zaterdag 12 december 2009

Visolie versus olijfolie

Hiernaast zien jullie Koe als zij bovenop de kast zit.  De laatste maanden zit zij daar vaak.
Zij doet wel meer rare dingen. Zoals jullie weten heeft zij weer een huidprobleem waarvoor zij visolie krijgt. Elke morgen krijgt zij kattenmelk met visolie. Tich doet voor de gezelligheid mee en is ook elke ochtend present.
Nu had het zij baasje van een andere kattenliefhebster gehoord dat zij haar katten olijfolie geeft ipv visolie. Dit is volgens haar goed voor de stoelgang en goed voor de vacht. Dus vanmorgen werd de proef op de som gedaan.
Ipv visolie deed het zijbaasje een beetje olijfolie in het bakje  daaraan toegevoegd werd de kattenmelk. Die vriendin schijnt"  extra vierge"  te gebruiken maar voor Koe werd het de olijfolie mild van Albert Heijn) Koe begon al aan het bakje voordat  de kattenmelk erbij zat. Zij trok een enigszins merkwaardig bekkie  zo van " ik mis nu alleen nog de tomaten en  mozzarella" 
Maar zij likte het braaf op. Tich niet ,die zag de olijfolie boven komen drijven op de kattenmelk en dacht " this is not my cup off tea"  en spoedde zich snel door het kattenluik naar buiten.

woensdag 9 december 2009

Foute boel

Gisterochtend was iedereen vroeg op. Zij  en hij waren vroeg in de kleren want zij moesten naar het werk. Wat zij daar precies doen is mij niet duidelijk maar het levert loon op dus geld voor brokjes en dan hoor je ons niet klagen. 
Ik was ook vroeg wakker. Even nog een paar lekkere brokjes weggewerkt en toen vroeg naar buiten. Het was nog aardig donker. Ik liep lekker de struinen in de voortuinen en op de weg. Plotseling ( ik zat midden  op de weg) doemde er een auto op met de lichten aan.  Ik bleef zitten verblind door de lichten en knipperde met mijn ogen. De auto stopte netjes voor mij en dat was maar goed ook want ik maakte geen enkele aanstalten om weg te sprinten. Ik dacht ook vaag ik ken die auto toch en dat geluid..... Omdat er verder niets gebeurde vloog ik toch maar de zijkant in en de auto kon doorrijden. s ' middags toen de baasjes uit het werk kwamen kreeg ik op mijn donder. Ik had midden op de weg gezeten en was niet weggevlucht toen er een auto aankwam. Oeps die auto 's morgens was dus van de baasjes geweest.  Zij hadden mij dus bijna aangereden.  Ik snap wel dat zij bezorgd zijn maar heus ik ben echt wel voorzichtig.

Kerstboom

Hoewel het pas  9 december is,  besloten de baasjes op 
" kerststrooptocht"  te gaan. Voor hem hoeft dat niet zo nodig maar zij had zich voorgenomen dit jaar toch een boom te kopen. Een niet zo'n grote moet toch mogelijk zijn. En zo geplaatst dat hij er geen last van heeft. De oude boom ligt op zolder maar is te groot.
Op naar intratuin. Intratuin was was behoorlijk gevuld  met de mensen van boven de zeventig. Het hele parkeerterrein stond vol  met busjes speciaal voor de oudere mens.
Toch was er geen rij bij de kassa en waren de baasjes weer snel thuis. Met een kerstboompje  van zeer bescheiden omvang. Thuisgekomen werden de ramen gelapt en werd stof gezogen en de boel werd aan kant gemaakt. Er werd plaats gemaakt voor het kerstboompje ( trouwens geen echte want een nepper vinden de baasje beter voor het milieu )
Zij hadden ook ballen gekocht en lichtjes en verlichte decoratieve ballen om op te hangen . Best aardig al zeg ik het zelf . Het resultaat zie je hiernaast .
Voor ons katten is deze boom niet interessant want je kan er niet in  liggen. Dat kon namelijk o zo fijn in de oude boom. Maar helaas dit jaar zullen wij dat niet meer meemaken.
De rest van de kamer is nu ook in kerstsfeer. Dus laat Kerst maar beginnen. Wij zijn er klaar voor.

