maandag 29 juni 2009
Eén foto zegt meer dan woorden
dinsdag 23 juni 2009
Borstelen
De baasjes gingen gelijk met de stofzuiger in de weer en alle vacht werd opgezogen. Jammer dat ze Koe niet kunnen stofzuigen zou toch o zo handig zijn. De oude Moerka vond het zalig om gestofzuigd te worden vooral als haar staart in de slang verdween. Maar Koe rent gelijk naar buiten als zij de stofzuiger maar in het vizier krijgt.
Ze weet nog niet dat zij een dezer dagen opnieuw geborsteld zal worden. En ik zal het haar niet zeggen.......
zondag 21 juni 2009
Lepe Loetje
Gisteren was de " Tich met de bolle wangen" in de achtertuin. Koe zag hem en heeft hard tegen hem geblazen. Op zich niet vreemd want Koe blaast tegen alles wat zij in de achtertuin ziet. Dus ook tegen ons. Tegen Tich kan ik het mij nog voorstellen want die plaagt Koe graag. Maar ik doe haar nooit iets en tegen mij blaast zij ook. Wij zullen maar denken zij wordt oud en ziet het niet meer zo best. Koe is dit jaar 16 geworden. De "Tich met de bolle wangen" heeft haar niet eens gezien. Ons zijbaasje wilde hem nu eindelijk eens vastleggen op de foto maar toen hij haar zag liep hij op een drafje de tuin uit. Dus het zal nog even duren voordat de "Tich met de bolle wangen " op de gevoelige plaats is vastgelegd. Wel heeft hij als afscheid nog even tegen de vuilnisbak gesproeid.
dinsdag 16 juni 2009
Slakken
Het stikt namelijk in onze tuin van de slakken. Met huis ,zonder huis, noem maar op. Je moet nog uitkijken dat je als poes niet op zo'n glibberig beestje trapt. Ik kan je zeggen uit eigen ervaring dat is niet prettig en dan druk ik mij nog zacht uit!
Laatst hadden onze baasje gasten. Dat betekent dat er gekookt gaat worden. Meestal kookt zij maar ook hij kan een paar recepten prima klaar maken. Een van zijn specialiteiten is slakkenboter. Dat is een boter die je over de slakken heen doet en dat gaat dan zo'n twintig minuten in de oven en dan heb je ( vinden zij althans) een lekker voorgerecht. Het ziet er niet uit, geef mij maar een eerlijk brokje. Het merkwaardige is, dat zij de slakken kopen in Frankrijk of België en dat terwijl er een duidelijke overbevolking van slakken in onze achtertuin huist. Kennelijk zijn die niet goed genoeg of smaken die te gronderig. Wie zal het zeggen......
Een Tich met bolle wangen
Maar gelukkig kwam zij er achter dat het niet om Tich ging maar om zijn kopie.
Gisteren zaten de baasjes gezellig op de bank toen ineens het kattenluik in de keuken klapperde.
Koe zat naast hen, ik lag boven en Tich zat net in het gezichtsveld van de baasje in de tuin.
Het zijbaasje had snel haar conclusies getrokken. Degene die daar naar binnen of naar buiten ging kon niet een van ons zijn. En dat klopte het was " Tich" met de bolle wangen. Zij zag hem nog net door de tuin wegslenteren. Tich ( de echte) zat het zeer rustig gade te slaan en deed ook geen poging de vreemde Tich te verjagen.
