onderzocht haar en wat ontdekte zij ..... Koe had vlooien........ Het zijbaasje was met stomheid geslagen. Koe heeft haar hele leven en dat is inmiddels aardig lang nooit vlooien gehad en nu zat zij onder. Het arme wijffie!!!!!

Zij kreeg een spuit tegen de jeuk en een spuit tegen oormijt want dat heeft zij ook en er ging een tas vol druppels tegen vlooien en wormen mee. Voor ons allemaal trouwens. S'avonds moesten wij er allemaal aan geloven en werden vol gedruppeld met vlooien druppels. Dit weekend krijgen wij de wormen druppels.

Koe is gelukkig aan het opknappen , zij praat al wat meer.

Ons zijbaasje schaamt zich een beetje dat zij niet zelf gezien had dat Koe vol vlooien zat.

Ik wist het wel want het is bekend dat vlooien zich storten op de zwakste schakel en bij ons is dat Koe.

Luikgedoe

Vanmiddag kwam het zijbaasje er achter dat het kattenluik haperde. Het bleef soms open staan en dan konden wij het luik niet meer gebruiken. En aangezien wij het luik frequent en intensief gebruiken kunnen wij niet zonder.

Dus de dierenwinkel werd gebeld of er een oplossing voor was te vinden voor dit probleem of dat er een nieuw luik moest worden aangeschaft. En dan een natuurlijk een luik met dezelfde gaten zodat er niet opnieuw geboord moest worden.

Het oude luik werd eraf geschroefd en nader onderzocht: er was een palletje afgebroken. Ik moet zeggen er ontstond zo een fantastisch mooi gat waar wij zeer gemakkelijk en vrij doorheen kunnen lopen. Wat ons betreft hoeft er geen luik meer te komen.

Maar ja dan gaat de energie rekening fors omhoog en dat willen de baasjes niet. Dus gingen zij op pad om een nieuw luik te halen want het oude was niet te repareren. Voor de statistieken wij hebben precies 4 jaar met dit luik gedaan. De baasje komen terug met een mooi nieuw luik en denken dit in een wip te bevestigen. Ja, dat viel tegen er moest een stuk afgezaagd worden en er was geen goede zaag in huis en de gaten zaten toch niet helemaal op de goede plaats. Nu een ruim uur later zit het luik er goed in en kunnen de baasje gaan koken. Andijviestamp gaan ze maken. Welnu zij liever dan ik..... ik gruw van die groene slierten.