Muisstil

Gisteravond zaten het zij -en het hijbaasje lang buiten. Het was er immers ook prima weer voor. Zij hadden gezellig de lantaarns  en het vuurpotje aangestoken. Je weet wel zo'n ding op gel. Ik liep toevallig net langs en  hoorde waar zij het over hadden. Het  feit dat wij al een tijd geen muis hadden thuisgebracht. Het zijbaasje vertelde ook dat zij het  " fluiten "  van spitsmuizen al een tijd niet gehoord heeft. Voorheen als je 's avonds in de tuin zat hoorde je ze " fluiten" .  De laatste  veldmuis werd  door Tich ongeveer 3 weken  geleden gevangen. Wat zou er toch aan de hand zijn. Het zijbaasje zei ook dat wij de laatste tijd veel minder teken  hebben. Het hijbaasje had daarop een slimme opmerking. Hij legde dat in verband met het feit dat er mogelijk weinig muizen zijn. Zij dienen namelijk als " tussen gastheer"  voor de teken en zo komen zij weer op ons terecht. Ik vond het opmerkelijk slim van het hijbaasje.  Afijn, Tich donderde deze theorie weer helemaal onderste boven  door vanochtend vroeg  luid  mauwend met een muis aan te komen zetten. Een veldmuis trouwens geen spitsmuis. Gelukkig bracht hij hem niet binnen.

Moerka

Hiernaast zien jullie niet Moerka maar Hotlips een plant die wij gekregen hebben van de stichting mooi dorp. Hij had eigenlijk in de voortuin moeten staan om zo een mooi lint door het dorp heen te vormen. Maar ja, hij is in de achtertuin beland waar hij het trouwens uitstekend doet. Van Moerka bestaat helaas geen digitale foto dus dan maar Hotlips

Afijn, Moerka dat betekent " spinnende". Natuurlijk Russisch !!! Moerka was een rood witte poes met een eigenzinnig karakter. Zij is opgegroeid met een hond en dat maakte dat zij zichzelf niet als kat zag maar zij dacht een hond te zijn. Zij lag rustig net als de hond op de keukenvloer te hijgen met haar bek open. Moer had meer gekke trekjes. Zo haalde zij de hoorn van de haak als de telefoon rinkelde. Nogal vervelend want zij legde hem niet meer terug. Het zij baasje moest er echt op letten dat de hoorn steeds goed lag. Tevens vond zij het erg leuk om kasten leeg te halen tot er geen trui of broek meer in lag. Voor de kast lag dan een enorme stapel waar zij lekker op ging liggen slapen tot het baasje weer thuis kwam. Moer had ook een gat in de onderkant van de bank gemaakt waar zij graag in lag te slapen. Het bezoek zat dan als het ware boven op haar maar dat had zij beslist geen last van. Ik schijn qua karakter een beetje op Moer te lijken maar ik ben veel gehoorzamer dan Moerka. Gelukkig maar want het zij baasje noemde Moerka haar neurotische kat.

Teken pipet

Zoals jullie weten stikt het hier vanaf het voorjaar van de teken. Wij nemen er dan ook regelmatig een paar naar huis mee in onze vacht. Daar is ons zijbaasje natuurlijk niet zo blij mee. Zorgvuldig haalt zij de teken uit onze vacht  maar dat is helaas niet voldoende. Die spinachtige beestjes kunnen nare ziekten  bij katten en andere dieren veroorzaken. Daar heeft  de dierenarts wat op gevonden een paar druppels in de nek en je loopt een maand geen gevaar. Je hebt geen last van die druppels mits je er niet aan likt. Dus wat mij betreft mag mijn baasje mij gewoon druppelen.

Tich en Koe denken daar anders over. Als zij het baasje gewaar worden met een pipet in haar handen proberen zij zich uit de poten te maken.

Gelukkig  is mijn baasje slimmer en weet hen altijd wel te pakken te krijgen. Zodra Tich de druppels in zijn nek voelt schiet hij als een speer naar buiten en je ziet hem het eerste uur niet meer terug. Koe is net zo erg. die gaat krijsen als zij druppels krijgt. En trekt zich na het druppelen beledigd terug en kijkt de hele dag zeer verwijtend naar het zij baasje.

Ik heb nergens last van. ik neem de druppels in ontvangst en ga weer lekker buiten spelen.

Mij kan niets gebeuren.

Praten

Zoals je ziet kwam Koe met haar snuit iets te dicht bij de kamera toen de foto werd genomen.

Maar daar wil ik het niet over hebben. Jullie weten dat Koe een kwebbelkous is de overal commentaar op heeft. En dat zij vaak niet zo aardig klinkt als zij wat zegt. Nu is het zijbaasje bezig om haar " mama" te laten zeggen. Dit omdat Gabriëlle of Jel voor een kat niet is uit te spreken. Maar " mama " zou beter moeten lukken. Ik moet zeggen het lukt Koe aardig af en toe komt er toch een volmondig " mama" uit. Laatst toen pakte het zijbaasje de stofzuiger om te gaan stofzuigen. Iets waar Koe werkelijk goed de pest aan heeft. Zodra de stofzuiger binnenkwam klonk er een verontwaardigd  "Mama"  en Koe verliet  het huis via het kattenluik. Vervolgens gaat zij dan zitten wachten voor de openslaande deuren totdat zij ziet dat de stofzuiger weer wordt opgeborgen. Als het toevallig regent gaat zij gauw onder de tuintafel zitten om zo nog enigszins droog te blijven.