zondag 6 december 2009

De val van Koe

Nee, ik heb het niet over een regering die ten val komt. Het heeft werkelijk niets met politiek te maken. Koe zat op de vensterbank. Daar zit zij graag nu de cv weer regelmatig aan is. Meestal hangt er een dij over de rand  want dan ligt zij het meest ontspannen. Echter wassen doet zij ook op de vensterbank. Je hoort dan haar nagels krassen op de vensterbank als zij in een onmogelijk houding net dat plekje wil wassen waar zij moeilijk bij kan.
Zo was het ook van de week. Onder de vensterbank
staat een grote rieten mand voor Tich en mij. Meestal ligt Tich er in de slapen. Ook slim want de mand staat naast de verwarming dus ook lekker warm. Als hij er heen loopt hoor je het parket onder zijn pootjes kraken. Afijn, Koe zat dus in de vensterbank en besloot zich te gaan wassen, zij kon eigenlijk net niet goed bij dat ene plekjes als zij iets meer draaide en haar poot zo deed kon zij er net bij.... Althans dat dacht zij. Net toen  zij bijna in de goed positie zat schoot haar poot van de vensterbank en voor zij er erg in had buitelde haar lijffie er achteraan. Zoals jullie weten draaien katten zich bij hun val en komen weer goed op hun poten terecht. Echter dan moet de val wel meer zijn dan de ongeveer 80 cm die de vensterbank hoog is. Het lukte Koe voor geen kant om te draaien  tijdens de val gevolg...... Koe kwam op haar rug in de mand terecht. Een groot geluk Tich zat er niet in. Want dan waren de rapen gaar geweest. Snel stond zij op en deed of er niets gebeurd was en sprong weer snel in de vensterbank om haar wasbeurt weer voort te zetten.

zaterdag 28 november 2009

Paniek in de tent

Donderdagavond kregen de baasjes ineens de kolder in de kop en wilden gaan eten met vrienden bij de Japanner. Helaas Japanner had geen plek meer dus toen werd het hun andere favoriete restaurant waar zij regelmatig heen  gaan. Hij scharrelde  boven nog wat aan zijn computer en zij stond beneden klaar om te vertrekken en ja toen ontstond er paniek. Zij was haar sleutels kwijt, zowel de huissleutels als de autosleutels waren niet op de plek  waar zij meestal zich bevinden : in haar tas.
s' middags was zij thuis gekomen  met bloemen die zij op de grote tafel had zitten schikken. Ze wist zeker dat zij met sleutels was binnengekomen. A fijn, het huis werd van boven tot onder onderzocht maar geen sleutels. Uiteindelijk kwam zij op het idee dat die sleutels misschien  met het bloemenpapier en al in de vuilcontainer waren terecht gekomen. Dus naar buiten( het was inmiddels donker) en gaan kijken en jawel zij zag de huissleutels tussen de eierschalen en andere troep liggen. Dus bak op zijn kant en zij moest inkruipen  om de sleutels te pakken en om naar de autosleutels te zoeken. Daar wordt je niet schoner op dat kan ik je wel zeggen.  Wij hadden lol  zoiets maak je niet elke dag mee dus wij renden van louter plezier de hele tuin door. Maar ja toen had zij de huissleutels maar nog niet de autosleutels. Weer de hele vuilbak doorzocht maar geen sleutels. Misschien was het hijbaasje ze onderweg naar de bak verloren in de tuin. De tuin ligt vol blad die in het donker glommen van de natheid en wat het zoeken niet eenvoudiger maakt. Het hijbaasje had ondertussen  een looplamp  van zolder gehaald en het zijbaasje had zich op de bladeren gestort. Per hand gingen ze in de tubtruck  en daarna in de groenbak. Echter geen sleutels. Ik moet zeggen het terras is weer mooi blader vrij. Intussen had het hijbaasje  hun vrienden gebeld en die boden lief aan te willen helpen met zoeken. Het zijbaasje riep dat zij niet eerder wegging voordat de sleutels gevonden waren. Opnieuw onderzocht zij haar tas dat had zij al twee keer gedaan en wat schetst de verbazing in het voorvak vond zij de sleutels. Joepie!!!! Gauw sprong zij onder de douche want zij zag er niet meer uit en rook merkwaardig naar ouder eierdoppen en halfvergane groente.
Toen zij net onder de douche stond waren de vrienden gearriveerd. Zij hoeften gelukkig niet  meer te helpen met zoeken en konden lekker gaan eten. Gelukkig hebben wij katten geen sleutels, wij gaan gewoon door het kattenluik . Persoonlijk zou ik hen dat  kattenluik ook willen aanraden. Dan kunnen zij gewoon naar buiten en naar binnen zonder een sleutel te gebruiken.
Tja en voor die autosleutel heb ik geen oplossing maar ja die was ook eigenlijk geheel niet zoek......