De Tich met de bolle wangen deed ook zo laconiek dat het logisch was dat het niet tot een poot gemeen zou komen. Het is trouwens de eerste keer dat een vreemde kat zich door ons kattenluik waagt. Waarschijnlijk vond hij wat Iams brokjes op de mat, die wij af en toe als iets extra krijgen omdat wij de zo lekker vinden. Tich ging nog even kijken waar hij heen slenterde maar kwam al snel terug omdat het hem niet meer interesseerde. Ik ben benieuwd wanneer hij
weer zijn bolle kop laat zien. Ik vraag mij ook af of de " echte" Tich door heeft dat deze kat op hem lijkt. Persoonlijk vind ik " onze" Tich knapper. Hij loopt ook meer als een leeuw. Dus sloom, lui doch elegant.
zondag 14 juni 2009
Yoghurt
Maar daar wilde ik het niet over hebben. Jullie weten dat Koe dol is op toetjes. Welnu! Het zijbaasje heeft een nieuwe tik. Zij neemt s' morgens een mok yoghurt zonder suiker als ontbijt naast het gebruikelijke een stukje ontbijtkoek.
Als zij de beker heeft ingeschonken en naar de plek loopt waar zij deze wil oplepelen komt zij meestal langs Koe. Want zodra Koe de koelkastdeur hoort weet zij dat er iets lekkers uit kan komen en is zij dus paraat.
Zij ziet vervolgens het zijbaasje dan langs lopen met de mok en rekt en draait haar nekje uit zover dat fysiek maar mogelijk is om zo toch goed te zien waar die mok heen gaat. Dat is een raar gezicht zo'n katje met zo'n uitgerekt, verdraaid, mager nekje. Zodra het zijbaasje zit is Koe ook van de partij. " Nee Koe, ik moet het eerst nog even zelf opeten" hoor ik dan het zijbaasje zeggen. Koe wacht af maar niet erg geduldig! Uiteindelijk krijgt zij dan de inmiddels leeg gelepelde mok. Eerst likt Koe de randje dan likt zij meer binnen in de mok , dan diep in de mok. Haar oortjes verdwijnen er helemaal in. Het zijbaasje zit op het moment te wachten dat Koe haar kop opheft en dat de mok dan gewoon om haar snuit blijft zitten. Maar tot op heden is dat niet gebeurd. Uiteindelijk lepelt Koe dan met haar poot de hele mok nauwkeurig leeg en gaat daarna haar snuit zorgvuldig zitten wassen. Want z'on yoghurt masker moet je toch niet te lang laten zitten daar ga je zuur van ruiken.
Olielamp
Ik geef toe daar heb je geen fluit aan maar hij spaarde ze. Niet alle lampen werden uitgestald een enkeling bleef in de plastick zak zitten waarin ze verhuisd waren. Tich nieuwsgierig als altijd moest natuurlijk kijken wat er in die zak zat. Afijn, hij had al gauw gezien dat het niets van zijn gading was en trok zijn kop uit de zak terug en liep weg. Tja......dat dacht Tich dus eenvoudig te doen maar die olielamp ging met hem mee. Klink Klong Kling klong..... Hoe harder hij liep hoe harder die olielamp mee rammelde. Tich rende nu op volle kracht door de kamer en de olielamp ging op dezelfde snelheid met luid kabaal met hem mee. Tich was nu volledig in paniek Hoe raakte hij toch die olielamp kwijt. Het zijbaasje had inmiddels door wat er aan de hand was en probeerde Tich te stoppen. Eindelijk lukte het het zijbaasje Tich te stoppen en hem van de olielamp te verlossen. Want wat had dat ei namelijk gedaan : Hij had zijn kop door een van de hengsels van de plastick zak gestoken en had niet door dat dat de oorzaak was dat die olielamp hem zo goed bijhield. Toen Tich was verlost van zijn last, bleef hij even beduusd zitten en schudde zijn kop. Wat een ellende kan je je toch op de hals halen ...... letterlijk........