Vliegles

Vanochtend was er veel gerucht in de voortuin. Een hoop Kèkèkè.( alarm kreet Kauw) De familie Kauw was bezig vliegles te geven aan hun jongste spruiten. (Zij hebben hun nest gebouwd in de schoorsteen van het huis tegenover ons.)

En wat was het geval, Spruit 11 was in de voortuin geland en kon daar niet meer uit wegvliegen. Hij zag er wat plukkerig uit moet ik zeggen. Voor deze zondag had hij toch op zijn minst zijn veren in fatsoen kunnen brengen. Het zijbaasje stond voor het raam te kijken  om te weten te komen wat er nu eigenlijk aan de hand was en zag hem zitten. Toen hij haar zag probeerde hij naar haar toe te gaan. Fladderde eerst  op de stoel en toen  op het tuintafeltje en keek met zijn mooie blauwe ogen brutaal naar binnen. Verder omhoog kwam Spruit 11 niet.  Hij kon zo wel mooi vastgelegd worden op de foto door ons zijbaasje. Koe vond het ook fantastisch zo'n Spruit 11  zo dichtbij te zien. Zij zat met haar neus tegen de ruit gedrukt. De ouders van Spruit 11 vonden het maar niets. Veel alarm kreten en steeds laag langsscheren om hun Spruit 11 toch maar te stimuleren het hoger dus veiliger op te zoeken. Afijn toen de Kauw ouders Tich en mijzelf in het oog kregen. Vlogen zij met ons mee krijsend en al tot wij veilig binnen zaten. Hoe het verder is afgelopen met Spruit 11 weet ik eigenlijk niet. Het is nu weer rustig in de voortuin dus neem ik aan dat hij weer veilig op het nest zit .

Vakantietrucjes

Gut, dat was ik helemaal vergeten te vertellen. Onze baasjes zijn vorige maand op vakantie geweest wel 10 dagen.

Zoals jullie weten  vinden wij het niet leuk als zij op vakantie gaan. Maar ja, daar doe je niet veel tegen. Al hoewel...... Tich heeft een goede poging gedaan om ze thuis te houden. Het is toch een verduiveld slim ventje.

Twee dagen voor ze gingen,  liep Tich ineens mank. Als hij ging zitten hield hij demonstratief  zijn  linker voorpoot omhoog. Ik moet zeggen het werkte perfect. Het zijbaasje zag het onmiddellijk en onderwierp hem aan een nauwkeurig onderzoek. Zij kneep zacht hier en ook eens daar. Tich liet het gemoedelijk over zich heen komen gaf geen krimp en liep even mank als voorheen. Tja volgens het zij baasje zat er maar een ding op naar de dierenarts gaan.

Koe vloog naar zolder toen zij de kattencarrier zag. Ik zelf bleef ook goed uit de buurt maar gelukkig het zij baasje greep Tich en wij konden weer opgelucht ademhalen.

Tich ging mee in de auto ( je zag aan zijn snuit dat  dit niet zijn bedoeling was maar ja, er was geen weg meer terug. ) 

De dierenarts onderzocht hem nauwkeurig. Hij kon niet echt iets vinden. Gaf hem voor de zekerheid een anti-biotica spuit voor 14 dagen( want je kan niet van de buren verlangen dat zij Tich pillen geven,  zij zouden dan niet ongeschonden uit de strijd komen) en Tich kreeg pijnstillers mee. Afijn, dit geintje kostte 73 euro. Thuis stapte Tich parmantig uit de carrier en liep niet meer mank. Ja je leest het goed hij liep niet meer mank........Het zijbaasje zuchtte ..... Tich, Tich..... Toch zag ik dat ze blij was dat het eigenlijk wel meeviel met Tich. Tich kreeg geen pijnstillers meer want die had hij kennelijk niet nodig. Het hij baasje mompelde nog even dat dit een duur begin van de vakantie was. Dus gingen zij toch op vakantie dat wel....... En Tich, die zit nog steeds af en toe met zijn linkervoorpoot in de lucht. Maar daar vliegt niemand meer in.

Het buurmeisje M

De buren zijn op vakantie en nu moet ons zij baasje voor M  zorgen.

M is een lapjeskat met een donker snuitje wat het idee geeft dat zij wat somber de wereld in kijkt.

Maar dat is niet zo, het is een vrolijk katje.

Hiernaast zie je trouwens Koe want M wilde niet met een foto gepubliceerd worden.

Nou heb ik uit vertrouwde bron vernomen dat M niet zo glad afgaat. Zij krijgt daarvoor een soort laxansgel.  De buren vertelde dat zij dat van de vinger van ons zij baasje zou aflikken.

Nou mooi niet, madam rook er aan en dacht nee dit doe ik niet. Gelukkig is ons zijbaasje niet voor een gat te vangen. Zij heeft het door haar eten gemengd wat M met smaak heeft opgegeten.  En zo waar heeft M vandaag een drolletje geproduceerd.  Het zijbaasje blij want je moet er niet aan denken dat met M naar de dierenarts moet gaan. Helaas kon M vandaag niet naar buiten want het was weer eens " hondenweer". Misschien klaart het morgen op. Tich zal het erg leuk vinden als M in de tuin komt dan kan hij haar weer plagen.