zondag 1 november 2009

Kast

Koe heeft weer eens iets nieuws. Zij zit tegenwoordig graag boven op de grote kast die in de woonkamer staat. Via de luchtbevochtiger klimt zij naar boven  en met een hoop geschraap klimt zij dan over de kuif van de kast om dan vervolgens op de bovenkant heerlijk  te gaan liggen. Af en toe kijkt zij minzaam over de rand naar haar medehuisgenoten. De baasjes en wij wel te verstaan.
Voor zo'n oud beestje toch een hele klimpartij.
Je zou denken dat als zij eenmaal op de kast ligt zij niet gauw weer na beneden komt. Maar dat klopt niet. Zodra zij denkt dat er iets van brokje is of yoghurt, is zij in een wip van de kast af en van de partij. Zodra het lekkers op is klimt zij weer op haar kast en kijkt wederom minzaam om zich heen.
Het zijbaasje had eerst niet door dat zij op de kast ligt  en verwonderde  zich waar Koe toch gebleven kon zijn. Persoonlijk denk ik dat dit een voorbode is van het feit dat Koe niet meer lang op de kattenwereld zal rondlopen. Ook kleeft Koe steeds meer aan het zijbaasje en wil steeds op schoot zitten. Dat is ook zo'n teken. Ik zeg het maar niet hardop want misschien hebben de baasjes het niet door. Zij zijn nogal gehecht aan dat maffe altijd mekkerende beestje.

Marrons glaces

Hiernaast zien jullie tamme kastanjes het ingredient voor Marrons Galces. Dat zijn gekonfijte kastanjes. In de boeken van Joop Ter Heul wordt er ook al over gesproken al een zeer smakelijke delicatesse. Welnu mijn zijbaasje had door dit gegeven de kolder in haar koppie en struinde het hele internet af naar Marrons Glaces. 
Eindelijk vond zij een delicatesse webwinkel in BelgiĆ« en daar bestelde zij haar marrons glaces. Nu inmiddels ruim een week geleden. Je zou er trouwens aardig wat brokjes voor kunnen kopen! Afijn, nog enige trubbels met de creditcard maar nu loopt de bestelling dan toch. Een jammer feit dit weekend kon zij er nog niet van genieten want zij worden mogelijk pas volgende week afgeleverd. Niet getreurd , gisteren deden zij boodschappen in Kleve en daar kwamen zij rauwe tamme kastanjes tegen. Nu wemelt het internet van recepten voor Marons Glaces dus het zijbaasje dacht dit kan ik ook en kocht en kilo. Vanmorgen vroeg zat zij de kastanjes ijverig te pellen. Daarna 20 minuten koken in licht gezout water en dan het tweede velletje er voorzichtig af pellen. Het pellen van het eerste schilletje kostte haar al een paar wondjes op haar vingers maar zij ging stug door.  Na het koken begon zij het tweede velletje eraf te peuteren en toen begon het gelazer. De tamme dingen braken in stukken en verpulverde onder haar handen. Tja zo krijg je geen mooie marrons glaces. Na tien van de tamme dingen gaf zij met een kreet en moed op.  Kastanje puree ging het ook niet worden want toen zij aan die tamme dingen geroken had en constateerde zij dat de geur haar niet kon bekoren. Resultaat een zak gekookte kastanje nog deels in tweede vel in de vuilnisbak en het niet gepelde deel ligt nu als decoratie op een schaal. ( zie foto)
Nu hoop ik maar dat die dure tamme dingen uit Belgiƫ beter zullen samen anders is het zo zielig.