Helaas hebben wij Toefli vanmorgen moeten laten inslapen. Zij was aan het tobben met haar gezondheid vanaf donderdag en eigenlijk zoals jullie hebben kunnen lezen op de Blog al langere tijd. Steeds ging het op en neer met haar gezondheid. Afgelopen donderdag at zij nog lekkere hapjes zoals rosbief, Temptation etc.
Vrijdag wilde zij niet meer eten dus zijn wij naar de dierenarts gegaan. Die heeft bloed geprikt en als het meezat zou as maandag de uitslag er zijn. Toef kreeg nog wel haar Onsior tegen de pijn van de artrose echter die spuugde zij weer uit. Met de glucosamine tabletten hebben wij haar niet meer geplaagd. Dus opnieuw naar de dierenarts. Wij kregen "antibraakpillen" mee. Echter 4 uur na inname spuugde ze ook die weer uit. s'avonds de dienstdoende dierenarts van een ander dorp gebeld en die stelde voor tot zaterdag haar geen eten te geven alleen water en rust en eventueel zaterdag een consult te plannen. Vanmorgen vroeg was zij nog steeds heftig ziek dus opnieuw contact gelegd met de dierenarts en gelukkig konden wij 11.00 uur terecht. Ik persoonlijk vreesde al dat het nierfalen was en ook daarom heb ik de dienstdoende dierenarts gebeld omdat ik bang was dat langer wachten haar toestand nog meer zou doen verslechteren.Toch opnieuw bloed geprikt en de uitslagen waar schrikbarend: 5 maal hoger dan zou moeten, bovendien was zij toch uitgedroogd ondanks het vele water drinken en had zij bleke slijmvliezen. Diagnose: Nierfalen Er was niets meer aan te doen. Het advies was haar in te laten slapen. Daar gingen wij mee akkoord omdat het niet katwaardig zou zijn om haar lijdend het weekend in te laten gaan. Dat wilde wij Toefli niet aan doen.
Toefli is mijn meissie geweest ruim 12 jaar, ik zal haar enorm missen. En zoals jullie hebben kunnen lezen zijn ook Koe en Tichon dit jaar overleden.Ook hen mis ik enorm. Eigenlijk vind ik het teveel om drie katten te verliezen binnen 8 maanden.
Je zou bijna geen katten meer willen maar dan realiseer ik mij toch dat ik met alle drie ruim 11 jaar probleemloze jaren heb gehad en dat ik enorm van ze heb genoten. Al hun eigenaardigheden en hun leuke karakters. Ze hebben bij ons een fantastisch leven gehad.
Nu zijn Dimitri en Wanja er gelukkig nog. Daar genieten wij ook enorm van.
Misschien dat dit Blog wordt voortgezet maar misschien ook is dit het laatste bericht. Ik moet er nog even over nadenken.
zaterdag 29 december 2012
zondag 23 december 2012
Artrose bij katten twee
Zoals jullie weten heb ik Artrose en wel in heftige vorm. Ik eet al een tijdje JD brokjes en krijg pijnstilling echter ik vond de JD brokjes niet meer lekker en at er te weinig van. Ik vang liever een muis. Dus werd er door het zijbaasje een nieuw plan gemaakt.
Ik krijg nu een pijnstiller en daarnaast pillen met oa glucosamine. Nu weet het zijbaasje zeker dat ik voldoende binnen krijg. De glucosamine zijn kauwtabletten die wij als katten zo horen te eten. Wel ik heb er twee vrijwillig gegeten toen heb ik bedankt voor de eer. Gevolg: ik krijg ze nu achter in mijn bekje zodat ik ze wel moet doorslikken. Vanmorgen werd een nieuwe tactiek gebruikt. Tablet ingewikkeld in rosbief. Ik heb de rosbief er netjes afgegeten en de tablet laten liggen. Ai, toen kreeg ik ze weer achter in mijn bekje gestopt. Ik moet wel zeggen dat ik mij door die tabletten wel beter voel. Dus in dat opzicht werkt het plan.
Ik ben meer beneden, beweeg beter en verdraag de bengels ook beter om mij heen. Ik kan zelfs een tijdje naast ze zitten. Ik neus met Dim maar kan hem een paar seconde later weer laten schrikken door met mijn poot uit te halen. Het zijbaasje zat daarbij en die sprak mij licht vermanend toe. Dim zat heel beteuterd te kijken en werd getroost door het zijbaasje. Ach zo leert hij hoe de wereld in elkaar zit.
Vanmorgen had hij een grote wit/zwarte kat achter zich aan. Kennelijk liep hij niet snel genoeg want de kat haalde hem in net voordat hij het luik kon bereiken. Gevolg een heftig gekrijs voor het luik. Het zijbaasje is tussen beiden gesprongen en Dim was weer gered.
Wanja is aan het puberen. Hij wordt begin januari " geholpen" Misschien dat hij daarna mij ook meer met rust laat en mij niet zo irritant volgt.
Ik krijg nu een pijnstiller en daarnaast pillen met oa glucosamine. Nu weet het zijbaasje zeker dat ik voldoende binnen krijg. De glucosamine zijn kauwtabletten die wij als katten zo horen te eten. Wel ik heb er twee vrijwillig gegeten toen heb ik bedankt voor de eer. Gevolg: ik krijg ze nu achter in mijn bekje zodat ik ze wel moet doorslikken. Vanmorgen werd een nieuwe tactiek gebruikt. Tablet ingewikkeld in rosbief. Ik heb de rosbief er netjes afgegeten en de tablet laten liggen. Ai, toen kreeg ik ze weer achter in mijn bekje gestopt. Ik moet wel zeggen dat ik mij door die tabletten wel beter voel. Dus in dat opzicht werkt het plan.