Muisstil
dinsdag 9 juni 2009
Moerka
Afijn, Moerka dat betekent " spinnende". Natuurlijk Russisch !!! Moerka was een rood witte poes met een eigenzinnig karakter. Zij is opgegroeid met een hond en dat maakte dat zij zichzelf niet als kat zag maar zij dacht een hond te zijn. Zij lag rustig net als de hond op de keukenvloer te hijgen met haar bek open. Moer had meer gekke trekjes. Zo haalde zij de hoorn van de haak als de telefoon rinkelde. Nogal vervelend want zij legde hem niet meer terug. Het zij baasje moest er echt op letten dat de hoorn steeds goed lag. Tevens vond zij het erg leuk om kasten leeg te halen tot er geen trui of broek meer in lag. Voor de kast lag dan een enorme stapel waar zij lekker op ging liggen slapen tot het baasje weer thuis kwam. Moer had ook een gat in de onderkant van de bank gemaakt waar zij graag in lag te slapen. Het bezoek zat dan als het ware boven op haar maar dat had zij beslist geen last van. Ik schijn qua karakter een beetje op Moer te lijken maar ik ben veel gehoorzamer dan Moerka. Gelukkig maar want het zij baasje noemde Moerka haar neurotische kat.
Teken pipet
Tich en Koe denken daar anders over. Als zij het baasje gewaar worden met een pipet in haar handen proberen zij zich uit de poten te maken.
Gelukkig is mijn baasje slimmer en weet hen altijd wel te pakken te krijgen. Zodra Tich de druppels in zijn nek voelt schiet hij als een speer naar buiten en je ziet hem het eerste uur niet meer terug. Koe is net zo erg. die gaat krijsen als zij druppels krijgt. En trekt zich na het druppelen beledigd terug en kijkt de hele dag zeer verwijtend naar het zij baasje.
Ik heb nergens last van. ik neem de druppels in ontvangst en ga weer lekker buiten spelen.
Mij kan niets gebeuren.
zondag 7 juni 2009
Praten
Maar daar wil ik het niet over hebben. Jullie weten dat Koe een kwebbelkous is de overal commentaar op heeft. En dat zij vaak niet zo aardig klinkt als zij wat zegt. Nu is het zijbaasje bezig om haar " mama" te laten zeggen. Dit omdat Gabriëlle of Jel voor een kat niet is uit te spreken. Maar " mama " zou beter moeten lukken. Ik moet zeggen het lukt Koe aardig af en toe komt er toch een volmondig " mama" uit. Laatst toen pakte het zijbaasje de stofzuiger om te gaan stofzuigen. Iets waar Koe werkelijk goed de pest aan heeft. Zodra de stofzuiger binnenkwam klonk er een verontwaardigd "Mama" en Koe verliet het huis via het kattenluik. Vervolgens gaat zij dan zitten wachten voor de openslaande deuren totdat zij ziet dat de stofzuiger weer wordt opgeborgen. Als het toevallig regent gaat zij gauw onder de tuintafel zitten om zo nog enigszins droog te blijven.
Vliegles
En wat was het geval, Spruit 11 was in de voortuin geland en kon daar niet meer uit wegvliegen. Hij zag er wat plukkerig uit moet ik zeggen. Voor deze zondag had hij toch op zijn minst zijn veren in fatsoen kunnen brengen. Het zijbaasje stond voor het raam te kijken om te weten te komen wat er nu eigenlijk aan de hand was en zag hem zitten. Toen hij haar zag probeerde hij naar haar toe te gaan. Fladderde eerst op de stoel en toen op het tuintafeltje en keek met zijn mooie blauwe ogen brutaal naar binnen. Verder omhoog kwam Spruit 11 niet. Hij kon zo wel mooi vastgelegd worden op de foto door ons zijbaasje. Koe vond het ook fantastisch zo'n Spruit 11 zo dichtbij te zien. Zij zat met haar neus tegen de ruit gedrukt. De ouders van Spruit 11 vonden het maar niets. Veel alarm kreten en steeds laag langsscheren om hun Spruit 11 toch maar te stimuleren het hoger dus veiliger op te zoeken. Afijn toen de Kauw ouders Tich en mijzelf in het oog kregen. Vlogen zij met ons mee krijsend en al tot wij veilig binnen zaten. Hoe het verder is afgelopen met Spruit 11 weet ik eigenlijk niet. Het is nu weer rustig in de voortuin dus neem ik aan dat hij weer veilig op het nest zit .
Abonneren op:
Posts (Atom)