Gevecht met T

Vanmorgen vroeg heb ik het aan de stok gehad met T...... Resultaat plukken haar kwijt , mijn vacht nat en onder de modder en mijn ego gedeukt.
Ik kwam een beetje sip thuis. Ik probeer T zoveel mogelijk te ontwijken. Maar dat lukt niet altijd. Hij komt ook regelmatig in onze tuin om dan vervolgens naar binnen te loeren of hij ons dan misschien ziet. Wanja is ook bang van hem. Als die maar enigszins denkt hem te zien dan speurt hij naar binnen en negen van de tien keer rent hij gelijk naar de 1 ste verdieping.
Samen met Wanja heb ik mijn vacht weer een beetje gefatsoeneerd en mij tussen de poten van Wanja genesteld om troost te krijgen. Het is toch fijn om een halfbroer bij de hand te hebben.
Als het voorjaar weer voorbij is wordt T meestal weer wat rustiger dus laat de zon maar komen.
Gisteren was het goed weer. Ik heb de hele dag met de baasje buiten gezeten. Ik ben eigenlijk de tuin niet uit geweest. Wel zo veilig moet ik gedacht hebben.

De Winter Schilder

Weet je wat het einde is voor katten? De winterschilder op bezoek krijgen.
De baasje hadden een nieuwe lamp gekocht en ja toen bleek dat het plafond en de muren wel aan een schilderbeurt toe waren.
Twee volle dagen was het huis in rep en roer. Het hijbaasje is twee dagen boven gebleven om zo uit de narigheid te zijn. Wanja en ik hebben heerlijk gespeeld.  Het leukste waren de dunne doorzichtige zeilen die over de meubels waren gedrapeerd. Die ritselde leuk en je kon er zo geinig onder spelen. Onder het zeil over de banken racen is het leukste wat er is. Of op de rug springen van het zijbaasje als zij in de keuken onder een zeil wanhopig probeert iets uit de keukenkastjes te halen. Want de keuken werd ook meegenomen in het plan. Nu staat alles weer strak in de verf. Toch jammer dat de speeltuin niet meer bestaat. Wat mij betreft hadden zij het zo mogen laten.

Ook een jeweetwel kater

Hoi, ik was even uit de lucht. Een paar weken geleden moest ik naar de dierenarts voor castratie.
Ja, dat vertellen ze je natuurlijk niet van te voren. Welnu al met al viel het redelijk mee.
Het vervelendste vond ik het nuchter blijven. Hij zou ook meteen naar mijn oog kijken want ik had na de ontsteking een grijzig plekje op mijn hoornvlies gekregen.
Toen het baasje mij weer kwam ophalen was mijn oog weer vuurrood en akelig. Ik bleek allergisch te zijn voor de betreffende oogzalf. Het zalven is gestopt en het plekje moet nu vanzelf overgaan.
Het wordt ook steeds kleiner.
Ik heb niet wijdspoot gelopen na de castratie zoals bij Wanja het geval was. Eigenlijk was ik er snel overheen. Ik moest een paar dagen binnen blijven daarna mocht ik weer naar buiten.
Ik krijg nu ook een goed figuur. Ik ben minder mollig en groei uit tot een mooie kater.