Ik ben meer beneden, beweeg beter en verdraag de bengels ook beter om mij heen. Ik kan zelfs een tijdje naast ze zitten. Ik neus met Dim maar kan hem een paar seconde later weer laten schrikken door met mijn poot uit te halen. Het zijbaasje zat daarbij en die sprak mij licht vermanend toe. Dim zat heel beteuterd te kijken en werd getroost door het zijbaasje. Ach zo leert hij hoe de wereld in elkaar zit.
Vanmorgen had hij een grote wit/zwarte kat achter zich aan. Kennelijk liep hij niet snel genoeg want de kat haalde hem in net voordat hij het luik kon bereiken. Gevolg een heftig gekrijs voor het luik. Het zijbaasje is tussen beiden gesprongen en Dim was weer gered.
Wanja is aan het puberen. Hij wordt begin januari " geholpen" Misschien dat hij daarna mij ook meer met rust laat en mij niet zo irritant volgt.
woensdag 12 december 2012
Ochtendrood kat in de sloot
Vanmorgen kwam Dim drijfnat thuis. Hier op de foto was hij al enigszins afgedroogd door het zijbaasje. Hij had in de sloot gelegen en was tot zijn nek drijfnat en behoorlijk koud. Hij had schattige roze teentjes van de kou.
Hij is een uur bezig geweest met wassen toen was hij weer toonbaar. Tja mijzelf is het ook een keer overkomen zoals jullie weten dus ik ben de laatste die lacht.
Nadat hij droog was mocht hij weer naar buiten. Wanja is de dans ontsprongen die bleef lekker droog.
Wel kreeg Wanja het aan de stok met T die in onze tuin Wanja toesnauwde.
Tich kon T aardig aan maar Wanja is nog zo jong. Toch weerde hij zich waardig. Dim rende gelijk naar binnen toe die dacht 1 keer sloot is voldoende voor vandaag.
Hij is een uur bezig geweest met wassen toen was hij weer toonbaar. Tja mijzelf is het ook een keer overkomen zoals jullie weten dus ik ben de laatste die lacht.
Nadat hij droog was mocht hij weer naar buiten. Wanja is de dans ontsprongen die bleef lekker droog.
Wel kreeg Wanja het aan de stok met T die in onze tuin Wanja toesnauwde.
Tich kon T aardig aan maar Wanja is nog zo jong. Toch weerde hij zich waardig. Dim rende gelijk naar binnen toe die dacht 1 keer sloot is voldoende voor vandaag.
maandag 10 december 2012
De Bengels mogen naar buiten
De Bengels mogen naar buiten. Ze mogen al een week lekker naar buiten. Vorige week regende het dus het zijbaasje dacht slim te zijn en te bedenken dat zij als het regende niet te ver van huis zouden gaan. Het dat bleek een slimme zet. Wel bleek dat zij regen eigenlijk niet zo erg vinden als het zijbaasje dacht. Maar zij bleven netjes dicht bij huis en tuin.
Nadeel voor mij : ik voel mij nu niet meer zo vrij buiten! Dat was afgelopen weken niet zo erg want ik hou niet van regen. Dus zat ik meer binnen dan buiten. Met mijn rare plekken op mijn zij gaat het goed.
De rare korst laat los en mijn velletje eronder ziet er goed uit. Wel ben ik bang dat ik tijdelijk met een kale plek door het leven moet. Tegenwoordig slik ik pijnstillers voor mijn artrose. Onsior heet het spul.
Ik doe het er goed op moet ik zeggen. Ik heb minder pijn en beweeg mij wat gemakkelijker.
Net lag ik net lekker op zolder en Wanja lag 50 cm bij mij vandaan. Ik doe maar net of ik hem niet zie.
Ik blaas en mep (niet raak) nog regelmatig naar de jongens als zij te dichtbij komen.
Ze zijn ook af en toe zo druk dat je ogen en oren te kort komt om ze in de gaten te houden.
Dim ligt nu lui op de vensterbank beneden.
Ik ga weer verder slapen vannacht ga ik weer op stap!!! Want dan zitten de jongens nog in de voorkamer, zij mogen s'nachts niet naar buiten.
Nadeel voor mij : ik voel mij nu niet meer zo vrij buiten! Dat was afgelopen weken niet zo erg want ik hou niet van regen. Dus zat ik meer binnen dan buiten. Met mijn rare plekken op mijn zij gaat het goed.
De rare korst laat los en mijn velletje eronder ziet er goed uit. Wel ben ik bang dat ik tijdelijk met een kale plek door het leven moet. Tegenwoordig slik ik pijnstillers voor mijn artrose. Onsior heet het spul.
Ik doe het er goed op moet ik zeggen. Ik heb minder pijn en beweeg mij wat gemakkelijker.
Net lag ik net lekker op zolder en Wanja lag 50 cm bij mij vandaan. Ik doe maar net of ik hem niet zie.
Ik blaas en mep (niet raak) nog regelmatig naar de jongens als zij te dichtbij komen.
Ze zijn ook af en toe zo druk dat je ogen en oren te kort komt om ze in de gaten te houden.
Dim ligt nu lui op de vensterbank beneden.
Ik ga weer verder slapen vannacht ga ik weer op stap!!! Want dan zitten de jongens nog in de voorkamer, zij mogen s'nachts niet naar buiten.
Abonneren op:
Posts (Atom)